آرشیف

بسمه تعالی

 
آشنا شد چشم من بر چهره زیبای غـــــــــــور
جلوه تاریخ ببینم در قد وبالای غـــــــــــــــور
 
کوه هـــــــــــــــــــــــای مرتفع و آسمان پیما زیاد
میخروشد د ر کنارش با صفا دریای غــــــور
 
یادگار عظمت دیرینه سلطـــــــــــــــــــــــان ها
سوده شد پیشانی شاهنشهان در پای غـــــور
 
ریشه در تاریخ دارد هم منار جـــــــــــــــام آن
موج آثار تمدن اندرین سیمای غــــــــــــــــور
 
گوشه چشمی ندارد هیچکس بر مــــــــــــردم اش
هان! مگر در خواب رفته دیده بینای غــــــور
 
نه سرک دارد نه برق و همچنان ویــــــرانه است
نقطه پایان ندارد این شب یلدای غــــــــــــــور
 
گوئیا تاریخ از یاد برده آن عز و جـــــــــــــــــلال
کی به گوش کس رسد آخر مصیبتهای غــــور
 
در جـــــــــــهاد و جنگ میهن جانفشانی کرده اند
سود بردند دیگران از حاصل سودای غــــــور
 
هـــــــــر کجا جنگ است و آتش بازسازی میشود
سرزمین صلح باشد، نیست کس پروای غــور
 
میکشد رنج نفاق و اختلافات خـــــــــــــــــــــودی
درد ها بسیار دارد مردم دانای غـــــــــــــــــور
 
مشعل شعر و ادب روشن بــــــــــــود از دوستان
ساقی و فضل و یگانه رونق فردای غـــــــــور
 
مرمان اش اهل ذوق هستند و ارباب هنـــــــــــــر
نشه جانانه دارد ساغر و مینای غـــــــــــــــور
 
ارمغان یک مسافـــــــــــــــــــــــر ا ز دیار نیمروز
صد سبد گل میفرستد خدمت لیلای غـــــــــــور
 
دوست میدارد «شریفی» گوشه گوشه میهن اش
گر بدخشان و کنر یاد خطه ی زیبای غـــــــــــور
 
غور 15/07/1389

1.    با پوزش ا ز محضر استادان محترم هر یک استاد «فضل» استاد «یگانه» و استاد «ساقی» که نتوانستم در شعر جلوی اسم شان کلمه استاد را بگذارم.