آرشیف

مـرحـوم میرزا کمالدین خان شـهـیــد فرزند ملاسکندر ولــد سید صفـدرخان در سال 1307 هجری شمسی درقریه جوی گنج ولسوالی بالامرغاب ولایت باد غیس در یک خانـواده روشنـفکـردیده به جهان گشود. مو صوف درسال 1315 درولسوالی تیوره ولایت غور شـا مل مکتب ابتدایی و تحصیلات خود خود را تا صنف شـشــم به طور رسمی به پایان رسانیده وبعـداُ به نسبت اینکه مکاتب رسمی موجود نبود تحصیلات خصوصی خود را در مدارس دینی برای کسب علوم متداوله ادامه داد وسپس در سال 1327 به حیث مامور مخابرات ولسوالی تیوره به طور رسمی تقرر حاصل کردند و بعـدا در ولسوالی های پسابند و جوند نیز ایفای وظیفه نمودند ودر سال 1350 به نسبت استعداد فوق الـعـاده ُ که در خدمتگـزاری وصـداقـت وابتکار در وظیفه داشتند به حیث شاروال شهر چغچران تعین وتا سال 1353 در ین پست با کمال صداقت و وظیفه شناسی کارنمودند وبعـد ا به حیث آمر ساختمانی دستگاه ساختمانی هلمند تعین شدند والی سال 1357 درین پست ایفای وظیفه کردند.متاُسفانه بعـد از پیروزی کودتای هـفـت ثور 1357 و تغیرات در رهـبـری دولت از طرف عمال حکومت وقت از وظیفه برکنار وخانه نیشین شدند، زیرا عمال حکومت منفور وقـت چشم دیدن شخصیت های مردمی وخدمتگـزار به مردم و بخصوص مسلمانان واقعی ووطن پرست کشور را نداشتند.سـر انجام ایشان را به جرم داشتن اندیشهُ اسلامی و آزادی خواهی در ماه عقرب سال 1358 بعد از قیام مردم مسلمان و متدین ولسوالی پسابند زندانی کردند وبعد از شکنجه های گوناگون غیر انسانی در محبس مرکزولایت غور این شخصیت با نفوذ ، با دیانت ، وطندوست ، روشنـفـکـر و معارف پرور توسط یکتعداد افراد و اشخاص ددمنش ،وطن فروش و بی احساس بعد از قیام 24 حوت سال 1358 مردم مسلمان و مجاهـد ولایت هرات بدون صـدور کدام حکم محکمهُ شرعی بطور وحشیانه ترور ومقام رفیع شهادت را کسب کردند .که خوشبختانه تا هنوز یاد و نام این شخصیت والا مقام در قلوب مردم قدر شناس غور زنده و مانده گار با قی است وخاطرات نیک و فراموش ناشدنی مرحوم میرزا کماالدین خان شهید که یکی از شخصیت های علمی وفرهنگی و ادبی بود در قلب ها و اذهان فرد فرد مردم حقشناس این ولایت باقی و مانده گار است. زیرا او یک مسلمان واقعی خدمتگـزار به مردمش بود ویک چهره سر شناس و مشهور وشناخته شده بود و از اهلیت وشایستگی واستعداد خاص خداداد برخور دار بود .او که دارای اخلاق حمیده و مهربان بود ،و با اهـل معارف ، شخصیت های نامی و برجسته و اهل قلم وکتاب واندیشه و روشنفکران دایم سر وکار داشت . او دوست داشت از محضر های وصحبت های علما ، روشنفکران واهل علم و ادب بهرهُ کافی ببرد وروی مسایل مورد علاقه با هم عصران شان مباحثه ها و مناظره های علمی وادبی داشت و کتب آثار بزرگان علم و ادب را چون مثنوی ، منطق الطیر عطار، هفت اورنگ ، گلستان و بوستان سعدی ، حافظ شیرازی ، کلیات بیدل و آثار علامه اقبال وغیره را عاشقانه میخواند وبا دوستان و همصحبتانش تحلیل وتجزیه مینمود .او واقعاُ یک شخصیت عالی بود ،نهایت با رحم و انسان دوست بود بزرگان را نهایت احترام میگذاشت وهمه اقشار اجتماعی را به جان و دل دوست داشت.به بیچارگان ویتیمان نهایت مهربان و دلسوز بوده وخدمتگـزاری را به مردمش منحیث یک وجیبه اسلامی وانسانی خود میدانست.
به معارف واهل معارف احترام خاص داشت ویگانه راه بیرون رفت جامعه را از مشکلات فقر وبدبختی رشد معارف وارتقاُ سطح دانش وسواد وانمود میکرد. همیشه با اهل معارف درتماس بوده همسایگان ومردم را تشویق میکردند تا اولاد شان را شامل مکاتب سازند واستادان گران قدر را به تعلیم وتدریس دلسوازانه وصادقانه تشویق میکرد و در انجام امور شخصی ورسمی مشوره های سالم اهل معارف واهل نظر را میگرفت. به تعلیم وتربیه سالم اولاد وطن واستعداد های عالی خیلی علاقمند بود و اکثر اوقات با شاگردان ممتاز مکتب و استادان برجسته معارف در تماس میشد و برای تشویق استعداد های ممتاز تحفه های را به معارف و اهل معارف اهداُ مینمود.
اما مع الوصف اوبه زراعت ومالداری علاقه مندی خاص داشت.وهمیشه در فکر توسعهُ زراعت ومالداری در غور بود ونظر به تحلیل اوضاع اقتصادی و اجتماعی و وضعیت جغرافیای غور چنین عقیده داشت که یگانه راه رشد اقتصاد مردم غور وابسته به زراعت ومالداری میباشد چرا که محیط غور برای رشده این شیوه خیلی مساعد است. او با ابتکار ودرایت خاص برای اولین بار کشت کندم تیرماهی را در مرکزولایت غور بالای اراضی شخصی شان عملی کرد ودرداخل حویلی شخصی اش چند نهال سیب را از کمنج آورده غرس کرد مردم وحتی مامورین دولت تعجب میکردند که چغچران وسیب زیرا تا هنوز در چغچران نهال مثمر مروج نبود.هکذا سایر کشت وبذر سایر سبزیجات وتر کاری ها را مانند پیاز،کاهو،کرم،کدوخربوزه بادرنگ وتره وغیره را نیز برای نخستین بار همراه با آوردن تخم انواع گل ها در چغچران کشت مروج کردند .که اکثریت مردم در ان وقت معتقد به رشد درختان میوه دار گل ها وترکاری ها نبودند ولی عزم راسخ و عشق فراوان او برای ابادی وسر سبزی وطن مردم را متقاعد ساخت تا درین بخش اوراعملا یاری و همکاری نماید.
میرزا کمال خان شهید یک شخصیت اجتماعی وممتاز بود ، او مهمان را بسیار دوست داشت وهدیه خداوند میدانست ، وبا سخاوتمندی با همه اقشار اجتماعی بخصوص محتاجان و دردمندان و بینوانایان پینوند نا گسستنی داشت .او که عاشق ملت و مردمش بود وبه رسم وعنعنات پسندیده ُ مرد م احترام فراوان داشت و در انواع بازی ها و ورزش های مروج عصر پیشتاز بود. اوبا شکار علاقهُ خاص داشت وبه انواع تفنگ های معمول زمانه اش اشنا بود .او یک نشان زن ورزیده و یک اسپ سوار ماهر وجرار بود.
اینک لازم میا فتد تا شمهُ ازکارکردها وفعالیت های ایام خدمت شان در اداره شاروالی وآمریت ساختمانی برشماریم:

