آرشیف

بنام خداوند دادگر و پیروزی

نامه سرگشاده دانشجویان دانشگاه(پوهنتون) هرات به حمایت از اعتصاب درسی حق خواهانه دانشجویان و استادان دانشگاه(پوهنتون) تخار بخاطر غصب زمین های مربوط به ملکیت آن دانشگاه(پوهنتون)

داد خواهی حق مدنی و اساسی هر شهروند به عنوان مسوولیت اجتماعی و اخلاقی اوست، در هر جامعه مبارزه میان حقیقت و حق با ضد آن با نمادهای نام و نان و نیام ادامه دارد و رسالت انسانی و ملی شهروند است تا طرف حق و حقیقت را گرفته با ضد حقیقت مبارزه نماید.
مایان دانشجویان چه از بانوان و آقایان دانشگاه(پوهنتون) هرات، رسالت و مسوولیت خویش می دانیم تا هر آن جایی که داد خواهی و حق طلبی صورت می گیرد با آنان همسو شده فریاد بلند شان را رسا تر فریاد نماییم. از نه روز(9) بدین سو اعتصاب درسی دانشجویان و استادان دانشگاه(پوهنتون) تخار با اراده قاطع ادامه دارد که، خواست و هدف آنان باز پس گیری زمین های غصب شده ای است که مالکیت دانشگاه(پوهنتون) بوده و از سوی اشخاص غاصب و حق تلف غصب شده است و بالای آن شهرک سازی به صورت غیر قانونی جریان دارد.
ملت افغانستان، مبارزان مدنی، خانواده رسانه ها و شهروندان بیدار!
در این چند روز متوالی آنان در خلا بی توجهی از سوی رسانه های داخلی و بین المللی قرار داشته اند و از سوی هم اطلاع رسانی آنان بنا بر مشکلات جدی به چالش مواجه بوده است. از همه ملت افغانستان و مبارزان به ویژه خانواده رسانه ها در خواست داریم تا این موضوع مورد توجه همه جانبه و رسالت مندانه خویش قرار داده به ملت افغانستان آگاهی دهی و اطلاع رسانی نمایند. آنان که این دادخواهی و مبارزه منافع شان را به خطر می انداز و حق ملت افغانستان را اعاده می نماید از این نقطه ضعف سود جسته فریاد بلند جنبش دانشجویی را که گام های آغازین این جنبش از کابل، هرات و بامیان و اکنون از تخار بلنده است را خاموش نماید. 
ما فریاد بلند دانشجویی خویش را فربه تر فریاد خواهیم زد و این حق خواهی را ادامه خواهیم داد، تا که باشد حق به ملت افغانستان که صاحب ان است باز پس به دانشگاه(پوهنتون) بر گردانیده شود.
دولت افغانستان!
دادخواهی های مدنی و حقه ملت افغانستان که به شیوه قانونی و انسانی آن انجام می شود را به شیوه شایسته آن پاسخ دهید، این حق خواهی جنبش دانشجویی مدنی را مورد توجه جدی و فوری قرار داده، به اراده ملت احترام گذارید. 3000 دانشجو و 200 استاد با همسویی دانشجویان کشور در این مدت دراز اعتصاب درسی شان هیچ پاسخ دریافت نکرده اند تا دولت به خواست حقه با مبانی ملی آنان پاسخ مناسب و لازمی را داده باشد. آخرین نفس های مردم سالاری همین فریاد های بلند است که اگر دولت به آن پاسخ نگویید، مدنیت و نظام مردم سالار معنی و فلسفه وجودی خویش را از دست داده و مشروعیت اخلاقی آن از میان می رود.
در ذیل خواست ها خویش را از دولت، ملت و رسانه بیان می داریم:
• دولت به خواست آنان به صورت جدی و فوری رسیدگی نماید و حق غصب شده به ملت افغانستان باز پس گردانیده شود؛
• رسانه های کشور چه از نوشتاری، صوتی و تصوری این جریان حق خواهانه و داد گر را پوشش رسانه¬ای داده و از خلا بی توجهی رسانه ای این داد خواهی مدنی را نجات دهند؛
• با رسیدگی به این حق خواهی به این اعتصاب درسی پایان داده شود و دست زور مندان از دامان دانشگاه(پوهنتون) های کشور کوتاه گردد؛
• عاملین این جریان که همانان غاصبین زمین است، از سوی نهای های قضایی و عدلی کشور مورد پیگریی قرار گیرند و به صورت علنی در حضور ملت افغانستان محاکمه گردد.
با احترام دانشجویان دانشگاه(پوهنتون) هرات
جمشید رحیمی(نماینده عمومی لیله مرکزی- غور)
فرشته عباسی (نماینده بانوان دانشجو)
فرشته حقیقی ( نماینده بانوان دانشجو)
غلام حضرت خالقیار (نماینده دانشجویان تخار)
عبدالقدیر شهاب ( نماینده دانشجویان بامیان)
شهاب الدین فیصل ( نماینده دانشجویان وردک)
قاضی آصف( معاون لیله)
همایون (نماینده دانشجویان فراه)
مصطفی فروتن( نماینده دانشجویان وردک)
قاری قدیر ( نماینده دانشجویان لوگر)
عبدالباری ( نماینده دانشجویان بدخشان)
میرویس موحد ( نماینده دانشجویان قندوز)
احمد توفیق( نماینده دانشجویان کاپیسا)
مجیب الرحمن محمود ( نماینده دانشجویان پنجشیر)
ابراهیم شهرستانی ( نماینده دانشجویان دایکندی)
شایق ناصری ( نماینده دانشجویان پروان)
داکتر یاسین ( نماینده دانشجویان غزنی)
قاری شعیب ( امام لیله)
امید ( نماینده دانشجویان نیمروز)
شفیق الله عمر ( نماینده دانشجویان بغلان)
احمد طارق ( نماینده دانشجویان بادغیس)
عبدالودود بنا (نماینده دانشجویان کابل)
محمد احمی (نماینده دانشجویان هرات)
یونس غفوری (نماینده دانشجویان هرات)
موسی افغانیار ( نماینده دانشجویان مزار شریف)
داود وصل ( نماینده دانشجویان دانشگاه های خصوصی)
اسحاق معاصر ( فعال حقوق دانشجویان)
محی الدین فرهمند (مبارز مدنی و دانشجو)