آرشیف
رمـــز پيروزي در زندگي چيست؟
ضیاالدین رفأ
پيروزي در زندگي به عوامل مختلفي بستگي دارد:
1- ايمان به پيروزي : کسي ميتواند به پيروزي برسد که خواهان آن باشد و در وجود خود توان رسيدن به آن را بيابد و خويش را لايق رسيدن به پيروزي بداند و نسبت به تحقق آن اميدوار باشد. اين امر نياز به روي آوردن به افکار مثبت و طرد افکار منفي دارد.
2- تصميم و قاطعيت: يکي ار رموز پيروزي مردان بزرگ، اراده قوي و عزم راسخ آنها بوده است. کساني که از ميان موانع و مشکلات بگذرند و از تندباد حوادث به سلامتي عبور کنند، به اهداف متعالي خود خواهند رسيد.
چه بسا افرادي که از امکانات خوبي برخوردارند، ولي به دليل سستي اراده و عدم اعتماد به نفس و عدم قاطعيت در امور، از اتخاذ تصميم بازمانده و به رکود و شکست تن دادهاند و چه بسا افرادي که با وجود امکانات کم و شرايط سخت، با عزمي راسخ و اعتماد به نفس به قلههاي رفيع پيروزي نائل گشتهاند.
3- پشتکار و استقامت: پيروزي و پيروزي براي کساني که در عرصه پيکار زندگي تسليم موانع نشده و با صبر و شکيبايي به راه خود ادامه دادهاند.صبر و ظفر هر دو دوستان قديماند بر اثر صبر نوبت ظفر آيد.ميگويند: "نجاري دراثناي ساختن يک صندلي که به يکي از قضات متعلق بود، اهتمامي زياد ظاهر ميساخت و در استحکام آن سعي بليغي داشت. کسي به وي گفت: اين اندازه و موشکافي براي چيست؟ گفت: براي اين که ميخواهم روزي بر آن بنشينم.عاقبت نيز چنين شد. نجار مزبور، به خواندن علم حقوق شرع کرد و پس از مدتي به منصب قضاوت رسيد".
زکوشش به هر چيز خواهي رسي به هر چيز خواهي کماهي رسي
ميگويند: يک دانشآموز چيني که در رشته تحصيلي خود پيشرفتي به دست نياورده بود، از شدت يأس و نا اميدي کتاب هايش را جمع کرد و به دور افکند. در همان لحظه مشاهده کرد که زني مستمند قطعه فلزي را با سختي سوهان ميزند تا از آن سوزني درست کند. مشاهده اين صحنه به او درسي آموزنده آموخت. او تصميم گرفت به کلاس درس برگردد و به هر قيمتي که هست، با قاطعيت تمام به ادامه تحصيلات بپردازد.او در سايه شکيبايي در رديف دانشمندان شهير عصر خود قرار گرفت.
4- خودشناسي: يکي از راههاي رسيدن به پيروزي ، خودشناسي است. منظور از خودشناسي، شناسايي ذوق و استعداد و تواناييها است. از اديسون پرسيدند: چرا اغلب جوانان موفق نميشوند؟ گفت: براي اين که راه خود را نميشناسند و در جاده ديگري گام بر ميدارند.
يکي از دلائل شکست بعضي از جوانان، در نظر نگرفتن علاقه و ذوق شخصي است. مثلاً شخصي به درس علاقه ندارد، ولي به کارهاي هنري يا فني علاقهمند است. با اين حال با اکراه واجبار و يا متأثر شدن از ديگران به تحصيل ميپردازد. بديهي است در اين صورت به توفيقي دست پيدا نميکند.
نوشتن دیدگاه
دیدگاهی بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.
مطالب مرتبط
پر بیننده ترین مقالات
مجلات و کتب
پیوند با کانال جام غور در یوتوب
صفجه جام غور در فیس بوک
Problem displaying Facebook posts.
Type: OAuthException
Subcode: 460
گزارشات و مصاحبه ها
-
قاری رحمت الله بنیان گزار گروه داعش و سرکرده گروه طالبان ولایت غورطی یک عملیات نیروهای امنیتی افغان در ولایت فاریاب کشته شد
-
کارگاه سه روزه آموزش حقوق بشر و حقوق بشردوستانه برای نیروهای امنیتی و دفاعی در ولایت غور
-
گرامیداشت شانزدهمین سالروز تأسیس کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان در ولایت غور
-
امضاء تفاهمنامه نشر برنامه های حقوق بشری با چهار رادیو در ولایت غور