فعالیت های دوره شاروالی شان:
1- برای نخستین بار آوردن دوپایه ماشین دیزلی برق از کابل به غور ونصب شان در تپه مسجد جامع شریف وتنویر منازل شهروندان محترم شهر چغچران برای اولین بار در تاریخ غور.
2- اعمارنخستین مسجد جامع در شهر چغچران واقع شمال دریای هریرود.
3- اعمار نخستین مندوی برای ذخیره وفروش مواد غذای در جنوب دریای هریرود که بعدآ از آن حسب لزومدید دولت به نسبت عدم موجودیت تعمیر در غور از ان به حیث لیله لیسهُ سلطان علاءالدین غوری استفاده بعمل آمد.
4- آوردن نخستین ماشین آسیاب برقی درغور
5- اعمار یک باب تعمیر برای مهمان خانه شاروالی
6- اعمار یک باب تعمیر مهمان خانه ولایت به شکل پخته واساسی در بند کهنه قریه پوزلچ که متاَسفانه در ایام جنگ های متوالی تخریب گردیده وآثارآن موجود است.
7- اعمار یک باب مکتب در قریه دهک سوخته ولایت غور که زمینه تعلیم وتربیه تعداد بیش از بیست قریه اولاد مردم فراهم شده بود.
8- احداث سرک مرکزولایت غوراز طریق دره بهاری الی دولینه باهمکاری بیدریغ اهالی که امکان رفت و امد بیش از 40 قریه را به مرکز ولایت مساعد میسازد.
نمونه های مختصر ازفعالیت های دوره کار اودر تصدی آمریت ساختمانی :
1- اعمار یک باب تعمیرشفاخانه بیست بسترولایتی در ولایت غور برای اولین بار در چغچران مرکز ولایت غور
2- اعمار پنج باب تعمیر رهایشی برای قضات ریاست محکمه مرافعه غور در تپه مسجد جامع شریف.
3- اعمار یک باب تعمیر برای میرمن تولنه در چمـن میدان که فعلا شورای ولایتی غـور از به صفـت دفتر استفاده میکند.
4- اعمار یک باب تعمیربرای ریاست مخابرات در غوربرای نخستین بار
5- اعمار چهار باب مرکزصحی در ولسوالی های تیوره شهرک وتولک پسابند قابل تذکراست که در همان عصر زمان با موجودیت ترانسپورت معمولی عدم موجودیت کارگران ماهر عدم موجودیت مواد ساختمانی در غور راههای خیلی صعب العبور وسردی هوای شدید ومسدود بودن راه های مواصلاتی در طی شش ماه کارها و فعالیت های مرحوم میرزاکمالدین خان شهید را میتوان با کار کرد های امروزی مقایسه کرد که اکنون هم میتواند این زحمتکشی های صادقانه و مخلصانه اش مایه افتخار مردم و ملتش باشند .

