آرشیف

2021-4-5

Gulrahman_faraz

آنچه هر وکیل باید بداند!

 

اقتدار وکالت پارلمان تنها منحصر بر مصونیت قضایی، داشتن موتر های زرهی، تأیید/ رد وزیران، پلیت های و.ج، اخذ معاش گزاف، بلند کردن کارت های سرخ و سبز نیست. شورای ملی و خصوصاً ولسی جرگه/مجلس نمایندگان مسئولیت خطیر تقنینی و قانون گذاری را داراست. مؤلفه های انجام مأموریت پر دستآورد در مجلس نمایندگان را داشتن سواد حقوقی، تجربه کار در بخش قانون گذاری، مسلکی و تخصصی و در نهایت آگاهی و مهارت تحلیل و تفسیر قوانین نافذه کشور و نحوه تطبیق آن در جامعه شکل می دهد و آنچه می باید انجام دهن، قرار ذیل است:

حفظ ارزش های ملی:

هرچیز در حد نهایی اش به خط قرمز می رسد که احترام و حفظ ارزش های ملی از شروط اساسی و مکلفیت های موکده وکالت در مجلس نمایندگان بشمار می رود. ارزش نهادن به قانون اساسی، تمامیت ارضی، دفاع از استقلال،‌ وطن پرستی،‌  فرهنگ…! از وجیبه ها و رسالت های اصلی یک نماینده در مجلس نمایندگان می باشد. حفظ ارزش های فوق برای وکیل ارزش اجتماعی و موقف ملی می بخشد.

تعهد در اجرای مسئولیت مطابق قانون:

وکلای پارلمان مکلف اند تا کُلیه شرایط وضع شده را در چارچوب صلاحیت کاری شان انجام دهند. وعده های کاذب اعمار ساختمان ها، احداث سرک ها، احیای دهات، کاریابی غیر قانونی، انجام کار های نامشروع، واسطه شدن به کار های غیر قانونی…! مسئولیت یک وکیل پارلمان نبوده و نباید وعده های دروغین این چنینی را در کارزار های انتخاباتی بدهند. عدم تعهد در انجام این کار ها، فرد را بی اعتبار، دروغگو و فرصت طلب جلوه می دهد.

مطالعه عمیق و دقیق صلاحیت های وکلا:

وکلا باید سه صلاحیت اصلی را حین انجام کار در ذهن خویش داشته باشند که همانا؛ قانون گذاری، نظارت بر عملکرد حکومت و پُل ارتباطی شدن برای وصل دولت و ملت می باشد. هر وکیل که به این اصول خود را پابند دانسته و عملکرد خویش را تنظیم نماید، بدون شک دورة درخشان وکالت در این مجلس را تجربه خواهد کرد.

عمل مطابق به شعار انتخاباتی:

اکثر نامزدان انتخاباتی در کارزار های انتخاباتی شان از شعار های قشنگ و قلابی استفاده می کنند. نفس این شعار ها آزار دهنده است. شعار های که عمل مطابق آن ناممکن و غیر قابل باور است. بهترین شعار برای یک وکیل، می تواند شعار های ذیل باشد: تعهد در اجرای مسئولیت، ناظر عملکرد دولت، حفاظت از رای مؤکلین، نظارت از روند کار مطابق قانون، حراست از تطبیق عدالت و قانون، حنجره ملت شدن، نمایندگی مسئولانه، عمل مطابق اصول، وکالت متحرک، بیداری در پیشبرد صلاحیت…!

تمرکز روی تصویب قوانین:

فلسفه اصلی تأسیس و ایجاد شورای ملی و خصوصاً ولسی جرگه/مجلس نمایندگان را قانون گذاری، مقننه و تصویب قوانین شکل می دهد. قوانین پیشنهادی با عبور از ذره بین شورای ملی رنگ و بوی حکم و فرمان ملی را می گیرد. این مجلس در واقعیت راه های آسودة زندگی افراد بشر را با تأیید، رد، تصویب قوانین بعد از بحث ها، جلسات و رای دهی فراهم می کند.

