X

آرشیف

زنی که

 

باران می فروخت

 

 

زنی درگرمی یک روز تابستان

 

میان کوچهء مان آمد و فریاد زد :

 

« باران

 

باران ، آی باران می فروشم

 

آی ، آی باران . »

 

سکوتی بود وتَـفی گرم درکوچه

 

و زن، یک بقچه در دستش .

 

(((

 

و زن فریاد زد :

 

« باران

 

باران

 

آی باران می فروشم ، آی

 

درین داغی

 

گوارا آبِ سرد و بی غش ِ باران

 

بیایید آی آی

 

باران … »

 

سکوتی بود و تفی گرم در کوچه .

 

(((

 

« لباس کهنه یی آرید

 

لباس بچه ها را

 

بوتْ های کهنهْ تا نرا

 

در بدلش

 

من ازین بخچه

 

براتان می دهم باران . »

 

(((

 

زنی از خانهء آخر

 

چهره اش در پشتِ در غرید :

 

« برو بابا

 

نباشد بوت کهنه و لباسِ کهنه در این جا

 

برو بگذار ما آرام . »

 

(((

 

زن اما

 

بقچه را بر سر نهاد و رفت تا آن در

 

و کمی آهسته ترگفتا :

 

« لباسی گر نداری خیر باشد

 

من به جای نانِ قاغت می دهم باران

 

سبوس و نانِ قاغت را بیاور

 

برو خواهر ! »

 

(((

 

نوای دیگری از پشت در

 

_ غیر از صدای پیشتر _

 

در گوش او پیچید :

 

« نانی و سبوسی نیس

 

خدا را شلگی کم کن… . »

 

(((

 

زن آنگه

 

_ غصه اش درکنهِ آوازش نهان _

 

فریاد زد :

 

« ایوای

 

شما باران نمی خواهید

 

باران چیز هایی برترین دارد

 

زمین را سبز می سازد

 

درختان عا شقش هستند و گـُلهاهم

 

باران گـــَرد ِ غم را از فضا یکباره می روبد

 

باران دررگِ هر برگ

 

و ذهنِ چوب پوشِ خا ر

 

همیشه خاطراتش بوده است و باز خواهد بود

 

صدای ریزیش ِباران

 

رویش ِ مِهر است

 

به هر قیمت که شدباید خریدش

 

برو و چیزِزیبایی اگر دارید

 

وگر خوب است و پنهانست

 

بیارید آی

 

تا باران به دست آرید . »

 

(((

 

زنِ همسایه آن گه گفت :

 

« …اوه

 

برو بگذارشان آرام

 

برو بگذار مان آرام

 

چه دیوانه

 

فراوان چیز با ارزش ، بدان ، دارم

 

و زیبا هم

 

ولی باران نمی خواهم .»

 

(((

 

فروشنده سکوتی کرد

 

و زد تکیه به دیواری.

 

من اما غصه اش را

 

زپشت ِ پنجره

 

درچهره اش دیدم .

 

رفتم ودر پهلویش استادم و گفتم :

 

« ندارد چیز با ارزش وزیبایی .»

 

(((

 

زن نالید :

 

« بچه جان

 

کوچه های دیگری را نیز پالیدم

 

روزم رفت

 

فروشم نی …»

 

(((

 

گفتمش :

 

« مادر

 

تا شب نیز وقتی هست و امیدی. »

 

(((

 

گفت :« آخر این جا خشک و بیرنگ است

 

باران سبز میسازد و هم رنگین . »

 

(((

 

گفتمش :

 

« مادر ، عزیز من

 

یکی هم چیز با ارزش ندارد

 

من خبر دارم

 

ندارد چیز زیبا هم . »

 

(((

 

گفت :

 

« می دانی

 

زنِ همسایه می گوید که دارم من

 

ولی باران نمی خواهم

 

چرا آخر ؟… »

 

(((

 

گفتمش :

 

« مادر

 

ز من بشنو

 

دروغست این . »

 

(((

 

سکوتی کرد

 

و آنگه گفت :

 

« که این طور

 

از اول راستش را اگر می گفت

 

به اومن بخچهءباران خود را مفت می دادم

 

کنون هم

 

گربگوید صادقانه

 

به او این بخچه را چون صدقه می بخشم … »

 

(((

 

گفتمش :

 

« مادر

 

صداقت هم ندارد ! جای دیگررَو!»

 

(((

 

و زن

 

دیوانه شاید بود .

 

کابل ،

 

سیزده صدو پنجاه و سه خورشیدی

 

ازکتاب:

 

تصویرصدا

 

……

 

….

X

به اشتراک بگذارید

Share

نظر تانرا بنویسد

کامنت

نوشتن دیدگاه

دیدگاهی بنویسید

مطالب مرتبط

پیوند با کانال جام غور در یوتوب

This error message is only visible to WordPress admins

Reconnect to YouTube to show this feed.

To create a new feed, first connect to YouTube using the "Connect to YouTube to Create a Feed" button on the settings page and connect any account.