آرشیف

اعلامیۀ فعالین مدنی، شورای شهر، رسانه ها و مردم غور

یکی از وظایف اصلی دولت تأمین امنیت مردم است. این مسوولیت، مدتی است در غور با چالش های جدی مواجه بوده و باعث نگرانی و تشویش عمیق مردم، مخصوصا در ولسوالی پسابند گردیده است که به طور نمونه به برخی از این موارد اشاره می شود:

1- ولسوالی پسابند حدود چهار ماه می شود که شدیدا مورد حملات روزانه وشبانه ای طالبان قرار دارد. در این مدت روزی نیست که شاهد شهادت و زخمی شدن نیرو های امینتی نباشیم. مسوول…ین دولتی بار ها وعده ی عملیات و پاکسازی دادند اما متاسفانه تا حال هیچگونه عملیات وسیع پاکسازی و سرکوب حتا طی تمام این سالها از جانب دولت در ولایت غور راه اندازی نشده است.

2- ولسوالی پسابند حدود چهار ماه شود که در محاصره نظامی و اقتصادی قرار دارد. طالبان به مردم اجازه نمی دهند که مواد غذایی و محروقاتی را به این ولسوالی انتقال دهند و پسابند در خطر جدی قحطی و گرسنگی قرار دارد. مردم به دلیل جنگ وناامنی کشت و زراعت معمول خویش را هم انجام داده نتوانسته اند و یک فاجعه انسانی خطرناکی در راه می باشد.

4- گفته می شود که راز های نظامی وامنیتی دولت، پیوسته در اختیار طالبان قرار می گیرد و از تمام عملیات و کمین های نیروهای امنیتی ، آنها پیش از پیش اطلاع دارند.این وضعیت تا چه وقت ادامه پیدا خواهد کرد؟

5- ناهماهنگی میان نیروهای امنیتی در نبرد ها یکی از موضوعات قابل نگرانی شدید می باشد. بعد از هر عملیات، وقتی با سربازان وافسران صحبت نمایید، پولیس ملی از نظم عامه، امنیت ملی از اردو و اردو از پولیس و نیروهای مردمی از تمام اینها شکایت دارند. آیا هیچ راه حلی برای این مشکل وجود ندارد؟

به باور ما، اوضاع امنیتی روز به روز خراب تر و نگران کننده تر می شود. ناهماهنگی های نیروهای امنیتی و ضربه نزدن به طالبان، مخالفان را چشم سفید تر و بامورال تر می سازد و روحیۀ مردم را صدمه می زند.

توقع داریم که مسوولین دولتی بیشتر ازین در برابر قضایا ضعیف عمل نکنند و توانایی ها و سلطۀ قاطع دولت را به دشمنان نشان بدهند. اگر جلو ترور ها و حملات جبهه ای گرفته نشود، بعید نخواهد بود که شاهد ترور ها و تلفات بیشتری در داخل شهر و حومۀ آن باشیم. 

وظیفۀ مقامات دولتی تنها مصرف تیل و اعاشۀ ماهوار نظامیان و خرج دسترخوان در افطاری رمضان نیست. مردم می خواهند که امنیت شان تامین باشد و دشمن اگر سرکوب نمی شود، حداقل نتواند از غار خود بیرون بیاید و امنیت راه ها و خانه ها و خانواده ها را سلب نمایند.

دولت مرکزی در مورد غور کاملن بی توجه و بی خیال هست. تعداد نیروهای امنیتی در تناسب به ساحه جغرافیایی در این ولایت به شدت ناچیز و اندک هستند. امیدواریم در مورد افزایش نیروهای امنیتی تصمیم جدی گرفته شود.

وکلای غور هم چنان درگیر مسایل شخصی و منافع شخصی هستند که حتا فرصت نمی کنند شهادت سربازان ما را تسلیت بگویند. توقع داریم وکلای غور بیشتر ازین خاموش نباشند و صدای خویش را بلند کنند وبیشتر ازین باعث ناامیدی مردم نشوند.

ما منتظر اقدام قاطع و عاجل مسوولین ومقامات هستیم. اگر این وضعیت همچنان ادامه پیدا کند، نهادهای مدنی و رسانه ای، برای تغییر وضعیت مدیریتی ولایت به صورت جدی داخل اقدام خواهند شد. هنوز ما به تلاش و اقدام مسوولین امیدوار هستیم. خدا کند که امید به یأس کامل و شدید تبدیل نشود.