آرشیف

نه‌ کس آرام دارد روز یا شب 
جای‌ امن برای مرد و‌ زن نیست 

نصیب ساکننین‌ دشت برچی‌
چرا دیگر به‌ جز گور و کفن نیست

به جز تبیعض رنگ و قوم و مذهب 
بر‌یک دیگر چرا جز سوی ضن‌‌ نیست‌ 

در این‌ غربت سرا‌ هر لحظه سوزم
مرا دیگر به جز یاد وطن نیست