آرشیف

یاران دلفروغ ز گلها سخن زنیـــد   !         صد بوسه بر دهان چو سیب ذ قن زنــــید
درد و الم گذاسته بحالش ،علم کشید !         صد حلقه ها بدور عروس چمن زنیــــــــد
شادی کنید که ،عشرت و لذت برای ماست
                                                بس طعنه ها به خصلت رنج و محن زنــــــــید
کوشا شوید بهمت عالی با صد امید          هم تیشه بر عدو ،چو آن کوهکن زنیـــــــد
اندر بهارحسن همان غنچه لطیف            یاد از خزان نکرده ، بر او آن کفن زنیـــد
یک لحظه هم بس است اگر با نگاه عشق
                                               راز درون شنیــــــــده و راه عـــــــــــدن زنیـد
عفریت هجر را بوصالش بهم درید         آتش بخانه پــدر اهــــریمن ز نـــــــــــــیـد
آن عفت و شفافی صدق و صفا را          چون نور خوربهر در و هم آن دمن زنیـد
روشن شود دیار بصفای حقیق ما           حب چمال او به ســلولهــای تن ز نیــــــد
آنست که بزم عشق در آید کنار ما          چنگ ورباب و بربط خود هم بفن زنیـــد
اندرسماع ورقص که جان خسته کرده اید
                                              آزاد ور سته قــدم زان رهــــن زنیـــــــــــــــد
بوسیده خاک درگه و گیرید کام خویــــش
                                             شــلاق قهـــر عدل بفـــرق شمن زنــــــــــــــید
چون بلبل هزار بسرایید نغمه ها          بس چهــچه های خوش بیاد وطن زنیــــــد
با یادروی دوست که خیالش درآن سر است
                                             یعقــوبــوار، چنگ بر آن پیرهن زنیـــــــــــــد
غم را فرو کشید که ز دستش خرابه هاست
                                            طفــلانه وارعصاره شیر و لبن زنیـــــــــــــــد
دور جهان که نوبت خود میدهـــــــــد بتو
                                            حاشا که تیشه  بر سر و هم خویشتن زنیـــــــد
مایوسیت گذاسته، بفرمان هـــوش با ش
                                            حکم ازازل رسید نه پند به کودن زنیـــــــــــد
تا پای جان خویش کنید رزم در جهــان
                                             چند تا لگد به کله هر سوء ظـــن ز نیــــــــد
مردانه وار سراغ رهی خویشتن بگیر!
                                             بر کاروان و قافله زآن مشک ختن زنیــــــد
معطر شود ز نکهت او کوه ودامنت
                                            بر رغم هر رقیب ره انجمــــــــــن زنیــــــد
تا میرسی بمنــزل مغصود باش در تلاش
                                           از ما سعی  حلاوت بوی سمــــــــن زنیـــــد
قربان راه دوست شوید با نیات پا ک
                                           با تیغ صدق گردن هر راهزن زنیـــــــــــــد
                مقبول شوید که حاصل خشنودی از خداست
                شبخون، بر غرور لشکر سجن زمن زنیـــد!
 
 
((عبدالکریم (خشنود هروی کهدستانی) ،مقیم شهر کییف- جمهوری اوکرائین)).
                   مورخه 31-01-2010.