دقت در توازن تقسیمات بودجه ملی:

اکثر بودجه های که در مسوده بودجه ملی برای پروژه ها مدنظر گرفته می شود، در تقسیمات ولایتی نه بحث عدالت و نه هم بحث مساوات حاکم است. ولایاتی که لابی گر های خوب، رهبران کارا، و وکلای مسئول دارند، مهارت پیدایش پروژه مطابق به نیاز های ملت و پالیسی دولت، ترفند تخصیص بودجه، بودجه یابی، درج آن به لیست بودجه ملی و پاس آن از مجلس با استدلال قانع کننده را می دانند. این کار کمک می کند تا هم روند توزیع عادلانه پروژه ها و تقسیم منظم بودجه در نظر گرفته شود و هم همه نقاط کشور مطابق به شعار قانون اساسی از اصل انکشاف متوازن مستفید شوند.

حاضر بودن در جلسات عمومی:

حضور دایمی در جلسه عمومی مجلس نمایندگان، نماینده را با بروز اطلاعات و معلومات از روند کاری کلی مجلس عمومی آگاه ساخته و بی خبری اش را از بین می برد. اشتراک مداوم در این مجلس مناسبت مستقیم بر شناخت، معرفت و آگاهی وکلا از هم دیگر، جامعه با پخش نقد و نظر های شان از طریق رسانه ها و مطبوعات و با خبری از فعالیت و دستآورد های انجام شده دارد. وکلای فعال از ادله منطقی شان و ابراز نظر ها در باره موارد مطرح شده و مواد مورد بحث شناسایی شده و به معرفت شخصیتی می رسند.

تعقیب جلسات کمیسیونی:

هر وکیل معمولاً عضویت یکی از کمیسیون های هژده گانه مجلس نمایندگان را دارا می باشد. تقسیمات و عضویت گرفتن وکلا به یکی از این کمیسیون ها بخاطر کنترول کار نظارتی همه موارد حکومت برای ایجاد شفافیت، حکومت داری خوب و تطبیق عادلانه قانون است. فعال بودن کمیسیون ها و اعضای آن باعث متحرک بودن همه اعضای دولت و قوه اجراییه می گردد. هر سکتور توسط کمیسیون مشخص تحت مدیریت هیئت مدیره انتخابی تفتیش، نظارت و ارزیابی می گردد.

تعقیب اخبار داخلی و خارجی:

همگام بودن با رسانه ها و مطبوعات برای وکلا کمک می کند تا دانش اطلاعاتی شان قوت گیرد. با خبر بودن از اوضاع کشور، منطقه و جهان از مزایا و توانایی های مناسب و پسندیده یک وکیل به شمار می رود. اندیشه ایشان می باید از تیتر خبر ها تغذیه گردد و در موقف گیری های شان سوژه قرار گیرد. آنجاست که موردی برای بحث و دلیلی برای اظهار نظر پیدا می کنند.

سهم فعال در رسانه ها و مطبوعات:

یکی از ابزار های شناختی و معرفت وکلا برای مؤکلین شان را اشتراک در بحث های سیاسی و برنامه های اجتماعی شکل می دهد. موقف گیری علیه نابرابری ها، اعتراض در برابر عدم انکشاف متوازن، انگشت نما سازی خیانت، تقلب، تبعیض و برخورد های سلیقوی،‌ ارائه پیشنهادات و راه حل ها برای بیرون رفت از چالش ها…! می تواند از وی شخصیت ملی، وکیل مسئول و انسان مؤثر به جامعه بسازد. در طی چندین انتخابات پارلمانی شاهد برنده شدن چندین خبرنگار و مجری برنامه های سیاسی بوده ایم که از مردم بخاطر حضور فعال در مسلک شان رای گرفتند.

