آرشیف

با استكان قهوه عوض كن دوات را
بنويس توي دفتر من چشمهات را 
بر روزهاي مرده تقويم خط بزن
واكن تمام پنجره هاي حيات را 
خواننده ي كتيبه ي چشم و لبت منم
پر رنگ كن به خاطر من اين نكات را
ما را فقط به خاطر هم آفريده اند
آنگونه  ی كه خواجه و شاخه نبات را
نام تو با نسيم نيشابور مي رود
تا از غبار غم بتكاند هرات را 
تا پلك مي زني همه گمراه مي شوند
بر روي ما مبند كتاب نجات را
 
 
این غزل از علی رضا بدیع شاعر جوان نیشاپوری است تقدیم به خوانندگان غزل دوست جام غور