آرشیف

اهدا به مولوی نظام الدین ، عالم جیّد قریه آقبلاق ولسوالی کلفکان ولایت تخار ، یکتن از شیفته گان مثنویّ معنوی مولانای بزرگ (جلال الدین محمد بلخی)

ســــوی آقـبـــلاق دارم ، نـــامـــــه ای          تــا جـنــاب مـــولــوی ام ، خـــامه ای
ســـوی جـانــان ، مـیـدوانـم پیک جان           تــا به جانان بـردهــد ، احـــوال جـان
ای نـظـــام الــدین ، مــــولانـــــای من           ای محـقـــق ، بـــر صــدای نـــای من
شــــارح صــدیـــق، عـشـق مــولــوی           رمــــز دان ، مـثــنــــویّ مـعــــنــــوی
از قـــرار و نـــاقــــرار ، مــــولــــوی            حـــرف ها ، دارم ، ز پـیر مـعـنـــوی
مـن بـه شـور، عـشـق مولا، سـوختم            تــا ز مـــولانـــای روم ، آمـــوخــتــم
ســوخـتـم  تــا سـاخـتـم ، درنـــــای او           مــن فـــدای ، صـــانــع و مـــولای او
آتـش عـشـقـم ، گـــدازد ، جـان مـــن            ای طـبــیـــب ، درد بـی درمـــان مـــن
سـال هـا شـــد، مـثـنــوی آمـــوخـتــم            دل به عـشـق مــولـوی ، بـــردوخـتــم
از کجــا ، تـا نـا کـجـاهـــا ، ســرزدم            حـلـقـــه امــیـــد ، بــــر هـــــر در زدم
غــیــر او ، دیـگـر نـباشد ، رای مـن            نـغـمــه ، جـــز او نــدارد ، نـــای مـن
از فــــــراز و از نـشـیـب ، روزگـــار           بـس مـلــولـم ، ز آنچه دارم ، یـــادگار
دام ها  دیدم ، بـه دسـت رهــــزنــان            تـا کـه بــفــریـبـنــد ، جمع ، مــردمـان
شکـوه ها دارم، ز جنگ و انشـقـاق           تـا بـکـی، عــدوان تــنــد،  بر ما نـفاق
خوشتر آید ، گر به اخــوت پـانـهـیـم            حب انســانی ، بـه دلـهـــا، جــا دهـیـم
"قاالصلحـو" امــر خـدای لامـکـان            فـرض ، بـرمـا هست ، تاباشد ، زمان
در صـلاح پـنـدار حـق ، حاکم شــود            در تــفــرق ، کــام ، بـــر ظـالـم شـــود
صلـح و وحـدت ، تیغ بر دشمن زند            غـیـروحـدت ، هرکه خود ، جان میکند
این پــیـام ، از عشق جانان میرسد
شـمـّـه ای از راز پـنهــان ، میرسد