آرشیف

2015-2-9

دوکتور ص. سعیدي

آقای نواز شریف و دعوت وی از رئیس جمهوری جدید افغانستان!

معمول چنین است که رئیس جمهورجدید و یا صدراعظم یک کشور بعدا از انتخاب مطابق به اولویت ها به کار های میپردازند که برای مردم و کشورش مهمتر اند در اولویت های کاری شان قرار دارند. این روش مربوط به خاصیت و خصوصیات برناموی احزاب مهم در جهان نیز چنین تنظیم میګردد. مثلا در امریکا که حزب دیموکرات بیشتر تمرکز به مسایل داخلی را نسبت به تمرکز به مسایل خارجی در تناسب به حزب جمهوری خواهان امریکا اولویت میدهد. رئیس جمهور امریکا بعد از انتخاب بیشتر و اصولاً اولاً به مسایل داخلی پرداخته تا سفر به خارج و پرداختن به مسایل بیرونی کشور. 
آنچه ارتباط دارد به مسأله کشور ما افغانستان و مسایل داغ آن باید ګفت که ما در داخل کشور اولویت های خویش را داریم که باید به آن پرداخته شود تا مسایل وسفر های خارجی. 
انچه ارتباط دارد به مسایال خارجی وسفر و روابط خارجی رئیس جمهور منتخب جدید کشور آقای داکتر اشرف غنی احمد زی باید ګفت که برنامه های کاری خویش را دارند و درین راستا تجارب هنګفت بین المللی نیز دارند. 
اما آنچه فهم و برداشت بهتر ومناسبتر در رابطه به درخواست ودعوت آقای نواز شریف از آقای غنی احمد زی رئیس جمهوری دولت اسلامی افغانستان جهت سفر به پاکستان است که امروز ۲۳/۰۹/۲۰۱۴ توسط آقای نواز شریف صدراعظم پاکستان اظهار شد باید ګفت که: حاکمیت ها و پالیسی سازان اصلی پاکستان از همان آغاز تأسیس ۶۷ سال خویش و خاصتاً در ۱۴ سال اخیر خویش با وجود تلاش های بی مثال جناب حامد کرزی و سفر های ۲۱ ګانـﮥ رسمی شان نتوانست از پاکستان صلح را ګدایی کند و پاکستان کماکان به سیاسیت دو رویه و محیلانــﮥ خویش علیه افغانستان ادامه داد و میداهد. 
این به خواست ومطابق پالیسی پاکستان است که امریکا و متحدین اش برای افغانستان سلاح ثقیله و نیرو های هوایی نداد و درین راستا نیرو های مسلح افغانستان به مشکلات عدیدی مواجه اند. 
این خواست پاکستان (آقای زرداری رئیس جمهوری پاکستان) از آقای بارک اوباما دریک سفر رسمی اش بود که عوض بوجود آوردن نیرو های نظامی جدید وقوی افغانستان بعد از خروج نیرو های بین المللی از کشور های اسلامی نیرو های نظامی به افغانستان آورده شوند.
این این خواست پاکستان بود که نیرو های نظامی افغانی باید بسیار محدود باشند واین خواست پاکستان است که موانع در راه ایجاد حکومت قوی، مستقل، متکی به خود ایجاد کرده و میکند. 
پاکستان از نیرو های سیاسی مجبور در پاکستان به خواست و عدم خواست، به توافق و عدم توافق شان برای اهداف ستراتیژیک خویش استفاده کرده و میکند. 
تجارت نظامیان پاکستان به خون، عزت و آبروی مردم افغانستان کمان کان ادامه دارد. 
واقعیت مسأله این است که پاکستان بنابر ماهیت خویش و اینکه در سرزمین بیګانه به صورت غیر مشروع بوجود آمده به غیر از کار و روش فعلی سیاسیت دشمنانه علیه افغانستان چیزی دیګر کرده نمی تواند و نه خواهد کرد. 
موجودیت ۶۵۰ هزار نفری اردوی پاکستان که یکی از ششمین اردوی بزرګ جهان است، برای ایجاد افراطیت و بازی فریبندۀ مبارزه با ترور موجودیت و مفاد خویش را دیده و درین بازی به قیمت خون مردم خویش، منطقه و قبل از همه زجر و آزار مردم افغانستان به تجارت ناجوانمردانـﮥ خویش ادامه داده وخواهد داد.
ستون پنجم خدمت ګار پاکستان وحلقات استخبارات نظامی آن (آی اس آی) در تمام سطوح دولتی افغانستان و با استفاده از فرصت های دوران جهان که رهبران واشخاص مطرح افغانی در پاکستان بودند، حقیقت غیر قابل انکار است. 

