آرشیف

2019-8-4

وظایف یک حکومت آزاد (خارج سلطهٔ استعمار)

 
قسمت اول

امریکا آمادگي مواجهه با چین را دارد و در صدد آنست تا عدد زیادی از دول را باخود داشته باشد و پاه از گل و لای افغانستا بیرون کند. پس حکومتیکه از خلال یک تفاهم بین الافغاني بوجود میآید چه مسیری را بائيست تعقیب نماید تا خداوند خوشنود باشد و ملت رستگار؟
اول : خداوند هر انسانرا از کرامت برخوردار ساخته است و این نعمت الهی را شرط اساسی برای حریت انسان و کسب رزق گردانیده است ( ولقد کرمنا بني آدم و حملناهم في البر و البحر و رزقناهم من الطيبات و فضلناهم علی کثیر ممن خلقنا تفضيلا ــ سورهٔ إسرا ، آیت ۷۰) . پس هر حکومت مقید به تعالیم اسلام بائيست در همهٔ ساحات خدمت به ملت ، مانند تعلیم ، صحت ، امن ، عدل ، توظیف ، و غیره براساس حفظ وارتقای کرامت انسان عمل کند . تنها دین اسلام است که کرامت انسانی را با صراحت بیان کرده است و نه یهودیت و نه عیسوت و نه فلاسفهٔ یونان بآن اهتمامی داشته اند . همان بود که بشریت در وحشت و بربریت قرون سیاه (۴۷۶ م ــ ۱۰۰۰م ) فرورفت طوریکه هر قرن از قرن پیشتر تاریکتر میشد تا اینکه ( باساس کتاب [ رابرت بریفالت ] بنام « سازگاري بشریت » اسلام سبب نجات بشریت گرديد : آیا راه دیگری برای نجات بشریت از شر این عصر سیاه جدید ، که درآن بشر قرباني هزاران بهره برداری جنسي و مالي است، وچود دارد؟ وطن ما پامال انگلیس و روس و امریکا گردیده است که هیچ کدام به کرامت انساني اهمیتی قائل نبودند و به برتري خود و مادوني دیگران عقیدهٔ راسخ داشتند .
اګر موسسین امریکا انسانها را مکرم میدانستند سرخ پوستها را نابود نمیکردند و نه سیاه پوستان را (بحیث ۳/۵ سه در پینج) بشر در قانون اساسي درج میکردند . آلمان پس از نازي ، و برای زدودن آن لکه ، کرامت انساني را بحیث مادهٔ اول قانون اساسي درج کرد . حتی در اسلام که مصدر اصلي کرامت است ، تنها در عصر خیرالبشر (ص) و خلفای راشدین این اصل تابان و ارزنده بود ، ولی بعد از چهار دههٔ اول ــ و بنا بر قول الرسول (ص) « ملوک سلطهٔ را چنان در قبضه خواهند داشت که سگها استخوانرا در بین دندانها در چنگ دارند » ــ کرامت انساني زیر پا گردید ، و اصل شوری « وامرهم شوری بینهم » به استبداد مبدل گردید . حکوتها بجای آنکه بخدمت خلق باشند به زجر و فریب آنها پرداختند، که حتی در امریکای دیموکرات امروز ۵۲ ملیون تحت فقر زندگي میکنند . پس آیا زیبنده نیست که بعد از همهٔ اسلام فروشیها « وکل حزب بما لدیهم فرحون» لوای کرامت با اخلاص بلند گردد : که تا زن و مرد ، خورد و بزرگ ، هندو ومسلمان در پرتو آن زندگي کنند؟
دوم : رعایت یتیمان ، بیوگان و معیوبین؛ خاتمه دادن به بیخانگي ؛ چاره سازي اوارگان در داخل و خارج کشور ؛ برپا ایستادن چهار ملیون معتاد به مخدرات : فقرای این ملت قربانیهای اصلي جنگهای چهار دههٔ سپری شده است ، و قرآن و حدیث برای این ماتم پیگیر جواب صریح دارد . خداوند متعال ایمان بوحدانیتش را در موازاتی و در اعتنا به مسکین تعبیر میفرماید: « انه کان لا یومن بالله العظیم ـ و لا یحض علی طعام المسکین ـ فلیس له الیوم ها هنا حمیم ـ و لا طعام الا من غسلین » ، والرسول (ص) وفرت رزق و نصرت دنیوی را در اعتنا به بیچارگان میبیند ( هل تنصرون و ترزقون الا بضعفائکم ) . پس غضب الهی بر انانست که از رشوتهای استعما ر در دو دههٔ اخییر صاحب هفتصد وهشتصد ملیون دولار شدند و ملت را گدا ساختند ، و نفرین برآن حکومتیکه بعد از مصالحه رویکار میاید و عنایت ضعفا را هدف اول قرار نمیدهد . سوم : حکومت دست نشانده در افلاس بسر میبرد ، و ( چهار بلیون دالر در سال ) برای حمایتش متوقف خواهد شد ، پس یک حکوت مخلص با فقر دامنگیر چگونه معامله کند ؟

در آینده، ان شاء الله