آرشیف

کلید باب سلطا ن قدیم
یعنی بسم الله الر حمن الرحیم

جام منار را بین او خم گشته است
این بلورین رنگ آیت دارما

یاد گار از شاه غوری سلطان با عظمت ابوالفتح غیاث الدین نماد و ماندگار تاریخ مان… 
همانطوریکه هرملت که میراث فرهنگی نداشت، اسنادی برای هویت تاریخی اش ندارد جنانچه: قبل از قرن (11) میلادی باشنده گان و ساکنان قارۀ اروپا مردم آسیا و افریقا را بربر(بدون تمدن) میخواندند، تا اینکه مسافرت های سیاحین از یک قاره به قارۀ دیگر صورت گرفت، با دیدن آثار تاریخی و تمدن کهن آسیا و افریقا یونانیان را از این ادعای باطل شان باز داشت وحال در ادامۀ بی توجه ی های گذشته، میراث فرهنگی افغانستان الخصوص غور باستان بعد از امضای چندین کنوانسیون (معاهده )حفظ میراث های فرهنگی جهانی که منارجام نیزاولین آبدۀ تاریخی افغانستان ثبت شده در فهرست میراث جهانی یونسکوبوده ،همانطوریکه بیانیه ها دراخبار سایت جام غور به چشم میخورد سرک غور هرات ازمسیرجام واز ساحۀ اصلی باستانی که هیچ کس حق ساخت و ساز حتی گشت و گذار غیر رسمی را ندارد تا زمانیکه حفریات رسمی دولتی صورت نگیرد وازطرف دیگر در درۀ جام که از نظرموقعیت جغرافیایی همه سنگ بوده نشود که این منار یادگار سلطان المعظم غیاث الدین ابوالفتح غوری صدمه بیند و ازین داشتۀ فرهنگی محروم گردیم . 
چنانکه امروز درهر محفل که یادی از میراث فرهنگی میشود، ما غوریان را متهم درعدم توجه به میراث های فرهنگی مینمایند . نشود که فردا مارا به عنوان تخریب کننده گان این میراث منحصر به فرد افغانستان، خطاب نمایند .

شاهی غوری که هندوهان غلامش
چین ویورب مینمود احترامش

بود اسناد تاریخی در گفته هایم
به دهلی قطب منار به هرات مسجد زیبا

به مشکا ن مسجد سنگی
به خیسا ر حصین آبا

غرور تیمو جن شکستند گاه

بگفت بن لیسو با خسرت و آه

(مثل این حساربلند وصدید
کس ندید وکس نخوا هند دید )

به سا غرکاخ نجومی امیر عباس سوریان
هویداست لوح مداردین در آهنگران

به عاشقان نگر آن برج قد دار
به آنه هم چولنگی شاهی مردان

به کا سی وچارسده اقلاع تاریخی
به دولتیار ببین کشک بها ران

دربخا رامناریاد گا ریست
به چشت شریف مقبر امیرا ن

نظردر پوزه لیچ وقلعه ضخاک کن
به تیوره ببین قلعه سرداران

یخن سفلی بود آثا رفرهنگی
به یامان نیز آثاریست نمایان

قلعه تولک شده یک تپۀ خا کی
نمودندنبرد با مغل ومغلیان

ننال حقانی از اوضاع دل افگاردیروز
درین جمع خیا نت ، حیله ومکارامروز

دلم ازجوراین ظلام تنگ است
که جای صلح ، صلح وجنگ ،جنگ است

به تو گویم غو ری ای برادر
همه پرورده این خاک وسنگ است

دلی بیگا نه گان سخت است چو آهن
فغا ن مردم مان چون تیر تفنگ است

همه با جان مان مانند عقرب
شکم ها پرودمبا نی ترنگ است

بدو فردازشعر مولا نا فکورغوری دروصف حسار خیسارگفته خوده ملمع مینما یم.

حال به گفته فکور نگر
درنظم این با شعور نگر

بدانید که خد مت نه بر لا ف وپوف
شود درج گیتی به آه واوف

دلی سخت خوا هد بمثل جبل
تا بسا زد در سرشاخ سنگ قبل

تقدیم به همه غوری تبا ران درهر سرزمین که با شند.