آرشیف

تحولات پسین و تسلط دوباره طالبان بر افغانستان سبب افزایش میزان بیکاری و گسترش فقر در کشور شده است. با سقوط نظام جمهوری، ده‌ها شهروند کشور از وظیفه برکنار شده و صدها تن دیگر شغل‌های‌شان را از دست داده‌اند. محدودیت‌های طالبان بر شهروندان ارتباط جامعه جهانی با این گروه را محدودتر ساخته و در نتیجه آن افغانستان با بحران اقتصادی روبه‌رو شده است. در جریان نزدیک به دو سال حاکمیت طالبان بر کشور، فقر به‌گونه بی‌پیشینه زنده‌گی شهروندان را تهدید می‌کند و دامنه آن هر روز گسترده‌تر می‌شود. در حالی که بیشتر شهروندان بی‌بضاعت کشور با دریافت کمک‌های بشردوستانه جامعه جهانی روز و شب خود را سپری می‌کنند، فعالیت شماری از نهادهای مددرسان در ولایت غور متوقف شده است. علت توقف این کمک‌ها دخالت افراد طالبان در روند توزیع کمک‌های بشردوستانه در این ولایت عنوان شده است.

صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) پس از محدودیت‌های طالبان و دخالت این گروه در روند سروی، توزیع، استخدام و گردآوری کمک‌های توزیع‌شده این نهاد در ولایت غور در اواخر ماه حمل سال جاری، فعالیت‌هایش را متوقف ساخت. یکی از بزرگ‌ترین پروژه‌های یونیسف حمایت از خانواده‌های دارای کودکان دارای معلولیت، خانواده‌های دارای خانم‌های حامله و شیرده و خانواده‌هایی بود که سرپرست‌ آن‌ها زن هستند.

متوقف شدن فعالیت‌های صندوق حمایت از کودکان ملل متحد و محروم شدن بیش از ۴۰ هزار خانواده در غور‌ از کمک‌، باشنده‌گان این ولایت را نگران ساخته است. آنان می‌گویند که کمک‌های موسسه‌ها یگانه راه فرار از گرسنه‌گی و ادامه حیات برای آنان بوده است.

صنوبر، یکی از باشنده‌گان ولسوالی دولینه ولایت غور، در دو سال گذشته با دریافت کمک‌های وقفه‌ای بشردوستانه زنده‌گی خود را سپری می‌کرد. او اکنون نگران توقف پروژه‌های بشردوستانه یونیسف در این ولایت است. صنوبر در صحبت با روزنامه ۸صبح می‌گوید: «دو طفل من معیوب هستند، دل من به همین کمک‌ها خوش بود. آمدند سروی کردند و گفتند که شما مستحق کمک هستید و به طفل‌‌های شما پول نقد توزیع می‌شود، به‌زودی.»

صنوبر که حالا از توقف فعالیت‌های صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد مطلع شده است، علاوه می‌کند: «شوهرم بزرگری می‌کند. دیگر هیچ توانایی نداریم. یک هفته که شنیدم این کمک‌ها توزیع نمی‌شود، زنده‌گی بالایم سخت‌تر تیر می‌شود؛ به خاطری که هیچ چیزی در خانه نداریم و دل من به دو طفل معیوبم می‌سوزد.»

توقف فعالیت موسسه‌های مددرسان به شمول یونیسف در غور زنده‌گی را برای  باشنده‌گان این ولایت به‌ویژه زنانی که نان‌آور و سرپرست خانواده‌های خود هستند، دشوارتر خواهد ساخت.

گل‌چهره، یکی دیگر از باشنده‌گان ولسوالی شهرک ولایت غور است که مسوولیت سرپرستی خانواده پنج‌نفری خود را برعهده دارد. او نیز در دو سال گذشته با دریافت کمک‌های بشردوستانه زنده‌گی خود را سپری کرده است. گل‌چهره می‌گوید: «دو سال می‌شود که همین موسسات خوب کمک می‌کرد و ما که هیچ دست‌یاری نداشتیم، تنها به کمک‌های موسسات زنده‌گی خود را سپری می‌کردیم.»

گل‌چهره که از سوی موسسه یونیسف نیز مستحق دریافت کمک شناخته شده بود، خاطرنشان می‌سازد که با خوشحالی منتظر دریافت کمک بوده، اما از سوی همسایه‌هایش اطلاع حاصل کرده که دفتر یونیسف فعالیت‌هایش را توقف داده است. او می‌افزاید: «سرپرست خانه بودم و گفتند که کمک توزیع می‌شود و ۲۶ هزار است کمک‌ها. زیاد خوشحال شدم، به خاطری که یک سال دلم جمع می‌شد از غم آرد، روغن، خرج و خوراک خانه.»

این باشنده غور که فقر در چهره و لباس فرسوده‌اش نقش بسته است، اضافه می‌کند: «دو روز پیش گفتند که موسسه‌ها کمک‌های خود را توزیع نمی‌کنند و شاید دیگر به مردم غور کمک نکنند. از وقتی که این گپ را شنیده‌ام، من و اولاد‌هایم غمگین شده‌ایم و خوشحالی از زنده‌گی ما رفته است؛ چون چشم و امید ما به خدا و همین کمک‌ها است.»

غور، یکی از ولایت‌های دوردست در غرب کشور است که به دلیل فاصله زیاد از پایتخت، به باد فراموشی سپرده شده است. محدودیت‌های دو‌ساله طالبان بر فعالیت‌های موسسه‌ها و نهادهای مددرسان در این ولایت، سبب شده تا این موسسه‌ها فعالیت‌های خود را متوقف کنند. در نتیجه توقف فعالیت موسسه‌های مددرسان، نزدیک به ۵۰ هزار خانواده نیازمند از دریافت کمک‌های بشردوستانه محروم شده‌اند.

یافته‌های روزنامه ۸صبح نشان می‌دهد که دخالت مستقیم افراد طالبان در روند کاری موسسه‌ها از جمله روند سروی، توزیع، استخدام کارمندان و غیره، از دلایل اصلی توقف فعالیت نهادهای مددرسان در ولایت غور است. با وجود این‌که والی طالبان در غور با ارایه تعهدنامه کتبی از عدم دخالت اداره محلی این گروه در کار موسسه‌ها به دفتر اداره هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه اطمینان داده است، اما در تازه‌ترین مورد افراد طالبان در ولسوالی تولک این ولایت با تهدید اربابان محل ۳۰ درصد کمک‌های توزیع‌شده موسسه‌ها به افراد بی‌بضاعت را دوباره گردآوری و بین خود تقسیم کرده‌اند.

۸ صبح