آرشیف

2014-11-17

مولانا کبیر فرخاری

گنبد چنبر

 

قلم در روشنی با بـرگ و ســـــر دفتـر کـنــد بازی
ابـاطـل در هـوا بـا خـاک و خـاکســتـر کـنــد بازی
دهدیک جام می زان هر دولب محبـوب سرشارم
بـه پـابـوس خـیـالـش ساقـی کوثر کـنــــــــد بازی
چمد گـرسـر و بـالایـش بـه بـزم بـیـدلان  گـاهــی
به فکر چشم بـیـمـارش مـل و ساغر کـنـد بــازی
گناه من چو کوه است هـمـچو کاهی میشود فردا
شـفـاعـت روز مـحـشـر نــزد پـیغـمبـر کند  بازی
بـریـــزم طـرح نـو تا کهنه مـدفـــون ابـــد  گــردد
چـکــش هـمـــواره درسـنـدان آهـنگر کند بـازی
به وحدت ما شویم در بازی چـرخ سـتـمـگـسـتـر
بـه نـیـرو پـیـش چـشـمـم سد اسکـندر کند  بازی
سـواد افـتـــد بـه چـشـم بـیسـوادان وطـن روزی
زمـیــن در زیــر پـــای طـالب سنگر کــنــد بازی
هـیــولای جـهـالــت زیــر ایـن گردون دون پرور
چــوخــاشـاکـی مـیـان آتش و اخـگـر کـنـد بازی
زقـلـب پــاک بـیــرون آورم مـعـــنـــی دوران را
مضامین دربن هـر خـامه و مـسطـرکـنـد بــازی
سـتمـگـر روز فـردا مـیـفـتـد در ورطه ی دوزخ
چــو اسـپـنـدی درون کـاسه ی مجمرکند  بـازی
شـــود روزی کـه طـــارم بـر مـراد بـیـنـوا گردد
کـه (فـرخـاری) بـه زیـر گـنـبـد چـنبر کند  بازی