آرشیف

ازآن شــراب لـب لـعـل آن حـرف شـیـن آمــد بـه یــاد             آتـش فـتـاد بـه خـال دل چـون طورسین آمد به یاد
گــوئـی کــه: (تـحـت الـنـهـار) نـمــوده خـا ومـیـم ورا              کــوثـر زلـب لـعــل یـار خـلــد بـــریـــن آمـد بـیــاد
گــوئــی: ز عـیـن عـارضـش خـاجـی ززلـف فـابه رو              مـدغـم بـه واووزاویـا خــود دلـبــریــن آمـد بـیــاد
گـوئـی: آتـش ز عـارضـیـن چـورعـد زلـیـن زلـف او               کردست وشارت واتصال چون اخـگـرین آمد بیاد
گــوئی: زیـنــت نــاخــن اسـت یــامـو، حـنـای نـازنین              این خون دل به کف دست چون زیـوریـن آمد بیاد
مژگان صف به صف یار ضربه بی توپ تانک و تیر               شـمـشـیـرزده به خـال دل چـون خـنجرین آمد بیاد
گـوئـی: کـه عـیـن و مـیـم وراشمشیر کشیده از نیام                شکسته صف به صف عدوقـویـتـریـن آمـد بـیـاد
یـادی زعـیـن و ثــاومــیــم، الــف ونــون مــدغـمـش               در جمع گرفت کلام حق جـامـع تـریـن آمـد بـیـاد
یـا ایـنـکـه: عـیـن ولام ویـا شـمـشیـر گـرفته درغزا               با د ال و لام و دال ولام شجـاع تـریـن آمـد بـیـاد
قـــدرت ذال ذات حــق پـــدیـــد آورده کـــاف ونــــون                درتـحـت قـول ( امــره) جـــان آفــریـن آمـد بـیاد
پــرتــوصـــاد صـفـتــش آن عـیـــن و لام نــازنــیـــن                میمی مدغم به لام او، بین گـوهـریـن آمـد بـیـاد
رفـتـسـت فـکـر خــام مــن درسـوی قـاف قــدرتــش                آن کــاف ونـون صـنـعـتـش تـاآخـریـن آمـد بـیـاد
الــف و لام نمــود زخـودهـم سـیـن وتامدغم به خود                زسـطـر (اوفـوا) عـیـن وهـا دال دیرین آمد بیاد
گــوئـــی: نـقــاش از ازل درشـیــن قـــاف نـقـشـبـنـد
زده رقـم بـه عـیـن و شـیــن قــاف قــریـن آمـد بیـاد