در رثای محـتـرم میرزاکماالدین خان شهید

ای شهــیـد ی خـفـته ُ د ر ناکـجـا میـرزا کــمـا ل
چون شـدی ؟ از دوستان خود جدا میرزا کـمـال

جسـم خاکی تا فـرو شـد ا ز نظـر در زیـر خاک
طی منـزل کــرده روحـت درسماُ میرزا کمـال

از حـسـد تا کـشتهُ د ستـا ن دژخـیـمـان شـد ی
حسـرتا ! گوینـد هـمه خلق خـدا میرزا کـمـا ل

بهــر آ با د ی غـورستـا ن زمـیـن کـرده بـنـا
چـنـد تعـمـیـر مجـلـل هــرکجـا میرزا کـمـا ل

پا س خـدمـت هـا ی اورا میکـنـنـد اهـل قــلـــم
وصـف اخلاقـش کند شاه و گدا میرزا کمـا ل

مسجـد جامع شهـاد ت مـیـدهـد کان مـرد د یـن
جا ن و د ل داده به عـشق مصطفی میرزاکما ل

صاحب احسان فهـم ود ین و دانـش بوده اسـت
سـفــرهُ گـستـرده ا ش بـهــرخـد ا میرزا کمـا ل

چا ر طفـل نازدانه با سه د خت بس عـفـیـف
بی پـدر گـشـته صغـیـر وبـیـنوا میـرزا کمـا ل

زوجهُ ا فـرشتـه خویـش با صفـای د ل نـمـود
تربیـت بر شـیـوه ُ لـطـف و سخا میرزا کمـا ل

در نـمــا ز پـنـج وقــتـه یا د او را مـیکـنـنـد
بـسـکـه دارد دوسـتـا ن بـی ریـاُ میرزا کما ل

بهـر اولاد عـزیـزش نیکـویـی خواهـــم ز حق
زانکـه بـوده کان جـود اهــل وفـا میرزا کما ل