ایجاد گروه/گروپ متحرک پارلمانی:

ایجاد گروه های پارلمانی اکثراً ایده و خلاقیت وکلای فعال محسوب می شود. وکلای فعال با ایجاد هماهنگی و کار مشترک با وکلای دیگر هم فرصت اجرای برنامه های خود شان را مهیا می کنند و هم کار تیمی خویش را بصورت بارز، مؤثر و تأثیر گذار در داخل مجلس و برای دولت تبارز می دهند. این کار از ایشان تیم موفق، با صلاحیت، با اقتدار و مفید می سازد که هم رد و تأیید مصوبه ها بستگی مطلق به رضایت ایشان دارد و هم پای هر وزیر با مخالفت ایشان می لنگد. اتحاد ایشان توجه رسانه ها را برای انعکاس ایده، حمایت مؤکلین را برای حل مشکلات و ترس حکومت/دولت را برای فشار های جمعی و مشترک شان در پی دارد.

تأمین روابط با بزرگان ملی:

بزرگان ملی در تحولات کشوری نقش تأثیر گذار داشته و دارند. اکثریت اتفاق های تاریخی دوره شان را یا تحریک کرده اند، یا دخیل بوده اند و یا هم اینکه موافقت و یا مخالفت نموده اند. حفظ روایط با ایشان بستر معلومات، تجربه و دید وسیع نسبت به قضایا را مهیا می سازد. بزرگان ملی هم سرمایه افغانستان فعلی و هم بانی عقب ماندگی این کشور اند. تأمین روابط در هر دو حالت بر تجربه می افزاید.

نظارت از اعمال دولت ملی و محلی:

هیچ کمک مهم تر از  نظارت بعد از قانون گذاری برای یک وکیل نباید با ارزش و حیاتی باشد. از طریق این نظارت؛ وکیل می تواند شفافیت را در ادارات حاکم گرداند و ریشة فساد اداری، بروکراسی و واسطه بازی را بخشکاند. نظارت جدی از عملکرد حکومت به کار های نیمه تمام سرعت بخشیده، کیفیت فعالیت های انجام شده را تضمین نموده و بر پروژه های جدید گام مثبت می شود.

وادار ساختن دولت در حساب دهی شفاف:

آنچه مردم عوام از دولت و کارمندان دولتی توقع دارند همانا کار قانونی و حساب دهی مسئولانه می باشد. شفافیت کاری اداری از لابلای گزارش های همیشگی و مداوم ادارات برملا می گردد. رابطه ملت و دولت با تدویر نشست های گزارش دهی و حساب دهی تنگ تر و محکم تر شده و حکومت داری خوب بوجود می آید. حس نزدیک بودن این دو ستون از این طریق نمایان می گردد.

در تماس بودن با مؤکلین:

مؤکلین بخاطر تمثیل دموکراسی و سهم گرفتن در بحث ملی، خطر را تحمل می کنند ولی دست از رای دادن به نامزد مورد نظر شان بر نمی دارند. یگانه توقع و دلیل که ایشان در انتخابات بخاطر پیروزی نامزد مورد نظر شان کمپاین نموده و رای می دهند همانا خدمت کردن وکیل و عمل نمودن آن مطابق به وعده هایش می باشد. در تماس بودن با وکیل موجب رضایت مؤکل از اشتراک اش در پروسه انتخابات و باخبر بودن وکیل از اوضاع و احوال مؤکل می باشد. این تماس فرصت های برد آینده را ایجاد نموده و مردم غیر را تشویق، ترغیب و  وادار می سازد تا در دوره های بعدی نقش برازنده خدمت وکیل را نادیده نگیرند.

