آرشیف

من از غم و تنهای بـيمارم بدانی
با دل شکسته و رنجورخوارم بدانی

شب بیدارم روز بیمارم زغم یارم
هرلحظه به زندان غمت گرفتارم بدانی

سرگردان وپریشانم در ديارغربت
همه مشغول کارمن به فکر یارم بدانی

گر بنالم ا زسوز دل زه هجرانت
جانا دايم به آتش عشقت زارم بدانی

به کودکی خودت دلم را ربودی
نگفتم چرا در بستر غم شرمسارم بدانی

همه زوقم رافدای خاک پایت کردم
من به غلام درگه ات سازگارم بدانی

رفتنم به می خانه زه بهری توست
ديدني رخ زيباي تو شـد كارم بدانی

زه بسکه شکوه کرد م وفریاد زدم
قلم در دسـتم از کاغذ بـيزارم بدانی

گقتم خاک پاه ات هستم وخواهم بود
زه سنگ دل ات نکردی خاكسارم بدانی

د رسخن گفتن ، نوشتن و خواندن
تنها نام زیبای تورا درزبان دارم بدانی

انتـها ندارد این منزل عشق جانان
منم زاهد با غافله ات سيارم بدانی