آرشیف

من یکی از خوانده های بسیار علاقمند سایت جام غور استم اما تا حال به جز جند نظر کوتاه برای سایت کدام نوشته ارسال نکردیم اما با مطالعه پیام مسوول سایت جام غور که از خواننده گان سایت کرده بود مرا وادار ساخت تا منحیث یک شهروند افغان و با داشتن تذکره تابعیت افغانستان نکات چند را بنویسم
با حرمت بی پایان به همه انسان‌ها روی دنیا ، خاصتآ افغا نها غیور دردمند و زجر کشیدۀجبرهای سیاسی پی درپی ، وساکن هر ولایت و یا با هر زبان که حرف میزنند و یا از هر قومی که زاده شده‌اند می‌نویسم ، یک بار به گذشته تاریخی خود نظر اندازیم که افغانهای با شهامت در طول سده ها مردمان فرهنگ دوست و مهمان‌نواز بوده و با اتحاد و اتفاق با یک چماق انگلیس را از مرزو بوم خود راند . و با جرگه های قومی به عداوت و دشمنی ها پایان داده احترام به دین و مذهب و عنعنه را در تار و پود شان منحیث درس ایثار پرورانیدند . در کتاب‌هاصنوف ابتدایی که آغاز آموزش و پرورش مان بود خواندیم ( آب دادن ثواب دارد ) و ( سلام میدهیم به هر کلان میدهیم ) یا خواندیم ( پیری در حالت نزع فرزندان خود را خواست اول یک یک تیر را به آن‌ها داد تا بشکنند به آسانی هر کدام تیر را شکستند باز بسته تیر ها را داد که فرزندانش بسته را نتوانستند بشکنند ) و یا (تیز بیند یک نظر میکشیم چشمان او _ پیش آید یک قدم میکنیم پایش قلم ) با تأسف درس‌های مکتب را نصایح بزرگان را فراموش کردیم و نه نیاموختیم نه سلام میدهیم نه به کسی آب میدهیم و نه چشم کسی را کشیدیم و نه پای کسی را قلم کردیم . دامن بی اتفاقی روز تا روز در کشور مان بنام قوم و زبان هموار شده و هیچ عبرت نمی‌گیریم . ارزش انسان بالاتر از حرف‌های است که در صفحه های انترنتی نوشته شود سایت‌های سهولت تخنیکی را برای مطالعه و حفظ منابع بوجود آورده نباید ما از سایتها به عنوان قوم ، زبان و ملت از آن استفاده کنیم و یا عقده‌های شخصی خود را با توهین و دشنام که شایسته انسانیت نیست بنویسم اقلاً حفت کلام و قلم را حفظ کنیم از خوبی چه بدی دیدیم که به بد ها متوصل شویم یقین دارم که کشورما مشکلات فراوان از نگاه تعلیم و تربیه ، آموزش و پرورش دارد و فقر درد بالاتر از همه درد ها که مردم ما را سخت و تنگ گرفته اما نمیشود که با مشکلات حرمت و احترام را حفظ نکنیم ما فرد فرد در برابر مردم مسوولیت داریم تا با از خود گذری برای‌شان از طروق مختلف مصدر خدمت شوم چند کلمه که یاد داریم با دشنام نمیشود برای‌شان درس داد بلکه با عمل با ایثار برای‌شان یاد داد که افغان در هر نقط دنیا که باشد بنام افغان یاد می‌شود نه بنام ولایات کابل ، غور ، هرات ، فراه ، بدخشان ، لوگر بس است به این نام و عنوان زیاد تلفات دادیم . چرا زندگی را از دریچه خوشبینی نبینیم ، دنیا جاویدان است انسان‌ها جاویدانه گی حضور ندارند صرف نام نیک و خدمات شایسته حیات جاویدان دارد پس چرا بد اندیش و بد کر دار باشیم ، بیاید با اتفاق هم برای یک دیگربسوزیم و بسازیم دشمنی را با تفاهم حل کنیم اگر ما بتوانیم به نفاق داخلی پیروز شویم نفاق و مداخله بیرونی را هم با متانت مثل گذشته های نه چندان حل خواهیم کرد.

صالحه رشیدی اً