رجوع و پذیرش خواست/درخواست های مؤکلین از طریق اداره مربوطه:

کسانی که رای می دهند و نامزد مورد علاقه شان برنده انتخابات می شود، اکثراً خواست های شان را قبل از انتخابات ابراز نداشته بلکه بر اساس یک هدف واضح و مشخص رای می دهند که دید و خوش بینی خدمت، کمک و همکاری بعدی وکیل را شامل می شود. رسیدگی به خواست های انفرادی مؤکلین کار دشوار و ناممکن است. از وکلا است تا روند پذیرش درخواست ها و خواسته ها را از طریق ادارات دولتی محلی ذیربط در تفاهم با ایشان تحویل گرفته و از همان روند قانونی طی مراحل نمایند. این کار به حکومت داری خوب،‌ روند اداری شفاف و بی کم و کاست کمک وافر می نماید. دولت هم بخاطر رسیدگی به مشکلات اکثراً کوشش می نماید تا عرایض و مشکلات مردم محل را از طریق درخواست ها،‌ عریضه ها و شکایات که به مراجع مربوطه مواصلت ورزیده است، رسیدگی و حل مشکل نماید.

اجرای سفر نظارتی:

تنظیم سفر ولایتی و نظارتی برای یک وکیل زمینه آشنایی نزدیک با مشکلات مردم و محل را فراهم می کند. وکیل از این طریق به مشکلات، چالش ها و پیشنهادات مردم و محلات آگاهی کامل حاصل نموده و راه حل های مناسب و معقول در فکرش ایجاد می گردد. وکیل که از سفر نظارتی اش بر می گردد،‌ مستدل با معلومات ساحوی اش می تواند بهانه جویی های دولت مرکزی را در رابطه به خواست های مردم رد کند. عادی ترین راه تجدید معرفت، تمثیل توجه و تعریف روابط اجتماعی بین اعضای پارلمان و مردم (که رای داده اند) را همین سفر های نظارتی شکل داده و می دهد.

تمرکز روی سکتور های صحت، معارف و امنیت:

در بین همه سکتور ها (هیچ سکتور بی اهمیت نیست)، مهم ترین سکتور های که وکلا می باید به آن توجه جدی و ملاحظه لازم بخرچ دهند، عبارت از سکتور های صحت، معارف و امنیت است. هرگاه در حل مشکلات، موانع و چالش های امنیتی ولایات توجه جدی و لازم صورت گیرد، اطفال و نسل جوان که آینده افغانستان در دست ایشان است، به خوبی درس خوانده و بر صحت خویش توجه جدی می نمایند. سایر سکتور ها بعد از برآورده شدن سهولت های این سکتور ها بطور خودبخود مهیا و فراهم خواهد شد. مردم صحتمند در فضای امن، هم تحصیل نموده و هم در باره زندگی مترقی، انکشاف یافته و بهتر خویش پلان های را در سر می پرورانند.

آراسته بر استفاده تکنالوژي:

آنچه که بر یک وکیل و هر انسان قرن بیست و یکم ضروری است، استفاده درست و کامل از تکنالوژي است. وکیل امروزی همانند سایر شهروندان، باید مهارت استفاده از کمپیوتر، تاب لیت، کتاب خوان، تلیفون…! را داشته باشند. این کار به ایشان کمک می کند تا اکثریت کار ها را با مدت زمان کوتاه و کم بدون وابستگی به شخص دیگری اجرا و انجام دهند. وکیل نباید بخاطر تایپ و آماده سازی درخواستی یکی از مؤکلین اش، منتظر سکرتر و یا چاپ خانه باشد و یا اینکه بخاطر ثبت شماره تماس مؤکل اش از دیگری کمک طلب نماید.

دیدار با مؤکلین تمام اقشار:

طبعاً هر قشر از اجتماع برای وکیل رای می دهند. مهم ترین اقشار که با حضور پر رنگ پای صندوق های رای ایستاده می شوند؛ جوانان، مردان و زنان است. با خبر بودن از مشکلات هر سه قشر از وجایب و مکلفیت های مأموریت یک وکیل است. توجه به این مورد در واقعیت توجه به میزان رضایت اقشار از عملکرد وکیل منتخب در آینده می باشد.

