آرشیف

شماری از دانش‌آموزان و آمران مکتب‌های شهر فیروزکوه، مرکز ولایت غور از کم‌بود آموزگار و نداشتن امکانات آموزشی در مکتب‌های این ولایت شکایت دارند. این دانش‌آموزان با انتقاد از مسئولان محلی و مرکزی به سلام‌وطندار می‌گویند که از یک‌سال به این‌سو به دلیل کم‌بود آموزگار و نبود کتاب‌های درسی، نتوانسته‌اند به درستی آموزش ببینند.
به گفتۀ این دانش‌آموزان، هم‌اکنون چندین صنف در یک صنف جمع شده‌ و آموزش می‌بینند که ادامۀ این موضوع، روند آموزش را به آنان مشکل کرده است. آنان از مسئولان محلی و مرکزی می‌خواهند که این چالش را به‌زودی حل کنند تا آن‌ها بتوانند آموزش‌شان را ادامه دهند.
بسم‌الله، یک تن از دانش‌آموزان در غور می‌گوید: «ما معلم کافی نداریم و جای تدریس هم نداریم. معلمانی که اکنون داریم، به نصف شاگردان رسیده‌گی کرده نمی‌توانند، ما معلم ریاضی، پشتو و هم‌چنان دری نداریم و باید معلم به ما فرستاده شود.»
بی‌نظیر، یک تن دیگر از دانش‌آموزان غوری می‌گوید: «از پارسال به این‌سو حتی ما نیمی از مضامین خود را درس نخوانده‌ایم و در سال ۱۴۰۰ ادارۀ مکتب دختران به نسبت نبود معلمان و جای تدریسی مکمل رخصت کردند.»
از سوی هم، شماری از آمران مکتب‌های شهر فیروزکوه می‌گویند که به دلیل ختم قرارداد آموزگاران قراردادی با مشکلات بسیاری روبه‌رو و حتی مجبور شده‌اند شماری از صنف‌های درسی را رخصت کنند. به گفتۀ آنان، بارها این مشکل را با مسئولان محلی و مرکزی شریک کرده‌اند؛ اما هنوز هیچ توجهی در این زمینه صورت نگرفته است.
صفی‌الله عثمانی، آمر لیسۀ قدس در فیروزکوه می‌گوید: «ما مجبور شدیم که شش صنف از دختران و سه صنف از پسران را رخصت کنیم و بقیه ۹ صنف دیگر را با تشکیل‌مان مهیا بسازیم. یگانه مشکل دیگر این‌که ما به مشکل نبود جای نهایت گرفتار هستیم، جای مناسب نداریم، دو صنف در یک شعبه درس می‌خوانند که به یک‌دیگر مزاحمت ایجاد می‌کنند.»
نصرت‌الله نصرت‌یار، آمر لیسۀ سلطان علاءالدین غوری نیز می‌گوید: «در هر دو تایم ما بالاتر از ۴۰ تن در رشته‌های مختلف به معلم کم‌بود داریم که بسیار پروسه/روند تدریس را با مشکل روبه‌رو کرده است. اگر یک صنف ما معلم دارد، صنف دیگر ما بی‌کار است.»
مسئولان ریاست معارف غور نیز این مشکل را می‌پذیرند، اما می‌گویند که آن‌ها این موضوع را با مسئولان مرکزی در میان گذاشته‌اند و در تلاش رفع آن هستند.
میراحمد حسینی، سرپرست ریاست معارف غور می‌گوید که آن‌ها در سطح این ولایت به حدود ۳ هزار آموزگار نیاز دارند. آقای حسینی می‌گوید: «ما مشکل جای داریم، مشکل کتاب داریم، مشکل مردم را داریم و نیازمندی ما زیاد است. ما کم‌ترین سهمیه را در سال‌های قبل در بخش استخدام داشتیم که متأسفانه سبب شده تا کیفیت تعلیم و تربیه با در نظرداشت کم‌بود جای، کم‌بود کتاب و کم‌بود آموزگاران مسلکی پایان یابد.»
بر بنیاد معلومات ریاست معارف غور، در این ولایت بیش از ۸۲۰ مکتب وجود دارد که از این میان ۷۰ درصد آن ساختمان ندارد و هم‌چنان در این مکتب‌ها بیش از ۱۹۷ هزار دانش‌آموز سرگرم آموزش هستند که ۳۷ درصد آنان دختران‌اند.
این دانش‌آموزان می‌گویند هم‌اکنون چندین صنف در یک صنف جمع شده‌ و آموزش می‌بینند که ادامۀ این موضوع، روند آموزش را به آنان مشکل کرده است.