آرشیف

بـرفـریکـان یکی تخـت ساخت 
چو مایه بدو گوهر اندرنساخت 

چنین جشن فره از آن روز گار
بمانده ازآن خســروان یاد گــار

بناً اگربه بحث نخست توجه کنیم  نوروزآئین نامۀ است که افتخارزایش تمدن را باخود دارد که پدران مان  ارتباط شانرا با زمین وطبیعت گره زدند وبه همین ترتیب آئین نوروزی به روح فرهنگ جامعه مبدل گشت .
باآنکه ارزشمندترین آثار، شعر، نوشته ها، نقاشیها دروصف بهاران و نوروز این سرزمین وجود دارد ولی نه همه جاو همه وقت نوروز بتجلیل گرفته شده بلکه ازگزند روزگارگاهی بدور نمانده است .
تایخ درسرزمین ما شاهد کینه توزی ها با نوروز بوده است داستان کینه توزی ها با نوروزبه تاریخ نخستین  هجوم اعراب به سرزمین ما می رسد .
گرچه نوروزرسماً درسرزمین خلافت اسلامی  حرام پنداشته شد ولی زمامداران اعراب، خود ازنرسیدن  تحایف وهدایای نورزوی که درسرزمین  خراسان معمول بود  خشنود و راضی نبودند و مردم ما توانستند که با دادن هدایا و تحایف حاکمین عرب راعادت، وسنت تجلیل نوروزرا ازدستبرد آنان محفوظ دارند.
بنا براین، ازاین روز خجسته، درایران ، تاجکستان،ترکمنستان آذربایجان ازبکستان وتمام ولایات افغانستان تجلیل بعمل میاید که مردم شریف وطن به استقبال ازاین روزبه جشن وشادمانی میپردازند 
قابل یادآوری است  دروطن ما نوروز باردیگربا کینه توزی های زیاد که ازجانب اصحاب جهل صادرشده بودروبرو گردید که دوره طالبان نیزیکی ازاین جمله بوده تجلیل نوروز را منع کردند
امید وارم با مذکرات که بخاطرصلح درپشت درهای بسته وآمدن دوباره طالبان درصحنۀ قدرت جریان دارد بازهم با کینه توزی ها روبرو نشود  تا نسل های آینده نیزبتوانند که ازاین میراث فرهنگی حفاظت کنند. بادرود 

عزیزه عنایت  
15/3/2019

ماخذ : نوروز
اثر بشیر عزیزی