ایجاد روابط تنگاتنگ با سفارت خانه ها:

بودجه اغلب پروژه های دهات از طریق دفاتر خارجی، مؤسسات بین المللی، دونر ها، سفارت خانه پرداخته شده و تمویل می گردد. تأمین ارتباطات تنگاتنگ با ایشان زمینه اهدا و تخصیص بودجه برای پروژه های پیشنهادی ولایات را فراهم می کند. حفظ روابط به دفاتر مذکور مجال پرداخت و فرصت بودجه سازی به هر خواست مؤکلین را فراهم می سازد. مؤسسات همکار در ایجاد روابط مفتخر شده و بدون کدام مشکل و محدودیت خواست های مشروع و منطقی وکلا را (که مستقیماً مؤکلین از آن مستفید می شوند) می پذیرد.

اخذ سهمیه بورسیه های تحصیلی:

لابی گری با دفاتر کشور های خارجی در افغانستان زمینه اختصاص دادن بورسیه های تحصیلی برای فرزندان توانا و جوانان درس خوان را مهیا می سازد. این کار برای درخشش توسعه کشور در آینده کمک وافر می نماید. هر جوان و دانشجوی که از طرف وکیل منتخب اش به این مزایا برسد، هرگز لطف اش را فراموش نخواهند کرد و هم احترام اش را برای سهولت سازی این زمینه پاس خواهند داشت. هر جوان که با فراهم شدن این فرصت با اندوختن دانش بین کشوری آراسته گردد، فردا به نفع جامعه تقدیم خواهد شد و پله های رشد را اساس خواهد گذاشت. پس این گام باید توسط وکلا جدی گرفته شده و نباید نادیده گرفته شود.

سفر های خارجی از کشور:

تنظیم سفر های خارجی فرصت دیدار ها، شناخت و دانش مقایسوی اعضای مجلس نمایندگان را فراهم می کند. وکلا با سفر های خارجی شان از روند کار پارلمانی و شیوه های درست رسیدگی به مشکلات مؤکلین آگاه شده و در امور یومیه کاری خویش استفاده بهینه می نمایند. پارلمان در کشور های بیرونی با تجربه و تخصص کاری طولانی تر آراسته شده و معیاری می باشند. با آشنا شدن محیط کاری پارلمان های معیاری که قوانین و صلاحیت ها بصورت کلی و همه جانبه تطبیق و عملی می گردد، گام های مؤثر و ممد در پارلمان کشور برداشته خواهد شد.

اخذ دانش مقایسوی پارلمانی:

دانش مقایسوی برای وکلای پارلمان کمک می کند تا هم طراز پارلمان های مُدرن، پیش رفته و معیاری کشور های توسعه یافته باشند. این مقایسه برای شان کمک می نماید تا قوانین و صلاحیت ها بصورت کلی حراست و تطبیق گردد و پارلمان کشور به الگوی مسئولیت پذیری،‌ قانون، صلابت و درایت مبدل گردد. اندوخت دانش مقایسوی هم در آشنایی تفاوت فرهنگ ها و هم در شناخت مشابهت فرهنگ ها نقش ارزنده داشته و دارد.

صدا بلند کردن در برابر بی عدالتی ها:

وکیل که در کٌرسی پارلمان تکیه می زند، مردم از وی توقع پاس و تصویب قوانین و نظارت از تطبیق آن را دارند. عدالت مورد است که همیشه قربانی خواست ها و مناقع می گردد. صدا بلند نمودن و حنجره شدن برای عدالت از رسالت های انسانی و از وجیبه های اجتماعی زیست باهمی برای ایجاد محیط مناسب برای زندگی بشر می باشد. توقع می رود تا لوحه عدالت را بر دل و ذهن خویش نقش نموده و در هر عمل خویش بیننده و قاضی باشد.

حل مشکل مردم از روش های مطلوب:

مردم نزد وکلا با مشکلات و خواست متعدد و فراوان مراجعه می کنند. اغلب این خواست ها مشروعیت قانونی و تنفیذی نداشته و فراقانونی می باشند. رسیدگی به این خواست ها و مشکلات از توان بندگی و صلاحیت انسانی وکلا خارج است. عمل نمودن مطابق خواسته ها موجب رضایت مؤکلین می گردد ولی حکم قانون نقض شده و عدالت زیر پای می گردد. یک وکیل باید بکوشد تا از اوایل مأموریت اش وعده های عمل مطابق اصول و در چوکات قانون را بدهد. این کار از توقعات بیجای وکلا می کاهد و بر خواست های شان محدودیت ایجاد می کند. هرگاه وکیلی خواسته ی را مطرح می کند، می باید قانون و اصول را در اجراأت اش مدنظر داشته باشد.

