آرشیف

ریشه ی لاتین کلمه ی تصمیم «Decision»برگرفته
از  «cut» یعنی قطع  است.  پس  لازم  است که ما هم هنگام تصمیم گیری،هرچه  ریشه ی تفکرات منفی واحتمالات منفی است را قطع کنیم .
هنگام  تصمیم گیری اندیشیدن به عواقب وفرجام   همان تصمیم ضروریست اما تر س بزرگ ترین دام برسری راه موفقیت است.  
آنچه که باعث عدم موفقیت است یا به سخن دیگر آنچه  که موجب میشود مانتوانیم  برای  نیل به هدف ما ن تلاش کنیم  فقط ترس است.

•     ترس از مشکلات.

•     ترس از شکست.

•     ترس ازموفق نشدن.

•     ترس ازدرد.

•     ترس ازطرد شدن.

وهمین طور ترس ازتمام ناشناخته های که هنوز  به آن  روبرو نشده ایم.
سوالِ بسیا ر  مهمی که میشود دراین  زمینه  از خود پرسید این است که:
چگونه ممکن است، به آنچه که تاحالا شناخت وآگاهی کامل نسبت  به آن ندارم،  از آن بترسم ویاصددرصد خوش بین باشم؟
 جواب این سوال را اگرصادقانه  بیان کنم این است که:عدم شناخت وآگاهی  نسبت  به هر مسئله ،هرشئ ،هر کس، نباید باعث  صددرصد ترس و یا صددرصد خوش بینی شود . آنچه که لازم است  احتیاط است
چنانچه  بزرگان وخرد ورزان قدّر گفته اند (احتیاط شرط عقل است.)
به عقیده من  در بحث  تصمیم گیری چیزیکه بیشتر مورد توجه  اغلب جوانان وحتی بزرگ سلان میباشدهما نا ترس است.
لازم است بدانیم که ترس را چطور میشود محدود کرد . شاید در این جا سوال پیش آید که چرا اصلا ترس را از وجود خود محو نکنیم.
چه سوال جالب ودر خور تأملی است.
جواب :
خوب است که بدانیم : ترس واکنش طبعی بدن هر انسان است که جهت آگاه کردن  وقوع  احتمالی به ما نهیب می زند.
پس ترس را نباید محو کرد  . باید محدود کرد
تا اینکه ترس ما را محصور نکند.
مطمئناً  شما هم ترس را در مسیر پر فراز ونشیب زندگی  تجربه کرده اید.
 چیز بسیار مهمی که در اغلب موارد همهِ ما از آن  غافل مانده ایم  این است .
ترس راازجایگاه  هشدار دهنده  به یک عقیده  اشتباه گرفته ایم.
اینجا ست که ترس ما را محصور میکند و به یک باور تبدیل میشود.
این باور وعقیده خطرناک   موتور فکر انسان را از مسیر  وجاده  امید  به انحراف می کشاند
 و باعث  میشود که انسان راجع به همه چیز وهمه کس بد بین باشد .
از نظر من یکی از موارد بدبین شدن همین ترس است.
انسانهای را که ترس احاطه کرده ،قدرت تصمیم گیری ندارند .
به همین سبب نسبت  به  هر کس وهرمسئله ، وحتی نسبت خود هم بد بین میشوند.
اما  چرانسبت به خودش بدبین میشوند
جواب:
از آنجا ی که هر انسان دارای شعور است وقتاً فی وقتاً توجه اش به پیشرفت دیگران وعقب افتادن خودش جلب میشود.
با اندک تأمل درمی یابد که  مشکلی در کار او هست اما دقیقاً نمیداند که مشکل  او همان ترس است ، شاید بپرسید چرا؟
همان طور که قبلاً گفتم عقیده وباورش را ترس تشکیل می هد به این دلیل متوجه ِ این باور غلطش نیست ،واز طرف دیگر قدرت تصمیم گیری را ندارد.
پس ترس وعدم قدرت نصمیم گیری موجب شک وبدگمانی میشود.
در نهایت اعتماد به نفس  خودرا قربانی  این  باورمیکند.
باتوجه به این تو ضیحات میخواهم یک بار دیگر  تئکید کنم که ترس ِ به اندازه  خود  جهت  تصمیم گیری  لازم وحتی ضروری است.
به شرطی که  ترس به یک باور کلی تبدیل نشود .
چون  اگر ترس به یک باور  وعقیده ِکلی تبدیل شود ،آنگاه  استرس واضطراب وخود
شخص ترسورا فرا می گیردوقدرت تصمیم گیری رااز آن شخص  سلب می کند.
پس لطفا در تصمیم گیری ترس رابزرگ جلوه ندهید.
 برای محدود کردن ترس ،به انجام کارهای که ریسک  پاین دارند اقدام نمایید.
واین تمرین را ادامه  دهید تا به  کارهای با ریسک بالاتراست،  بتوانید تصمیم دقیق تر وعاقلانه تری بگیرید.
 
امیدوارم که این نوشته من  به درد کسانی که قدرت تصمیم گیری را ندارند بخورد.
موفق باشید.
 
سیدمحمد نبی عندلیب علوی
 یوم :جمعه ساعت 5 بامداد بوقت ایران تاریخ 4/9/1390
 b_olawi/0008_04122012_olawi.htm#.VJwLU2cAKA