درچنین شرایط و چنین وضع جواب جواب مثبت دادن به خواست پاکستان یعنی خواست صدراعظم پاکستان اقای نواز شریف از جانب رئیس جمهوری دولت اسلامی افغانستان آقای دوکتور اشرف غنی کاری درست و بجای خواهد بود ویا نه؟

به نظر و فهم من باوجود اینکه افغانستان از لحاظ وابستګی اقتصادی به پاکستان سخت روابط تنګاتنګ دارد اما در عمل تجار افغانی و صادرات کشور ما از جانب پاکستان سخت به مشکلات جدی مواجه اند. توافق حاصله در اکثر موارد روی کاغذماند وپاکستان درعمل روز تا روز موانع ایجاد میکنند. چه تجارت خواهد بود که ترانسپورت افغانی با مشکلات عدیدی در داخل پاکستان مواجه است ومکلف شده که تا سرحد هند از طریق پاکستان بارګیری کرده میتواند اما از جانب دیګر باید بدون بارګیری واپس شود. اخاذی های کمر شکن برای تجار افغانی و فاسد شدن فراورده های تازۀ افغانی در حین ترانسپورت و نقل بنا بر موانع جدی از جانب پاکستان.
و مسایل دیګر امنیتی پاکستان از جمله راکت پراګنی های متواتر بر سرزمین افغانستان، کندن خندق ها در مناطق خط تحمیلی « دیورندلاین» مطالب اند که جداً مورد دقت و توجه بوده و مسایل حیثیتی برای افغانستان میباشند. 
پاکستان با استفاده از وضع کشور ناجوانمردانه به اشتراک در حملات وسیع نظامیان پاکستان علیه ملت ما ادامه میدهد. 

درین شرایط شفارش و مناسب چنین است که:
به دولت پاکستان و به جواب آقای نواز شریف صدراعظم پاکستان وزارت خارجــﮥ افغانستان طی اعلامیه ای اعلام بدارد که:
مردم برادر و ملت مسلمان همسایه شرقی ما پاکستان السلام علیکم. 
مردم وملت پاکستان در شرایط بس دشوار جهاد مردم ما را مساعدت کردند و نان خویش را با مردم ما نصف کردند که ازایشان سپاسګزاریم. 
اما حکومات قبلی و موجود در هیچ قدم از سیاسیت های مغرضانه علیه ملت ما که قربانی آن مردم پاکستان و امرصلح جهانی نیز شد دست نه برداشته اند. نمایشات عملیات نظامی در مناطق پشتون و بلوچ صرف و صرف بخاطر اهداف پاکستان بی جاء کردن مردم بی ګناه، ازار و اذیت شان چیزی دیګر را بدنبال نداشت. 
جهت دادن عملیات تروریستی و مراجع دینی حکومتی که جهاد درافغانستان جهاد و در پاکستان جهاد نیست ګواه روشن از ین اهداف ضد اسلامی، ضد انسانی وضد افغانی حاکمیت وپالیسی میکران اصلی پاکستان است. 
لذا تازمانیکه راکت زنی های علیه قلمرو افغانستان از جانب نیرو های پاکستانی به صورت قطع توقف داده نه شده، تازمانیکه جنګ علیه مردم افغانستان از جانب مراجع دینی رسمی و غیر رسمی و نیروهای نظامی پاکستان توقف داده نه شده و تازمانیکه موانع بر سر راه تجارت تاجران افغان در پاکستان برداشته نه شده ما روابط رسمی خویش را با پاکستان به حد اقل به تقلیل خواهیم رسانید و سفر رسمی به پاکستان به سطوح بلند صورت نه خواهد ګرفت.

اګر این مسأله به صورت اعلامیه وزارت خارجــﮥ دولت اسلامی افغانستان بنابر برملحوظات نشر نمی شود. اقلاً به پشنهاد جانب 
پاکستان جواب مثبت داده نه شده و درعمل کار تقویت روابط به کشور های دیګر که با افغانستان عملاً همکاری دارند، تقویت ګردد. 
جناب داکتر اشرف غنی احمد زی رئیس جمهور دولت اسلاامی افغانستان در اولین سفر خارجی خویش به هند سفر نموده و تقویت بیشتر مناسبات اقتصادی و کار شدید به بندر چاه بهار ایران پرداخته وسفر های بعدی خویش را به کشور های اسیای میانه و چین و روس سازمان دهی نموده و در صورت ضرورت به سفر های متحدین سیاسی و اقتصادی خویش در جهان بپردازد. 
بهتر است تا اولویت های داخلی اقتصادی و ایجاد برنامه های شغل زدایی و اغاز برنامه های بزرګ اقتصادی که در اول با امتیازات بیشتر برای سرمایه ګذاری های خارجی مانند آغاز کار متمرکز شده باشد پرداخته وکار باید ازیک جای آغاز شود. 
درمورد با بکار ګیری کادر های متعهد افغانستان با شفافیت اقتصادی و ایجاد بستر های لازم حقوقی پرداخته و نقش آزادی مطبوعات را درین عرصه مانند جزء دیموکراسی بلندبرده و برنامه های مدرن اقتصادی بازار آزاد قرن بیست یک و با بکار ګیری روش های اقتصاد مختلط برای ایجاد وتقویت سکتور های معین ضروری در کشور پرداخته شود. 
ازآنجایکه اقتصاد کشور بیشتر به مساعدت های بین المللی متکی است لذا تنظیم و هماهنګی بهتر، شفاف و روشن مساعدت های بین المللی با ایجاد قواعد وکلید های روشن درین عرصه یکی از اولویت های کاری باشد.

 

وماعلینا الا البلاغ المبین. 
پایان