پیام شاد باش دانشمند محترم پوهندوی محمد عابد حیدری

سابق استاد در پوهنتون کابل به مناسبت آغاز فعالیت صفحۀ انترنتی جام غور

               خوشحالم در جنب ده ها وصد ها صفحۀ انترنتی به همت نو جوانان عزیز ودوست داشتنی وطن {جام غور} را که هدف نشراتی اش خدمت به تاریخ وفرهنگ کشور به طورعام  غور وغوری ها بطور خاص تشکیل میدهد به مطالعه نشستم.

          بقائی یک ملت در بقائی فرهنگ آن نهفته است. وانجام خدمت به تاریخ وفرهنگ کشور وظیفۀ  همه تحصیل کردگان وچیز فهمان منجمله محققین، مؤرخین، حقوق دانان، شعرا ونویسندگان است.

               باور بر این است که خدمات سیاسی، نظامی ، تاریخی وفرهنگی اقوام، قبائل وملیت های ساکن کشور میراث همگانی بوده ومتعلق به همه است. تاریخ پر بار کشور مان در أدوار مختلفه از دوره های آریانای کهن تا خراسان مهد فرهنگ وافغانستان کنونی مراحل مختلف از عروج وفتور را از سر گذشتانده، که میتوان از مراحل عروج وعظمت آن از إمپراتوری بزرگ کوشانی دردورۀ آریانا، إمپراتوری غزنوی ها وغوری ها و…در عهد خراسان وإمپراتوری ابدالی در دورۀ افغانستان نام برد.

              تلاش در جهت معرفی هر کدام ازین دوره هابه مفهوم ادای دین مادر وطن است. همه وظیفه داریم در راستائی روشن کردن هر کدام ازین مراحل کاری انجام دهیم. { مسئول جام غور شما با فعال شدن صفحۀ انترنتی { جام غور} مصدر خدمت به کشورت وبخصوص به زادگاهت گردیده، همت گماشته، وظیفه ات را کاملا إنجام داده اید. تذکار کلام زیبای شاعررا درارتباط به این فعالیت نیک فرهنگی ات زمزمه میکنم.}

همتــــــــــــم بدر قــــۀ راه کن ای طا هــر قـدس       کــــــــه دراز است رهـــی مقصد ومن نو ســـفرم

           درین سفر بزرگ وطولانی از درگاۀ رب العزت برایت مؤ فقیت می طلبم. دیگر با روشنفکران ، قلم به دستان، محققان، مؤرخان ،حقوق دانان، شعرا ونویسنده گان است که در نشر وانعکاس حقایق با استفاده از صفحۀ جام غور مصدر خدمت معنوی بکشور شان گردند.

          از آنجائیکه هدف اساسی صفحۀ جام غور را معرفی تاریخ ،فرهنگ و….غور وغوریها تشکیل میدهد وظیفۀ خود میدانم که به حیث اولین ویگانه استاد پوهنتون کابل از غور با داشتن تحصیلات عالی ماستری در رشتۀ تاریخ وسابقۀ حدود پانزده سال تدریس مضمون تاریخ در دانشگاه کابل در معرفی غور وافتخارات تاریخی آن جرئت واجازۀ همکاری را به خود بدهم.

        در نخستین سال تقررم به عضویت درکادر علمی شعبۀ تاریخ دانشکدۀ علوم اجتماعی پوهنتون کابل { زمستان 1366هـ ش } به انجام چنین خدمت می اندیشیدم واما نتیجه؟

                  بار نخست مقالت مفصلی تحت عنوان { زبان قدیم غوری ها } در شمارۀ 3-4 سال 1369 هـ ش مجلۀ علمی تحقیقی  { اجتماعی علوم } ارگان نشراتی دانشگاه کابل بدست چاب سپردم. با آنکه مقاله از هر نگاه با معیار های قبول شدۀ روشن،علمی ،تحقیق درتاریخ آراسته بود اما طرف غضب تعداد از عظمت طلبان شئونست قرار گرفت،تمام شماره های توزیع نشدۀ مجله محکوم به حبس گردیده سر انجام یکسره تحریق گردیدند.

