آرشیف

ای همایون خامه ی کبک دری 
این زبان پرشـــــــکوه مادری

محکم از بنیاد, چون دیوار چین
روشن ازخورشیدوشیدخاوری

از تو(جوهر)درگلستان رنگ وبوست
روشنای بخـــــش چرخ چمبری

میدرخشی در سـپهر روزگار
یکه تازی در محیط داوری

دیده ی بینای نظــــــــــم فارسی
از صدف گیری تو طفل گوهری

دیدمت استاره ی برج فلـک
چلچراغ بزم معنی پروری

در بیان حرف موزون سالهاست
میستیزی با نظام خرخری

میدهی بردست لطف آگین خود
برسلیمان ادب انگشــــتری

زن به کشور بسته ی تار جفاست
توبره میپوشت بنام چادری

سلطه ی مرد است برزن برده وار
میکند با لقمه ی نان چاکری

کهتراست گیرد چنین تصمیم زشت
چون تو اندازی لوای مهتری؟

بعدازین بنشین در آغوش سخن
یادت آرد شور میهن پروری

می زند (فرخاری) با کلک هنر
تار تنبور شرافت گســــــــتری

مولانا عبدالکبیر (فرخاری)
ونکوور کانادا