آرشیف

 آسیاب است  چرخ گردون برسر نوع بشر            در میان سنگ  ها ساید  فقیر و کارگر 

نان  دانشور بود  آلوده  با  خون جگر                برغریبان رنج و ، نان آور به خان معتبر

طفل   دهقان از کتاب و علم  دانش   بیخبر 

هر یتیمی را که   می بینی  در آغوش  زمان               یا  پدر  یا  مادرش  افتیده   در کام  د دان 

گر چه در ظاهر به خون آغشته است تیر و کمان           ماشه  را گر می دهد  فکر جهالت پیشگان 

دست  ارباب  ستم در خون انسان  غوطه ور 

زیر عنوان دیانت رفته آخوندم بخواب           چشم بد اندیش قاضی  الگوی  جام شراب 

بولحب ها حامی پیغمبر شرع و کتاب            برامید  آب جستم  کاسه ی  دشت سراب 

زان درخت باغ ما خالیست از برگ و ثمر

همچومن در دامن   گیتی   نبینی   سینه چاک              مثل مور   افتاده ام  از بینوایی   روی خاک 

روز و شب زخمم زنند چون نیش ماران ضحاک           ترنگردد ساغرم  خشک است جوی  آب تاک 

میکشد   طالب   نهال   باغ  با   تیر و تبر

چشم رهبین کاروان زندگی راند به پیش           این عمل گر افتخارم شد ، خورم از مار نیش 

مانع رفتار بهتر  هیچگاهی   نیست کیش          لیک آخوندم  دهد دستور و فرمان  دریش 

ما و این بیچاره اشتر  بسته در پالان خر

میکشد دانش بجای جهل دست از آستین         تا مقام  آدمیت را برد چرخ برین 

گر چه "فرخاری" فلاحت  پیشه ی عصر نوین          قلبه گاوی دور  آدم  را گذارد در زمین 

پاره  میسازد   زمین   کشت  مارا    گاو نر

شعر از :مولانا  عبدالکبیر فرخاری 

شهر وانکوور کانادا

13 اکتوبر

2011