آرشیف

 
«­­یوسف گــم گشته باز آید به کنعان غم مخور»
«کلبه احزان شود رزوی گلستان غم مخور،..»
حافظ
  
پس بــــهاران میرسد ای ملک افغان غــــم مخور
ذلـــــت و سرمــــا رود با حکم سبحان  غم مخور
آنــــــکه حمل رمـــــز شیطانی کنــد در این دیار
شرمسارش میــــــکند خلاق رحمــــان غم مخور
گــــر چه ظالم جان این ملت به خــون آلوده کرد
عاقبـــــت اشک یتیمان است طـــــوفان غم مخور
کلبــه ای احــــــزان یعقوب است ملک و خانه ام
پس گلستـــــان میشـــــود ای پور افغان غم مخور
آن گـــرایش گـــــربه انجیــــل و صلیب عیسـوی
میشــــود ملـــعـــــون دنیـــا و پریشــان غم مخور
بنده گـــــــان حـــق پیـــام حــق به خلق الله دهــند
بـــــــوم بـــــد آور نبــــا شد پیک یزدان غم مخور
دیـــــن اسلام است کـــــامل ای اخی هوشیار باش
آنکه زو بیرون شود شمراست وشیطاـن غم مخور