آرشیف

2014-12-30

امیرخان جوینده

رنـجـــــــــورم امـــــــــــــــــــــــــروز

بـــــــــیا ای همـــد م وهمــــــــــنا یی دل من
کجـــــــا یی ایـــــمن رنــــــــــــج های دل من

به هجــــــــرا نـــت نِگر رنجــــــورم امـروز
تو طا قــــــــت وتـــــــــــــــــوا نا یی دل من

عـــــزیـــــزم هجــــــــــری تــــــو حا لم ربوده
که رنــــــــــج وفـــــــــــــرقتت صـــــبرم ببرده

مکـــــــــــــــن بیشــــــترز این زاروزبــونم
که قـلبم لا نـــــــــه ای عشــــــــــق تو بوده

جــــــــدأی تا بکی داری به شــــــــا نـــــــــــت
به من دار ی جـــــــــــفأی بـــــیکرا نـــــــــــت

بده فـــــــــرجام صـــــــــنم راهی جـــــــــدأی

مگــــــــیرنا مش نـــــگا را بـــــرزبا نـــــــت
جـــــــدأی گـــــــم شــــــــود بـــــــربا د گـــــردد
دل نا شــــــا د عـــــــشا ق شــــــــــا د گـــــردد

که شیفتگا ن رسند برمنـــــــــزل خویـــــش
زغــــــم های فــــــــــرا ق آزا د گـــــــــــردد

به دل شـــــــــــورونــــــــوا گردیده پــــــــــــیدا
به عشقـــت میـــــشوم محــــــــــزون وشـــــیدا

چومجـــــنون شیفــته وحـــــــــیران ونا لا ن
به صحــــــــــرا در پی عشــــــــــــق تو لیلا

گل باغ وگل بـــــــــوســــــــتا ن مـــــــــن با ش
شــــــب هجـــــــــرا ن بــــیا مهما ن مــن با ش

مکـــــــــن دردِ فــــــرا قــــــــت با ری دوشم
طبیـبی دردِ نا درمـــــــــــــــــــــا ن من با ش