اولویت دادن بر منافع عامه:

در نظر گرفتن منافع عامه خودکفایی عام را تضمین می کند. بخاطر ایجاد محیط مرفه، آرام و انکشاف یافته وجیبه است تا به ارزش های عام و منفعت های عامه توجه جدی نماییم و منافع اجماع را بر منافع فردی/انفرادی ترجیح دهیم. خیر در سهولت عام نهفته است. زمانیکه یک پُل و یا یک سرک به منظور نفع رسانیدن به عام مردم اعمار می گردد، نفع اش به افراد نیز خواهد رسید چون استفاده کنندگان بجز افراد کسی دیگر نخواهد بود. از اینرو؛ اگر تمرکز روی منافع عوام صورت گیرد، بدون شک هر شهروند از مزایا مستفید خواهد شد.

 

تأمین ارتباطات با سران اداره محلی:

اکثریت مشکلات مردم بر ادارات ملکی و ارگان های نظامی محلی بر می گردد. مردم که توان دسترسی به ادارات را نداشته و بر انجام خواست های شان از وکلا کمک می طلبند. تأمین روابط با سران ادارات محلی زمینه رسیدگی آسان به قضایا را فراهم نموده و از مشکلات مردم می کاهد. این شناخت دو جنبه متقابل (بین سران ادارات و مردم که از کمک ها و برنامه های دولت مستفید می شوند) را احتوا می کند. وکلا می توانند در شناخت افراد، موشکافی مشکلات و پیدایش راه حل سران ادارت محلی را هدایت و رهنمایی کنند.

تخصیص نیم معاش برای سایر امور:

وکالت علاوه بر امتیازات معنوی، دارندة امتیاز مادی قابل ملاحظه نیز می باشد. پول هنگفت که به حساب وکلا واریز می شود، می بایست به دو حصه تقسیم گردد. یک حصه شامل مصارف شخصی، کرایه خانه، حل مصارف خانواده و پس اندازش گردد. حصه دیگر لازم است تا برای سهولت آفرینی مؤکلین، برنامه های آینده، منافع عام…! گردد. این کار پلان رضایت مندی طولانی مدت را فراهم ساخته و زمینه بُرد بدون چالش انتخابات های آینده را فراهم می سازد.

کرایه/تجهیز لیلیه برای محصلین:

نداشتن جای مناسب بودوباش برای دانشجویان در دوران تحصیل تهدید بزرگ محسوب می شود. رسیدگی به این مشکل در واقعیت حل نیمی از مشکلات دوران دانشجویی است. دوران دانشجویی فقیر ترین دوره بشمار می رود. دوران که جز نان سیلو، لوبیا و شیر خشک…! غذای دیگری در دسترس دانشجو برای تغذیه سالم نیست. در صورت که هر وکیل وعده و تعهد کرایه و تجهیز یک خوابگاه/لیلیه را برای حد اقل ۵۰ دانشجوی دانشگاه بدهد،‌ به حتم مشکلات جمع کثیری از دانشجویان مرفوع است.

تنظیم اوقات رسمی دیدار:

بیشتر از مؤکلین از محدودیت های دید و بازدید با وکلای انتخابی شان گلایه دارند. ایشان بدین باورند که نمی توانند به وکیل شان رابطه برقرار کنند. مشخص نمودن وقت مناسب و منظم برای دیدار، هم مؤکلین را راضی نگه می دارد و هم از تلف وقت وکیل جلوگیری می کند. برنامه ریزی منظم کار وکیل از اینجا آغاز می گردد.

