آرشیف

رفته بودیم به ولسوالی اوبه . اوبه یکی از ولسوالی های معروف در 75  کیلومتری شرق هرات است درمسیر بین هرات وولایت غور.این معروفیت بیشتر مدیون چشمه ی ا ست  که در این ولسوالی قراردارد .این محل دیدنی وپرجذبه به "چشمه آب گرم اوبه "معروف است . این چشمه در 5 کیلو متری شمال ولسوالی ودر درون یک دره واقع شده است . آب این چشمه خیلی گرم و حتی میتوان گفت داغ است، خیلی گرمتر از انکه بتوان دردما درحالت عادی ودوراز باورهای واهی درآن حمام کرد ،اما با این وجود، گروه گروه مردم اعم از زن ومرد ،پیروجوان ،در طول هفته از ا قصا نقاط هرات وحتی از دیگر منا طق کشور، برای غسل در این چشمه می آیند. زیرا کثیری از مردم هرات وسا یرین، معتقد اند که شستشو در این چشمه با عث شفا و معا لجه خیلی از امراض میشود ،از درد روما تیزم گرفته تا نقرص و امراض پوستی و …

به همین علت در نقطه ی  در مسیر این چشمه تعداد زیا دی اطا قک هایی سا خته شده ودر داخل هر اطاق یک وان گذاشته شده است که از چشمه پرآب می شود ،و مردم در درون این وانهای داغ میخوابند . تعداد زیا دی از مردم خصوصا روز های پنجشنبه وجمعه منتظر اند تادراین  آب داغ وبه باورآنها شفا بخش غسل کنند .البته این شستشو هزینه ای نیزبرای مراجعین دارد ، به اینصورت که برای هردفعه ی ده دقیقه ای ،مبلغ ده افغانی باید بپردازی . اینجا همیشه پر جمعیت است، برای آسایش مسافرین این چشمه چند تا هوتل وروستورنت نیزدرکنار آن ساخته شده است که پذیرای مراجعین دردمند ونیز سعادتمند چشمه است که اکثرا شب رادرکنار چشمه می مانند . به همین صورت تعدادی زیادی فروشنده دوره گرد ودکه های مملو از خوردنی وآشامیدنی درآن دل کوه فعال است ونیز تعدادی موتروان وموتردراین راه مشغول کسب وکار. گذشته ازاینکه مراجعین دراین چشمه شفایاب می شوند یا نمی شوند ، . خلاصه این آب گرم ، واین شچمه ی پربرکت ،برای یک عده زیادی نان دارد . همین بهانه کافی است که این چشمه هرچه بیشتر حمایت شده رونق یابد .

عوام را عموما باور به این است که این آب از این جهت گرم وشفا بخش است که از زیر پای پیری عبور میکند وقبری درسرچشمه بابیرقی سبز برفراز آن وجود دارد که منسوب به همین پیر است وعوام ، همه ی این کرامات ومعجزات را درزیر سر همین قبروهمین پیرمیداننند .

قریه کوهان وجوان مرگی اهالی .

اما درکنار این چشمه واز اثر این چشمه شفابخش ،خیلی از اهالی قریه جات اطراف این چشمه، از جمله اهالی قریه ای به نام "کوهان"که درمسیر آب این چشمه قراردارد ، همگی مبتلا به امراضی است که هنوز چاره ای برای اندشه نشده است . اکثرمردم درهرات واوبه ،به این باوراست که اهالی این قریه بیش از چهل سال عمر نمی کنند وهمگی درچهل سالگی می میرند . باهمین باور وقتی کسی از بیرون وارد این قریه می شود یک نوع واهمه وترس مرموزتوام با تعجب وکنجکاوی  دردرون اش حس کند . فکر میکنی بایک عده مردمی فلک زده وبلازده ای می بینی که مبادا گریبان گیر تو نیز بشود. درست مثل انکه دریک منطقه ی جزامزده ی وارد شده باشی . اهالی جوان قریه که ازنظر سنی بیست ساله اند ،درنظروقیافه چهل می نمایند ، همگی پیر ولاغر اندام ، با تک سرفه های خشک خود از آدم پذیرایی می کنند . هربارکه سرفه ای می کند ، حس میکنی سالی از عمر تو کاسته می شود، به علت آن ذهنیتی که داری  . از خورد ن آب آن وحشت داری و…

اهالی ضمن شکایت درمورد سرنوشت خود ، اظهار می دارند که هرموسسه ای که آمده از آب آن نمونه گیری کرده رفته است دنبال کارکسب خود . مثل انکه این قریه آزمایشگاه ولابراتوار باشه وما موشهای آزمایشگاهی . هیچ کسی تاکنون برای چاره درد اهالی به این قریه نیامده است  واهالی  مجبوراند از همین آب بخورند وبمیرند .

اکثرا علت را درآن می دانند که اهالی این ده مبتلا به تبرکلوز است وعامل آن نیز استفاده از آبی است که از کوه های اطراف سرچشمه می گیرد واین کوه ها معدن سولفر وگوگرد است وآب سرچشمه گرفته از این معادن آلوده به مواد معدنی مضر برای سلامت انسان ها است .

 

والله اعلم