آرشیف

بـهــارعـمــر من سـر شـد نشد سـرانـتــظـــارمـن
بـجــای مـهـر دلـبـر اشـک گـرم اسـت درکنار من
 
خــم زلـف سـیـه از روی چـون خورشید یکسونه
کـه تـا صـبـحی دمـد یـکـبـاره درشبــهای تار مـن
 
خمارصد شبه هستــی مرا بـا خـویـش خواهدبرد
بـه نیـــــم بـوسـهء گـرنـشـکـنـی امشب خمارمن
 
بـهــار زند گـییـــــم آنچــــنان پامال عشق شد که
نـدیــده کـس چـو شهـر چـغـچران فصـل بهار من
 
اگــر شـعـرم تـرا زیبنــــده نیست نازومحبــت کن
که تـا مـوزون شــود ایـن طبع خام تازه کار من
 
درون سـیـنـه آ تش خـانـهء زرتشــــــــــتی دارم
که دررگهای شعرم شعـله مـیـریـزد شـررارمـن
 
اگردرکوچهء دلدادگــــان از نـام مـن ننگ است
ازین بدنامی هـا و نـنـگ نـبـود هیــــــچ عارمن
 
ازان تـرسـم که روزحشریکسان درحساب آرند
حلال اند وختــــــــه های قاضی وپول قمارومن