آرشیف

گل واژه های پدر و مادر زینت جان و صیقل روح فرزندان است، اما از بدی روزگار هستند کسانی مانند من که از این بابت تنها نام واژه را با خود دارند و ازین تکیه گاه برای همیش محروم بوده اند، گویا اینکه تقویم روزگار بر ما بی رحم بوده است و ما را از نشستن در زیر سایه درخت پر بار پدر بی نصیب ساخته است. شاید باشند کسانی مانند من که نتوانند تصویر پدرشانرا در صفحه ذهن مجسم سازند و مانند من جزء داستان و یا مشاهدۀ چند تصویر چیزی  دیگری از پدر نداشته باشند.
من روز ها خیلی به این تصاویر نگاه میکنم وبا خود این غمنامه را نجوا میکنم که چرا از تکیه گاه پدر محرومم و اگر پدرم درین شرایط زنده میبود من در کدام مقطع از تاریخ و یا در کدام قطعه از جغرافیای زمین قرار میداشتم؟ در کنارش و یا دور تر؟ ولی با حس نزدیک و اعتماد بی حد.
به همه حال خوشحالم که تا هنوز مادرم زنده است و دعایش مایه برکت زندگی من میباشد. حا لا به قضای الهی راضی ام، البته کلک قضا در دفتر مشیت همینگونه رقم خورده بود تا بدون نوازش پدر  بزرگ شویم و دارای سر نوشت و زندگی که صد شکر خدای منان را، و اما حق والدین بر ما فزونتر از آن است که ما می اندیشیم، احترام به پدر و مادر  با روح و عاطفه انسانی پیوند دارد. هر انسانی قطع نظر از عقیده و اندیشه اش آغوش والدین را یگانه تکیه گاه مستحکم و پناه گاه  امن و قابل ارج و احترام میداند و دین مبین اسلام بیشتر از هر اندیشه و عقیدۀ دیگر درین زمینه تا کید نموده و بارها در قرآن  شریف نیکی به پدر و مادر امر شده  و در چندین جا نيكى به والدين بلافاصله بعد از مساله توحيد  و اعتقاد به وحدانیت خدا قرار گرفته است، لذا فرصت نیکی به والدین را تمام شده نپندارید ، به یقین پدر و مادر ما پس از مرگ نیازمندتر از همیشه اند چون فرصت عملشان تمام شده است، ولی چشم به راه احسان ما و شما هستند. درباره شیوه های احسان به پدر و مادر پس از هجرت ابدی شان، مردی از پیامبر اکرم (ص) پرسید و آن حضرت این وظایف را معیّن کرد: "دعا و آمرزش خواهی برای ایشان، وفا کردن به پیمان هایشان و بزرگ داشت دوستان شان" 
امید وارم  خداوند ج بمن رحم کند وروزگار به من فرصت دهد تا بتوانم پدر خوبی باشم، با فرزندانم رفیق  ودوست باشم. من را دوست فکر کنند واز من نتر سند، بتوانند حرف هایشان را راحت بزنند. تا باشد فرزندان من درک دقیقی از واژه زیبایی پدر داشته باشند و به من تکیه کنند ومن به آنها

با احترام 
عبدالملک اوشانی