مطالعه و کتاب خوانی:

مطالعه و کتاب خوانی از وکیل شخصیت فهیم، دانشمند، با اندیشه و فرهنگی جلوه می دهد. وکلای که مطالعه می نمایند، در جلسات فرهنگی و اجتماعی اشتراک ورزیده و  زمینه رشد فرهنگ و ادبیات را با تشویق عرفا، ادبا، فعالین مدنی و شعرا فراهم می سازند. مطالعه و کتاب خوانی از وکیل؛ ذهن باز،‌ دید روشن و انگیزه پویا بجا می گذارد. قول معروف است اینکه ملت که کتاب نمی خواند،‌ باید تمام تاریخ را تجربه کند. این مطالعه مهم نیست اینکه روزنامه، کتاب و یا همان مطالب فضای مجازی از اوضاع و احوال جاری باشد.

شرح فعالیت های انجام شده:

بخاطر اطلاع رسانی از عملکرد و اجراأت، لازم است تا وکلا با تدویر نشست ها، برگذاری دید و بازدید ها و تنظیم سفر های نظارتی ولایتی، مؤکلین شان را از جریانات آگاه ساخته و برای مأموریت خویش دستآورد و افتخار به ارمغان آورند. اکثر مردم از اجرای فعالیت های انجام شده بی خبر اند. این بی خبری نیازمند اطلاع رسانی به موقع است. اشتراک گذاری فعالیت های امروزی، سبب اعتماد سازی و اطمینان دهی تلاش در فعالیت های آینده می باشد.

واسطه نشدن برای تقرر:

وکلا نباید هرگز بحث برتری دادن یک فرد نسبت به فرد دیگر را در ذهن داشته باشند. اصل باورمندی به توانایی، شایسته سالاری و احترام به درایت حتی در سینه مخالفان برای وکیل لانه و آشیانه می سازد. تأکید نکردن بر موضوع گزینش های سلیقوی و به یک چشم دیدن همه افراد و برتری دادن به لیاقت، شایستگی و توانایی موجب ایجاد شفافیت و محو فساد اداری می شود. هرگاه کارمند دولتی به اساس واسطه در رقابت ها تقرر یابد، در برابر انجام وظیفه احساس مسئولیت پذیری نخواهد کرد.

پایمال نکردن عدالت و قانون:

هیچ موضوعی اهمیت این چنینی ندارد که بخاطر آن بتوان عدالت را زیر پای و قانون را نقض کرد. قانون و تطبیق یکسان عدالت بر همگان خاصیت عزت را دارد. تأمین عدالت و تطبیق قانون برای یک کشور عزت و افتخار می بخشد. جامعه مدنی زیر چتر قانون و تطبیق عدالت به سوی ملت شدن و جامعه کاملاً توسعه یافته سوق می یابد. بیایید عدالت را حاکم روزگار و قانون را مسیر جهت یاب زندگی مرفه و مسالمت آمیز خویش قرار دهیم.

دست نزدن به مشکلات ذات البینی:

هیچ خون با خون شسته نشده است. دخالت در زندگی و روزگار دیگران در واقعیت زمینه زندگی آرام و امن ما را صدمه می زند. انسان با انجام کار های منفی همیشه برای خود و ذهن خویش چالش ایجاد می کند. از جنگ و اختلاف چیزی ساخته نیست و در صلح و هم پذیری خیر نهفته است. کوشش کنیم انسان های خوبی باشیم که اگر نفع مان برای آبادی زندگی کسی نمی رسد، حد اقل ضرر مان نیز دامن گیر یک خانواده و یک قوم نشود. با دست زدن بر این معضل، اشک را به چشم یتیم و آه را به ناله بیوه بنا کرده ایم.

