آرشیف

سر انجام پس از آرامش نسبی در پارلمان پیشبینی آنعده کسانیکه پارلمان را محل تجمع اصناف واقشار مختلف
  با اندیشۀ های  متفاوت میپنداشتند وتشنجات واختلاف رادرین کتلۀ نمایندگاناجتناب ناپذیر میدانستند تحقق یافت. مسئلۀ رائی إعتماد به کابینه از طرف پارلمان ماهیت اصلی پارلمان را به مردم داخل و خارج کشور به معرفی گرفت وچهره اش را عریان تر ساخت این چهره نمائی به گونه های مختلف صورت گرفت مثلاوکلاویا نماینده گان با رفت وآمد های مخفیانه دردل تاریکی شب ویا اشتراک در مهمانی ها ی خصوصی به همه وزراء پیشنهادی اطمینان خاطر بخشیده بودند که بدین تر تیب نقش رهبری وتصمیم گیری اپوزیسیون را به چا لش گرفتند . واین کلا طور انفرادی از وزرائی پیشنهادی قول وقرار گرفتند  تا بر خی از اقارب ایشان را در پست های وزارت خانه ها مقرر نمایند غافل ازینکه وزیر صاحب بعداز گرفتن رأئی إعتماد  وزیر قبل از تأیید نمی باشد. این وزیر بعد از تأئید شدن ملاقات با خارجی ها دارد*  شورائی هفتۀ دارد* وکار های رسمی اداره ونشست های خصوصی وغیره دارد که چانس ملاقات به وکیل صاحب را بسیار محدود میسازد. پروسۀ رائی إعتماد به وزیر صاحبان چند مسئله را روشن ساخت که طور فشرده به آن اشاره میشود.

1: وکیل صاحبان بارفت وآمدهای روزانه ودویدن های شبانه وشرکت در مراسم دعوت ها نشان دادند که بیشتر از مشکلات عام ملت به فکر مشکل شخصی خود بوده اند طوریکه اگر وزیر پیشنهادی وعدۀ تقرر یکی از خویشاوندان شان رامیدادقبل از تدویر جلسه دست های خودرا بلند میکردند . این وعده وزراء از لحاظ تلاش بخاطر احراز کرسی وزارت برای خودشان حرکت مثبت است اما وکیل صاحب بعد از پیروزی وزیر هیچ نوع تضمین در دست ندارد که به خواست آن عمل میشود.

2 :- وجود اختلافات شد ید در بین آعضائی پارلمان  ناشی از عقده های فکری وگاه نژادی  منظره دیگر بود که به نمایش گذاشته شد روزی به رادیو بی بی سی گوش میدادم صدائی پر صلابت ومؤقر جناب استاذ سیاف تلویزیونم را تکان میداد وگوشهارا میلرزاند وچنین گفت من از آقای رنجبر می پرسم که چرا روز اول دربرابر تأئید ویا عدم تأئید سه وزیر که رائی کمتر آوردند در مقر پارلمان اظهار نظر نکرد اما وقتیکه پارلمان را ترک گفت با تلویزیونهای خصوصی وسائر رسانه های گروهی صحبت نمود واز نقض مواد قانون اساسی توسط پارلمان سخن گفت. درین روز صحبت های شدید بین طرفین رد وبدل شد واینکه کدام حق به جانب بود به نویسنده ارتباط ندارد آنچه ثابت وروشن بود وجود اختلافات شدید در پارلمان بود آنهم اختلاف سمتی وقومی. اختلاف ایدیولوژیکی در پارلمان وجود نداشت اگر جناب اسپنتابه چپی مشهور شده بود مورد حمایت استاذ سیاف بود واگر کبیر رنجبر چپی بود در ردیف استاذ ربانی وقانونی استاده بود لذا اختلافات کاملا دراماتیک ویا سلیقۀ بود.مسئلۀ چپی وراستی مطرح نبود.

3 :- نمایش ضعف مدیریت رئیس پارلمان:رئیس پارلمان بجائی ریاست بر کل اعضا نا خود آگاه جهت اپوزیسیون را گرفت که این امر از محبوبیت آن کاست. چنانچه  روزی دیگر باز جناب استاذ سیاف با صدائی گرفته حاضرین را مورد خطاب قرار داد اضافه نمود جناب رئیس پارلمان باید مجلس را کنترول کند چون به آبرو وحیثیت بعضی أعضائی پارلمان توهین صورت میگیرد اگر رئیس پارلمان مجلس قادر به اداره وکنترول نبا شد باز هرکس حق دارد از آبرو وحیثیت خود به هر وسیله که میشود دفاع نماید. از اظهارات جناب استاذ سیاف معلوم میشود که ایشان توانائی تأدیب وتوبیخ أعضائی پارلمان را به وقت وزمانش دارد .زور گوئی در پارلمان کشور به زور دولت تا هنوز جای خود را حفظ نموده وادارۀ پارلمان از کنترول رئیس تقریبا خارج است.که این یک گوشۀ دیگر از انارشسم حاکم در پارلمان بود.

