آرشیف

زنان صنعت‌پیشه در غور که روزگاری با فروش صنایع دستی عاید خوبی به دست می‌آوردند، اکنون از نبود بازار برای فروش دست‌دوزی‌های‌شان شکایت دارند. آنان می‌گویند که از دو سال به این‌سو بازار صنایع دستی در کشور بی‌رونق شده است. این زنان که بیشتر آنان نان‌آور خانواده‌های خود هستند خاطرنشان می‌سازند که اکنون در وضعیت بد اقتصادی به‌سر می‌برند. از سوی دیگر، فقر و بیکاری در دو سال گذشته همه شهروندان را زیر فشار قرار داده است. گزارش‌ها می‌رسانند که بیش از سه چهارم شهروندان افغانستان زنده‌گی خود را با دریافت کمک‌های بشردوستانه به پیش می‌برند.

سیما، یکی از زنان صنعت‌پیشه در غور است که نزدیک به هشت سال می‌شود از هنر دستانش برای خانواده هشت نفری خود نان‌آوری می‌کند. او در صحبت با روزنامه ۸صبح می‌گوید که باشنده‌گان غور علاقه‌ای به خرید صنایع دستی ندارند. سیما می‌افزاید: «هشت سال است که مصروف خامک‌دوزی‌ هستم، دو سال پیش وقتی یک یخن تمام می‌شد، فوراً فروخته می‌شد، اما حالا تمام یخن‌هایی ‌که دوخته شده در خانه است و کسی نمی‌خرد.»

سیما توضیح می‌دهد: «یخن‌های خامک‌دوزی‌ مردانه پُردوز اگر بود یک یخن به پنچ هزار می‌دوختیم و اگر دوخت آن کم بود تا یک هزار و یک هزار و پنج‌صد افغانی هم خامک‌دوزی می‌کردیم. هیچ کسی یخن فرمایش نمی‌دهد. خودم که چند تایی برای فروش دوخته بودم تا حالا در خانه مانده است.»

فاطمه، صنعت‌پیشه دیگری است که از پنج سال به این‌سو مصروف کار‌های صنایع دستی می‌باشد. او می‌گوید: «کرشنل می‌‌کنم، گل‌دوزی به روی لباس، شال، دسترخوان، دستمال، بالشتک، روی میزی که حالا کسی نمی‌خرد و مثل سابق به ولایت‌های دیگر هم نمی‌رود.» فاطمه می‌افزاید که تولیدات او به علت سرد شدن بازار صنایع دستی، کم‌تر شده است. او می‌گوید که در سال‌های گذشته علاوه بر این که صنایع دستی آنان در داخل غور بازار خوبی داشت، از ولایت‌های دیگر کشور نیز فرمایش می‌رسید.

فاطمه علاوه می‌کند که بیش‌ترین صنایع دستی را که او تولید می‌کرد برای جهزیه تازه‌عروسان بود. این صنعت‌پیشه اضافه می‌کند: «یک کسی که عروسی‌اش نزدیک می‌شد می‌آمد دستمال، بالشتک، روی بکسی، خورجین قالینی وغیره فرمایش می‌داد و همراه خود جهزیه می‌برد، اما حالا هیچ کسی به‌شمول کسانی که عروس می‌شوند از این چیزهایی که ما تیار می‌کنیم نمی‌برند به خاطری که وضعیت اقتصادی‌شان خوب نیست.»

خامک‌دوزی، گل‌دوزی، پلیوار، کرشنل، موره‌دوزی، خورجین قالینی، پول بالشت، چرمه‌دوزی، تارشمار و دستکش‌ها از صنایع دستی معروف زنان در غور است. در سال‌های گذشته زنان زیادی از رهگذر تولید و فروش این صنایع، نفقه خانواده‌های خود را تأمین می‌کردند. زنان صنعت‌پیشه توضیح می‌دهند که در دوره جمهوریت بیشتر جوانان برای تجلیل از عید، نوروز و همچنان برای اشتراک در محافل خوشی یخن‌های خامک‌دوزی فرمایش می‌دادند. اکنون با بدتر شدن وضعیت اقتصادی در کشور، جوانان شوق و توان خرید دست‌دوزی‌ها را ندارند.

صنایع دستی زنان غور که زمانی به دلیل وضع اقتصادی خوب شهروندان بازار مناسبی داشت در بدل بهای بلندی به فروش می‌رسید. باشنده‌گان غور نیز شوق و علاقه خاصی به لباس‌های خامک‌دوزی دارند. هر یخن خامک‌دوزی مردانه بین یک ‌هزار و پنج‌صد تا پنج هزار افغانی، لباس‌های پلیوار تا پنج هزار افغانی، قدیفه یا شال تا چهار هزار افغانی و لباس‌های گل‌دوزی نیز بین دو تا پنج هزار افغانی به فروش می‌رسید. اکنون اما باشنده‌گان غور و بیشتر شهروندان کشور به دلیل وضعیت ناگوار اقتصادی این هزینه‌ها را اضافی و غیرضروری توصیف می‌کنند.

پیش از این، مالکان خیاطی‌ها در غور نیز از نبود کار شکایت کرده‌اند. به گفته آنان، حتا در نزدیکی عید و نوروز هم گیروبار گذشته را ندارند.

زنان صنعت‌پیشه در غور در حالی از کسادی بازار صنایع دستی شکایت دارند که فقر در دو سال پسین شهروندان کشور را زیر گرفته است. بررسی سازمان‌های جهانی نشان می‌دهد که بیش از ۷۰ درصد شهروندان افغانستان به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند. بیشتر جوانان به دلیل بیکاری و فقر از خرید کالاهای غیرضروری خودداری می‌کنند.

آخیم اشتاینر، مدیر برنامه توسعه سازمان ملل متحد، ضمن ابراز نگرانی از وضعیت بد زنده‌گی در افغانستان گفته که هرگز گواه فروپاشی اقتصادی به این گسترده‌‌گی نبوده‌ است. برنامه توسعه‌ای سازمان ملل متحد به تازه‌گی گزارشی را نشر کرده که تصویری از وضعیت دشوار زنده‌گی در افغانستان را نشان می‌دهد. در این گزارش آمده که بدون آزادسازی دارایی‌های افغانستان که در ایالات متحده امریکا نگهداری می‌شود، بهبود وضعیت افغانستان دور از انتظار است. مقام‌های امریکایی اما پیش از این گفته‌اند تا زمانی که طالبان به تعهدات خود طبق موافقت‌نامه دوحه عمل نکنند، دارایی‌های افغانستان را آزاد نخواهند کرد. تشکیل حکومت همه‌شمول، قطع روابط طالبان با گروه‌های تروریستی و رعایت حقوق بشر و حقوق زنان از پیش‌شرط‌های ایالات متحده امریکا برای آزادسازی پول‌های مسدود شده افغانستان است.

منبع: ۸ صبح