X

آرشیف

خـــروش عشق
دسامبر 29, 2014

عبدالکریم خشنود هروی کهدستانی

دنبال کردن نویسنده
بســم الله الـــرحمــن الـــرحـــيم
 

این سوز دل بنده خاکی بحضور سرور کا ینات حضرت محّمد مصطفی (ص) تقدیم میشود:

  
 
بســــــوز ایـــدل ! تــــو در راه محــــمّـــد         شدی محـــبو ب ، و دلخـــواه  محـمّـــــــد
از آن نورش ، رسید بر تو شـــــعاعــــــی         ببــــوس تو!، آن ســر و پــــــای محـمّـــــــد
چنان شور ، در فلــــــــک افتــــاده از وی         تــــــــو پیــبردی ، بمـــعـــــنــای محـمّــــــد
از آنــــروزیکه ، نــــام او شنـــــــــیــد  ی         شـــــدی مـجــــنـــون ، ز سودای محـمّــــــد
بداد خــــیر البــشر، بر تو چـــه پـــیــغــام         بچیــــدی گـــل ، ز صـــــــحرای محـمّــــــد
گل صدق وصفا، از نور ایـــمــــــــــــــان         بتــــو دادنـــــــــد ز دنیــــــــــا ی محـمـّـــــد
قسـم ، بر لــوح و عــرش و کــرسـی  ا و          که جـــانــم گشتــه پــــــــو یـــای محـمّــــــد
به شاءن و شوکتـــش !من تا که هستــــم           شب و روز، در تمنـّــــــــــــــــای محـمّــــــد
درود خــود فـــرستــــــــــــــم بر مقامـش          بر ازواج و بــــــر ابنـــــــــــــای محـمـّـــــد
ســر بـــا طــل ، زنــد با تیغ شــــرعـش          قــضا وت گشــــته ، فـــــتــــوا ی محـمـّـــــد
شکست او ، آن بتــــان د ر حومه و شهر         چه خوـش منـــــطق ، در آرا ی مــحـــمّـــــد
هــمان پروردگــــــار ،بالحــــکم ذاتــش            از آن  کــن فــیــکــون ، پیـدای مـــحــمّــــــد
شـب مــعـــراج ، عجب فرخنده سیــری          سوار دلــدل ســوی اقـــــــــصــی محـمـّــــــد
جـمــال آن مبارک ، همچــو شمعیســت           رســیده بهـــر ما گـــــــــــــر مای محـمـّـــــد
بــریزد زان دو لـــب ، انوار ایـــــما ن           قـــمــر ، شـرمنده از ســــــیمــای محمـّـــــــد 
ز نور ذوالجــلال ، اوگشته پیــــــــــد ا            مطـّــهــر،  جمــله اعـــضــــــای محــمّــــــد
تــمـــام اولــیــــاء ، از حـــــرمت  ا و            شــدنــــد ، گـــــــــرویـــده ای راهی محمـــّــد
منـــّــور آن جبــین ، از فــرط احســان           مــعـّطــر ، آ ن مشـــــام والای محــمــّــــــــد
ز انصاف و صداقت ها یش چه گـویم            که کرد تســخیــر ، سفــــرهای محــمـّـــــــــد
جــهان کفــر و باطـل مــــی بلــــــرزد            شــــوم قـــــــــــــــــربان یــارای محـمّـــــــــد
یه آن شــقّ القــمر، کز معجرات است            الم نشـــــــــــرح ، شــده است وحی محـمـّــــد
بســـی آیات ، شــــــده  ورد زبــــــانم           فقــــیرن را ، شـــهنــــــــــشا هــی مــحــمّــــد
بهــــر تو سعــــه ای ، آئین اســـــــلام          سعی هــر روزه و فـــــــــر دای محـــمـــّــــــد
ز مکّـه تــــا مدینــــه ، هجــرتش پیش          ز دست دشمنــــان ، زاری مـــحــــمــّـــتـــــــد
بهر اکــمال و تنــظیـــــبم لوایـــــــــش          نباشـــــد بهــتر از شــــــورای مــحــمـّــــــــــد
محــمـّـــد ، بنده خــاص الـــهی اسـت           شــفــاعت ، گشــــــته ، اهـــــــــدای محــمـّـــد
ازش ، مـجـزه ها پیداست به عصرش          که در تاریــخ، اخـّص  جــــای مـــحــمـّــــــــد
ملایک ، شسته بــــا آب مــــــــــــطـّر          همــان قلـــب ، بعـــد امـــعــــاء مـحــمّـــــــــد
برایت ، معجعــزه آسا گویند ایدوست           نـــدارنــــد  نقــــطه ، اسمــــــاء مـحــمّـــــــــد
و این ، معجـزه دراصل خودآن هست          چو خــاتم گشـــته ایحــــــــــــاء محــمـّــــــــــد
نهــاده او اساس امــــّت خـــویـــــــش          امیــــد در روز حـــــشر  انجــاء مـحـمـّـــــــــد
حــدیــث بیمثــالش ، در عرصه دهـر          کـــنـد کــور ، خصـــم و اعـــــداء محـمـّــــــــد
بخــواب خــوش، بدیـــدم ،آن جـمالش          شــــــــــدم مشــحــــون ، ز آوای  مـحـمـّـــــــد
ا ز آ نــروزیکه ، دل در پرده اوست           خــوشـــم ، از شـــور و غــــــوغا ی محــمـّــد
خـــــروش عـشــق ، ترا انگــیــزه داده است
بــکـــن گـــوش !، حـــرف و انشا ء مـحـمـّد
 