4_: نقض پیهم قانون اساسی توسط پارلمان : در یک مورد دیگر جناب استاذ سیاف اضافه نمودند اگر تأئید این سه وزیر مخالف قانون اساسی کشور باشد باید تمام کار هائیکه در پارلمان به همین منوال بر خلاف مواد قانون اساسی صورت گرفته از سر گرفته شود. این اظهارات رئیس کمیسیون روابط بین المللی از یکطرف نقض قانون اساسی توسط پارلمان را می رساند واز طرف دیگر هوشدار است به آقای قانونی رئیس پارلمان که بر مبنی همین محاسبه به ریاست پارلمان رسیده است  او تلویحا به مجلس فهماند در صورتیکه تأئیدی این سه وزیر که اکثریت نسبی را به دست آورده اند مخالف قانون اساسی باشد پس ریاست رئیس پارلمان نیزمورد سؤال است که درین مورد باید باز نگری شود.

5 :- کم جرأتی رئیس پارلمان: چیزی دیگریکه در جریان رأئی دهی به کابینۀ پیشنهادی آقای کرزی به وضوح محسوس بود همانا کم جرأتی رئیس پارلمان بود مثلا با شدت گرفتن مناقشه بر سر تأئید ویا رد سه وزیر رئیس پارلمان میتوانست به جرئت این مسئله راحل نماید اما بعد ازینکه استاذ سیاف تلویحا اشاره کرد که پیروزی رئیس پارلمان نیز ازین نوع پیروزی میباشد آقای قانونی دست پاچه شده حل موضوع را بریاست جمهوری حواله نموددر حالیکه این موضوع به خود پارلمان ویا ستره محکمه ارتباط داشت اما جناب قانونی با این عمل اظهار اخلاص واطاعت از شخص رئیس جمهور را به نمایش گذاشت. در حالیکه همگان میدانستند رئیس جمهور در این موضوع مداخله نمیکند وآنرا به محکمه محول میسازد.سر انجام بدون توجه به اخلاص وحسن ارادت رئیس پارلمان آنرا به دستگاه قضائی کشور حواله نمود که بعد از تأئید محکمه چهرۀ ریاست ژولیده تر وموقف اپوزیسیون ضعیفتر جلوه نمود .  
6 :- تحلیل گران به این عقیده اندکه اپوزیسیون یک گام به پیش ودو گام به عقب گذاشته است که این فورمول واندیشه در افغانستان پیامد خوب ندارد اگر در مسئلۀ ریاست پارلمان یک پیروزی نسبی به دست آوردند در مورد دادن رائی إعتماد به کابینۀ پیشنهادی آقای کرزی دوگام به عقب گذاشتند لذا چهرۀ اپوزیسیون نیز در آینۀ رأئی إعتماد بیسیار ضعیف ونحیف به نظر خورد.

7 :- پروسۀ رأئی إعتماد به صف بندی های تازه در پارلمان شکل داد محبت وصمیمیت  طوریکه انتظار می رفت جای خودرا به عقده وتنش واگذار کرد درز سمت پرستی وقوم گرائی فاصلۀ زیاد پیدانمود که درآینده کار پارلمان را شدیدا به مشکل مواجه میسازد ویا اینکه رئیس پارلمان واپوزیسیون از بلند پروازی  دست بکشند .

از نظر من استراتیژی دولت این است تا ریاست پارلمان را نهایت ضعیف ونا کار آمد ثابت نماید وآهسته آهسته هستۀ مربوط به ریاست پارلمان را از صحنۀ سیاسی کشور حذف نماید واین هدف به آسانی تحقق می پذیرد.چون در جناح حامی دولت یکد ستگی کامل وجود دارد ومشاورین حرفۀ وبا تجربۀ دارند کار میکنند درحالیکه أعضائی اپوزیسیون دربین خود درفضائی بی إعتمادی ونا باوری  به سرمیبرند.گفته میشود استاذ ربانی رهبر اپوزیسیون است در حالیکه رئیس پارلمان با کریم ایماق وبریالی مشوره مینماید لذا تفاوت بین مشاورین اپوزیسیون وگروه طرفدار دولت بسیار زیاد است ..که قابل مقایسه نمی باشد. بازهم بهتر این است که رئیس پارلمان درین میان خودرا بی طرف اعلان نماید در صورتیکه در بین پارلمان مشکل ایجاد شود با بی طرفی به رفع آن به پردازد والا آیندۀ تاریک پیشروی اپوزیسیون وبخصوص رئیس پارلمان خواهد بود چون تصامیم وفیصله های اخیر تأثرات عمیق از خود بجای گذاشته که به هیچصورت به نفع رئیس پارلمان حامی اپوزیسیون نخواهد بود.