X

آرشیف

یک قطعه شعر
دسامبر 11, 2014

غلام محمد نقشبندی

دنبال کردن نویسنده

ازآن شــراب لـب لـعـل آن حـرف شـیـن آمــد بـه یــاد             آتـش فـتـاد بـه خـال دل چـون طورسین آمد به یاد
گــوئـی کــه: (تـحـت الـنـهـار) نـمــوده خـا ومـیـم ورا              کــوثـر زلـب لـعــل یـار خـلــد بـــریـــن آمـد بـیــاد
گــوئــی: ز عـیـن عـارضـش خـاجـی ززلـف فـابه رو              مـدغـم بـه واووزاویـا خــود دلـبــریــن آمـد بـیــاد
گـوئـی: آتـش ز عـارضـیـن چـورعـد زلـیـن زلـف او               کردست وشارت واتصال چون اخـگـرین آمد بیاد
گــوئی: زیـنــت نــاخــن اسـت یــامـو، حـنـای نـازنین              این خون دل به کف دست چون زیـوریـن آمد بیاد
مژگان صف به صف یار ضربه بی توپ تانک و تیر               شـمـشـیـرزده به خـال دل چـون خـنجرین آمد بیاد
گـوئـی: کـه عـیـن و مـیـم وراشمشیر کشیده از نیام                شکسته صف به صف عدوقـویـتـریـن آمـد بـیـاد
یـادی زعـیـن و ثــاومــیــم، الــف ونــون مــدغـمـش               در جمع گرفت کلام حق جـامـع تـریـن آمـد بـیـاد
یـا ایـنـکـه: عـیـن ولام ویـا شـمـشیـر گـرفته درغزا               با د ال و لام و دال ولام شجـاع تـریـن آمـد بـیـاد
قـــدرت ذال ذات حــق پـــدیـــد آورده کـــاف ونــــون                درتـحـت قـول ( امــره) جـــان آفــریـن آمـد بـیاد
پــرتــوصـــاد صـفـتــش آن عـیـــن و لام نــازنــیـــن                میمی مدغم به لام او، بین گـوهـریـن آمـد بـیـاد
رفـتـسـت فـکـر خــام مــن درسـوی قـاف قــدرتــش                آن کــاف ونـون صـنـعـتـش تـاآخـریـن آمـد بـیـاد
الــف و لام نمــود زخـودهـم سـیـن وتامدغم به خود                زسـطـر (اوفـوا) عـیـن وهـا دال دیرین آمد بیاد
گــوئـــی: نـقــاش از ازل درشـیــن قـــاف نـقـشـبـنـد
زده رقـم بـه عـیـن و شـیــن قــاف قــریـن آمـد بیـاد

X

به اشتراک بگذارید

Share

نظر تانرا بنویسد

کامنت

غلام محمد نقشبندی

نوشتن دیدگاه

دیدگاهی بنویسید

مطالب مرتبط

پر بیننده ترین مقالات

مجلات و کتب

پیوند با کانال جام غور در یوتوب

دریکی از روزهای پرحادثه ی روزگار که آفتاب از سوراخ ابر های کم پشت به دره می تابید وتابش اشعه ی زرین آفتاب شاخ وبرگ درختان را طلایی جلوه میداد وبر زیبایی های برگ ریزان پاییز میافزود .دره تنگ وکوه ها به ما نزدیکتر بود .راه همه ریگزار وکم عرض بود ،آبادی ها همه به یگدیگر شبیه،بام ها گلی ودیوار ها سنگی وآلونک های ایلاقی از زیر برگ وشاخ درختان سرکشیده بود در چنین روزی من به باغ (کنداخ )که در کناره ی شمالی رود مرغاب از شرق به غرب افتاده رسیدم .سکوت عجیبی بر باغ بال گسترده بود . باغ نشینان (کنداخ ) را رسم است که بادمیدن بهار به این باغ وسیع بساط کشی میکنند وآلونک های از نی وگل وسنگ میسازند وزیر درختان تنومند تخت وصفه برای استراحت میسازند وبه باغ اندرون بر سایه گاه می نشینند وچون مهمان از راه رسد بر صفه می نشیند وخوان می نهند سخت بزرگ از توت وزرد آلو وسایر اطمعه واشربه و خوشی ونشاط بر شاخساران وبه دره می پیچد .تا اول قوس این بساط واین باغ گرم است بعد به قشلاق زمستانی کوچ میکنند وزمستان را به خوشی به امید بهار دیگر میگذرانند . وکیل ۲۹عقرب ۱۴۰۳ چهارسده #ولایت_غور #باغ_کنداخ #چارسده #پاییز_افغانستان #موسیقی_محلی #زندگی_روستایی #طبیعت_افغانستان #دره_مرغاب #گلابی_و_توت #زندگی_کشاورزی #GhorProvince #KhandakhGarden #Chaharsada #AutumnInAfghanistan #LocalLife #RuralAfghanistan #MurghabValley #AfghanNature #TraditionalVillageLife
This error message is only visible to WordPress admins

Reconnect to YouTube to show this feed.

To create a new feed, first connect to YouTube using the "Connect to YouTube to Create a Feed" button on the settings page and connect any account.

گزارشات و مصاحبه ها