صرف نظر کردن از مسائل سمتی، حزبی و قومی:

همه امور زیر چتر انسان بودن و انسانیت خلاصه می شود. موجود که قبل از اسلام و دین حضور یافت و خداوند بخاطر رهنمایی اش هم دین، هم پیغمبر و هم کتاب های آسمانی نازل کرد. دامن زدن به مسائل سمتی، حزبی و قومی…! استقبال کردن از پلان های شوم دشمنان این خاک است. کشور با اتحاد فکری و تلاش باهمی آباد شده و انکشاف می کند. دامن زدن به این مسائل عاقبت دوری، اختلاف، تجزیه، جنگ داخلی و آغاز بدبختی خواهد بود.

نه گفتن به تعصب و تبعیض:

هیچ کس از تعصب و تبعیض نفع مستقیم نبرده است. گام های اولی تجزیه و بروز اختلافات داخلی از دست زدن به مسائل تعصب و تبعیض آغاز می گردد. کشت بذر تعصب و تبعیض در داخل پارلمان (ممثل افغانستان کوچک) در واقعیت زمین زندگی با همی را تخریب می نماید. افغانستان رنگین کمان زندگی اقوام مختلف اکثریت و اقلیت است. از این اقوام باید تعبیر تنوع را تفسیر کرد و به آن افتخار نبود نه اندیشه بطلان انزجار را. خوب است تا به داشته های دیگران توهین نکنیم، نادیده نگریم تا نادیده گرفته نشویم.

کاهش و کنترول وزن:

بیشتر اوقات دوره کاری وکلا صرف سفر های سیاحتی، تفریحی و صحی می گردد. بی توجهی در تغذیه سالم، پر خوری و  صرف طعام های با ذایقه در دسترخوان رنگین با چندین غذا از ایشان انسان های پر از درد می سازد. انسان های که با مشکلات نفس تنگی، چربی خون، شکر/قند، فشار بالا، تکان قلب…! دست و پنجه نرم می کنند. دقت در کاهش و کنترول وزن با گرفتن برنامه رژیم غذایی، کم خوری و یا تمرین/ورزش می تواند مشکل اضافه وزنی و صحتمند شدن را حل و برطرف نماید.

تعهد در قبال وطن، وظیفه و ملت:

وکیل که در تعهد انجام شده اش در برابر ملت و دولت هر زمان آماده پاسخ گویی و حساب دهی حاضر باشد، هیچ گاه در بحث های سیاسی آینده اش دچار تزلزل نیست. او با افتخار مسئولیت پذیری کار می کند و باکی برای حساب دهی و پاسخ دهی ندارد. داشتن تعهد از افراد چهره های اعتمادی، اشخاص مطمئین و وکلای مسئول می سازد.

روی هم رفته؛‌ توجه، دقت و تمرکز وکلای پارلمان افغانستان به چهل مورد فوق و عمل مطابق این دساتیر العمل ایشان را نمایندگان سرکش، پر افتخار، شهره و متنفذ می سازد. وکلای که بتوانند دریچه مثبت تنفذ را در بازی های سیاسی آینده باز نمایند. عمل کردن مطابق به این کارشیوه فرصت های معجزه آسا و قدرت قول آسا را برای وکلا مهیا می سازد. آنجاست که یک رای دهنده با افتخار می تواند از درایت،‌ پاسخ گویی، توان مندی و لیاقت وکیل اش سخن به زبان بیاورد و به آن افتخار کند. اگر من وکیل می بودم، بدون شک این نوشته را تا آخر می خواندم. موارد مفید و مؤثر را به حافظه طولانی مدت خویش افزوده و موارد ناکارا را به بُعد نقد می گرفتم. آنجا بود که وکیل به کارش می فهمید و نویسنده به نوشتن اش! هرچیز حد اقل یکبار به خواندن اش می ارزد. آرزو دارم تلاش، کاوش و صف آرایی موجود مورد قبول خوانندگان (بخصوص وکلا) قرار گیرد. برای وکلای عزیز آرزوی سلامتی، توفیق خدمت، توان تقنین، فرصت حل مشکلات مردم و اندیشه صادق هم گرایی و اتحاد را دارم و بابت طولانی بودن موضوع (بخاطر تفهیم درست و جامع مسئله) معذورم.

 

با مهر

نویسنده: گل رحمان فراز