آرشیف

گله داشت ازمـــــردم و از روزگار
چـــــونکه دیگرش نبـــود آن اعتبار

زانکه جنگ سالار خواننـدش یکی
وآنـــــدگر منبـــــع تفتیــــن و شـقی

نسبت دزد و چپـــــاولگر بـــــــراو
می ربود ازوی وقــــــار و آبــــرو

غاصب و مکار و بی رحم ومحیل
وصف او کــردند به برهان و دلیل

بس مهــــــارت داشت درداد سخن
در نمایش چیـــــره دست ومرد فن

ظاهرش بهـــــــر فریب مــــردمان
می نمود داعی خوب وخوش زبان

سعی داشت این منبع فسق و دغــا
باز یـــــــابد باور خـــــــلق ازریا

باز هـــــــم درجامهء روحــــانیت
بیم دوزخ بر شمرد وصف جنــت

تا که باشند بر دوام پیشــوای خلق
با فریب و خــــدعه و عبـــا ودلق

واقف اند مردم ازین طـــرز مقال
چونکه پیدا وهویداست وضع حال

با حضور شـان ،کابل گشت خراب
شصت هزاری کشته شد ازشیخ و شاب

چور کردند بانک و بیـت المال را
هم زمیـــــن دولت و امــــــوال را

شد تجـــــــــاوز بر حریم خانه ها
آنچه از فسـق و فساد بود شد روا

اردوی دشمن شکــن رفت ازمیان
مکر دشمن درجهاد بود بس عیان

در فساد و فقر و رشوت درجهان
کوی سبقت برده ایم از این و آن

فقر بیداد میـــــــکند درهر کجـــا
چون که با دین شد سیاست همنوا

با همه این نکبــــت و گند و فساد
فخر دارند بر جــــدال و بر جهاد

گر بـــــودی باور ورا روز جزا
هم ز میـــــــزان عدالت وز قضا

ره نمــــودی بـــر سراط مستقیم
آنچه بنمودست رحمـــان الرحیم

کرد بیان اندک بــــری ازماجرا
از فساد و فتنه و وهــــــم و دغا