مورخه 25 -02-2010. عبدالکریم خشنود هروی کهدستانی.
X

به اشتراک بگذارید

Share

نظر تانرا بنویسد

کامنت

عبدالکریم خشنود هروی کهدستانی

نوشتن دیدگاه

دیدگاهی بنویسید

مطالب مرتبط

پر بیننده ترین مقالات

مجلات و کتب

پیوند با کانال جام غور در یوتوب

دریکی از روزهای پرحادثه ی روزگار که آفتاب از سوراخ ابر های کم پشت به دره می تابید وتابش اشعه ی زرین آفتاب شاخ وبرگ درختان را طلایی جلوه میداد وبر زیبایی های برگ ریزان پاییز میافزود .دره تنگ وکوه ها به ما نزدیکتر بود .راه همه ریگزار وکم عرض بود ،آبادی ها همه به یگدیگر شبیه،بام ها گلی ودیوار ها سنگی وآلونک های ایلاقی از زیر برگ وشاخ درختان سرکشیده بود در چنین روزی من به باغ (کنداخ )که در کناره ی شمالی رود مرغاب از شرق به غرب افتاده رسیدم .سکوت عجیبی بر باغ بال گسترده بود . باغ نشینان (کنداخ ) را رسم است که بادمیدن بهار به این باغ وسیع بساط کشی میکنند وآلونک های از نی وگل وسنگ میسازند وزیر درختان تنومند تخت وصفه برای استراحت میسازند وبه باغ اندرون بر سایه گاه می نشینند وچون مهمان از راه رسد بر صفه می نشیند وخوان می نهند سخت بزرگ از توت وزرد آلو وسایر اطمعه واشربه و خوشی ونشاط بر شاخساران وبه دره می پیچد .تا اول قوس این بساط واین باغ گرم است بعد به قشلاق زمستانی کوچ میکنند وزمستان را به خوشی به امید بهار دیگر میگذرانند . وکیل ۲۹عقرب ۱۴۰۳ چهارسده #ولایت_غور #باغ_کنداخ #چارسده #پاییز_افغانستان #موسیقی_محلی #زندگی_روستایی #طبیعت_افغانستان #دره_مرغاب #گلابی_و_توت #زندگی_کشاورزی #GhorProvince #KhandakhGarden #Chaharsada #AutumnInAfghanistan #LocalLife #RuralAfghanistan #MurghabValley #AfghanNature #TraditionalVillageLife
This error message is only visible to WordPress admins

Reconnect to YouTube to show this feed.

To create a new feed, first connect to YouTube using the "Connect to YouTube to Create a Feed" button on the settings page and connect any account.

گزارشات و مصاحبه ها