{دریک فرصت مناسب ومساعد نقل کامل مقاله رابا تشریح مفصل بلائی شئونستی ایکه دامنگیرش گردیده بودغرض نشربه {جام غور} ارسال خواهم کرد. درسال 1370 خورشیدی تصمیم گرفتم غرض ترفیع ام برتبۀ علمی پوهنمل در مورد تاریخ غوروغوریها تحقیق نمایم اما استاد رهنما ام مخالفت خویش را به شکل مشوره ودوستانه چنین اظهار نمود. هنوز حساسیت های به میان آمده از نشرمقاله ای ،زبان قدیم غوری ها،فروکش نکر ده هر بار دیگر در مورد غور وغوری ها تحقیق کنی ولو هر قدر علمی تحقیقی هم باشدتعداد از متعصبین نادیده نا خونده آنرا پاره خواهند کرد وتر فیع علمی ات اجرا نخواهد شد.من مصلحت نمیدانم فعلا این کاررا انجام دهی..بهتر است  موضوع دیگری انتخاب نموده ودر باره اش تحقیق کنی……… من مشورۀ استاذ را پذیرفتم} ازان تاریخ به بعد منتظر فرصت بودم تا اینکه در نوبت ترفیع علمی ام برتبۀ پوهندوی موضوع تحقیق ام راتحت عنوان {بر رسی اوضاع سیاسی،- نظامی غوریها}  تعین کرده وبه کار آغاز نمودم.تصمیم بر آن بود تا در پهلوئی فعالیت های سیاسی نظامی سلاطین نامدار غور که هدف وموضوع اصلی اثر را تشکیل میداد، موضوع قومیت { ملیت } سلاطین غوروزبان آنهانیز ضمنی بر رسی همه جانبه شود. بی خبر ازآنکه حاکمیت قبیلوی قرون وسطائی توسط متعصب ترین نمایندهگان قبیله که هیچ جیز بجز کیبل را نمی شناختند بر اریکۀ قدرت تکیۀ میزنند وهمه وهمهرا بخصوص فرهنگ،تمدن، تاریخ وآثار تاریخی،تحقیق ومحقق و….و را دشمن میپندارند.

                  من که عضو جوان فامیل  { برادر شهید محمد عارف حیدری }  را دردوران سرخپوشان انسان دشمن وتنگ نظراز دست داده بودم، مصلحت ندانسته ونخواستم سفید جامه گان سیه دل وفرهنگ ستیز خانوادۀ داغدارم رابار دیکربداغ بنشانند . روی این اصل نتوانستم در مورد ملیت وزبان غوری هابخصوص سلاطین غورآنطوریکه میخواستم بوضاحت روشنی انداخته حقائق را منعکس نمایم. با آنهم آنچه را به أهل تحقیق ومطالعه تقدیم کرده ام ازان راضی ام  { در آینده إنشاءالله جزوارغرض نشر در جام غورارسال خواهد شد.}  من به نوبۀ خوددرجهت خدمت به تاریخ کشوربخصوص زادگاهم با استفاده از امکاناتیکه در دیار غربت میسر است از تلاش ممکنه دریغ نخواهم کرد.

                  اما درمورد غور باید یاد آورشد که هرکسی بنوبۀ خود از غور به حیث پولیگون آزمایش ملیت،  زبان ودین به نفع خود بهره بر داری ها نموده اند. که این موضوع به تحریر مقالات ومضامین جداگانه نیاز دارد. میخواستم به این نقطه اشاره نمایم که چند دهه قبل عبدالحی خان حبیبی غور را زادگاه اصلی پشتون ها وسلاطین غور را پشتون وزبان شان را پشتون جعل کرده بود. چندی قبل سلطانعلی خان کشتمند غور را زاد گاه اصلی هزاره های افغانستانخواند وازین دو سفسطۀ جالبتر ادعای مضحک اسماعیلیه های صدرالدین آغا خان است که اخیرا مدعی شده اند که مرکز اصلی پیدایش ،رشد وتکامل مذهب اسماعیلیه های افغانستان کوهساران غوربوده است.

               عقیده ام بر آن است که بدفاع از هویت اصلی این مرز وبوم انجام فعالیت های همه جانبه ، دقیق وتحقیقی دربخشهای تاریخ وفرهنگ درین لحظات حساس ضروری پنداشته میشود.هر گاه تعلل صورت گیرد آنچه غور وغوریها دیروز داشته اند دیگران به یغما خواهند برد  ودران صورتدتلاش ناوقت درین راستا سود نخواهد داشت.

             قابل تذکر میدانم که با آغازفعالیت صفحۀ انتر نیتی جام غور زمینه نشر وباز تاب این فعالیت های آرمانی بیشتر از هر وقت دیگر مساعد گردیده است ومیتوان آنرا سعادت بزرگ وقابل تحسین خواند.

            با تشکر فراواناز دوستانیکه تا کنون   { جام غور }  را با ارسال مضامین ومقالات وزین شان یاری رسانیده اند واز سائر دوستان چیز فهم وقلم بدست انتظار میبرم  جام غور را  غور خالی نگذارند وبر غنایش بیافزایند.

                                             پوهندوی محمد عابد {حیدری} اسلو فبروری .2006