آرشیف

آسمان صاف و این دلــــــــــــم تنگ اســـت               خود بـدانــــد که در کجــــا جنــگ اســــت
شمــــــس آفــل ، روان بســــــــــــــوی ابـــد               قرص زیبـا ست ، و چهـــره گلرنگ است
یــــادم از حــالتـــی و طــــن آ مــــــــــــــــــد               بهـــر ا تبـــاع او چه نـــــــــــیرنگ اسـت
سفــــسطــه در دماغ غــــــــــــــــــــــــدّاران               خـا ّصـه آن خـصـلتش ، که دو رنگ است
هـر طـــــرف بـــین، تجـــاوز غـــیر اســــت                از شـــمال و جـــنوب ، چه آهنگ اســـــت
غرب را گـــو ! که جنــگ، غروب تو اسـت               شــرقـیــّان! بر شما این نه هم ننگ است؟
خــود فرا خــوانده اید ، تجــــــــــــاوز غـرب               درمیـــان ما بــبـــین ، هزار فرسنگ است
کـــی اجـــــــــــاز ت بـــود برای شـــــــما !؟               دلم از دست غم ، چو آن چنـــــــــگ اســت
ای تجـــاوز گران بـی وجـــــــــــــــــــــدان !               این چه حـال است، و این چه فرهنگ است
بــاالتعجّب ، که خــــلق گــمـــراه شـــــــــــد               نه هـــمان عــــزّت و نه آن ننـــــــگ اسـت
ای خـــــدای رحـــــــــیم ، و با قــــــــد رت !               درمــــــیـان ، پــای مــا چـرا لنـــگ ا ســت
نا تــوا ن و ضعـــیف  و بـــی ســــــا مــا ن                بّّّس حــوادث، نصِیب ســالنگ اســت
بهـــر احــشام ، پـــای فتــــــاده ز الــــــــــم                نه چـــــراگاه و عــلــف، نه اولنــگ اســت
خــاک پــاک وطــن ، چــشــــیده ســـمـــو م                خــلق او هــمچــــو زعــــفــران رنگ است
ســـینه چــاک اســت ، ز دست نـــاپــا کــان               جــای عــلم و ادب ، سوته و دنــــگ اسـت
منـــطق و عــدل و افتــــخـــار کــجـــاست ؟               انتحـــار است و بــاده و بنــــــــــگ اســــت
چـــرس و تــریــاک، فســاد و فحش و زنــا                بــزم و شـــادی و ســـاز  و ســــارنگ است
عـــزّت و اعتــبا ر و عقل ، ز خلق بـرفــت               هـــر کــجــا بینــی دیـــده بیــــــرنگ اســت
ایــخــــــــــدا ! دل کـــفــید و آه نـــــــــــکرد،               کــار خــود بــر کســی ، که بــدرنگ اســـت
مــــن بمـــــــــــیرم و نبیـــنم ، آن آمـــــــال               آ ن قـــــلاده ، بر این گــــلو تــــنـگ اســــت
چـه عــجـب شــد؟ که (خـشــنودا) گــفتـی !
قــــد خمــــیــده و پــای تـو لنــگ اســــــت .

 
مورخه هشتم ماه اپریل 2010 میلادی . کییف – اوکرائین
(عبدالکریم خشنود هروی –کهدستانی).