آرشیف

فـــــدا یــی  هــمـــت  والایــی  مـــا در
رهـیــن  لـطـــف  بـی هـمـتـای  مــا در
 
زبان  قا صـر که  گـویــد شـمـۀ  هــــم
ز رنج وزحـمـت  شــبـهـــا ی  مـــا در
 
حـد یـث  مـهـــر بـر فـرزنــد پیـدا سـت
زهــر تـبـخـال  از لــب  هــا ی  مـــا در
 
به جـز خوبــی و نــیــکـویــی  نبـیـنـــد
بـنــا زم    دیــــد ۀ  بـیــنــا ی  مــــا در
 
هـنـوزهـم  میـرســد بـر گـوش  جا نـــم 
نـــــوازش هـــــا  و آن  لا لایـی مـــا در
 
به پیـش چـــشــم  فـرزنــدان  مُـصــور
دمـــادم  اشـــک  گـوهــــرزای  مــا در
 
به  اولادش  امــیـــد  و عـــزم بـخـشــد  
دمــا دم  کــا ر  جا نـفـــرســا ی  مـــادر
 
یـقـیـنـا  خا طــر افـسـرده  شـا د  اسـت
به  یاد  خـلـوت  و گــپ هـــا ی مـــا در
 
دهـان تـلخ  ما شـیـرین چو شهــد اسـت
ز طــعـــم  و لــذ ت   حـلــوا ی  مـــا در
 
غـبارغـــم  ز قـلــب  و ذهـــن  مــا  پاک
ز فـیـض  اشــک  چـون  دریایـی  مــا در
 
مـپـرس ا ز آه  اشــک خـو ن چکا نش
نــثــــا ر  لــــوء لــــوء  لا لای مــــا در
 
هـمـی  خواهــم  ز فـضــل  ذات  بـیـچُـون
بهــشــت  عـــــد ن  را  مـــا وای  مــادر