آرشیف

 
ای مردم بیچاره غور، ای مردم فراموش شده غور که برای اندکی شرینیهای دولت و حکومت فعلی خوش و خندان استید! – خبر ندارید که در دنیا چی میگذرد و به فکر زادگاه اصلی خویش نیستید! پس چرا؟
بعد از مدت بیست و دو سال به وطن شیرین خویش بازگشت نموده ام وقتیکه به آسمان آن رسیدم بوی زادگاه ام، مکان اجدادم را حس کردم و دلم بیتابی دیدن آنراداشت. زمانیکه از آسمان نگاه کردم هر دم نفسم، رگانم و تمام وجودم فریاد میزد و میگفتند: غور که سالها نامش به هرتاریخ یاد میشود و نامهای شاهان دلیر این سرزمین به سری هرزبان است مگرتا هنوز کس نشد پیدا که با قدرت دست داشته خویش نی صد فیصد، حد اقل چهل و پنج فیصد صادقانه و وجدانأّّ دل بسوزاند؟
فقـط در رابطه به بازسازی ولایت غور میخواهم چند کلمه به صفت یک شهروند این سرزمین از به گوشهای قفل شدهء بعضی از پیش روان و وطنداران که از دل و جان میخواهند خدمتگذار باشند برسانم. اگر کدام کمی یا کاستی داشته باشد با بزرگواری خویش بنده حقیر و فقیر را عفو نمایید.
در سال 1387 شندم که قرارداد در رابطه  به نوسازی سرکهای ولایت غور توسط شخص رئیس جمهورافغانستان عزیز امضأ گردید، خیلی خدا(ج) را شکر کردم و گفتم: باز هم جای شکر است که سرکهای بی صاحب غور صاحب پیدا کرده، اما امروز تقریبأ دو سال از آن میگذرد که کس نیست از شرکت بینام و نشان ساخمانی و سرک سازی گریختگان پاکستانی و شرکای داخلی آن بپرسد!
 
چرا؟! سرکهای که به طول صدها کیلومتر است به کمترین مدت اختتام میآبد مگر این سرک بطول نه صد ، نه نود، و نه پنجاه بلکه بطول دوازده کیلومتر و با مقایسه به ارقام فوق دیرتر اختتام میآبد؟ و همچنان نه به آن کیفیت که در قرارداد ذکرگردیده است.
یک شرکت بی نام و نشان پاکستانی که آنها را حتی اجازه عبورو مرور در کشور پاکستان هم نمیدهند، اما دراینجا صاحب یک پروژهء پربهای استند. مانند آن ضربالمثل قدیم: "اوره کسی به قافله ره نمیداد اشتر سر قطا ره سواره".
های مردم! این سرک به بهائی خونهای عزیزان  که در آغوش خویش پروراندید و در طی سالهای وحشت آمیز و خون ریزی از آغوش تان تا ابدالابد دور گردیدند نوسازی میگردد.
چرا غور با مقایسه به یکی از دورترین ولسوالیهای ولایات جنوبی به نزد دولت و حکومت اندکی هم قدر ندارد؟ به دورترین ولسوالیهای ولایات جنوبی تنها به یک واحد اداری آن بیش از شصت الی صد ملیون دالر آمریکایی برای بازسازی کمک و به کوتاه ترین مدت توسط شخص رئیس صاحب جمهور به امضأ میرسد اما در غور خدا(ج) حافظ و ناصرما باد. پس غور نسبت به دیگر ولایات چه کمبودی دارد؟ آیا ما افغان نیستیم، آیا اجداد مان در استقلال کشور جانهای شیرین خویش را از دست ندادند، آیا غوریان حق داشتن زندگی مرفع را ندارند، آیا مردم غورحق داشتن حقوق مساوی را ندارند، آیا غوریان حق داشتن محیط پاک را ندارند، آیا اطفال این وطن حق داشتن تسهیلات درسی و داشتن آینده مرفع و کامگار را ندارند؟ جواب تمام این سوالات عمل کردهای گذشته و فعلی مان است ما حق این سوالات را از کسی دیگر نداریم باید اولاً از خویش بپرسیم که تو توانا بودی چه کردی و چی باید میکردی؟ باز! جواب آنرا میدانیم.
 
وطنداران گرامی! بیایید دست از گفتن این و آن بکشیم بیایید دست به دست داده خانه مشترک را آباد نماییم. تا چی وقت این کاررا ادامه میدهیم؟ بیایید به فکر آن فرزند خویش شویم که همه روزه به درس و تعلیم روبه مکتب با گردنک کج میرود و آرزوی آنروز را دارد تا خدمتگار واقعی مردم و وطن بی صاحب خود باشد. آیا نمیخواهید که آن طفل، فردای آن روز دستت را گرفته روبه مسجد برای اعدای نماز ببرد؟ و همچنان آیا نمیخواهید برای همسایه که ناتوان است و قدرت آنرا ندارد برای بچه بیمارش دوا یا لباس بخرد کمک و همدردی نماید؟ پس های مردم! ما استیم که آینده اولاد خویش را تعیین مینماییم، مگر با این وضعیت نه!  
دولت هم به فکر آینده اولاد این سرزمین نیست، بلکه به فکر آینده جیب، و داشتن خانه در بهترین جای شهر کابل/کشورهای غربی است. پس اگر هست چرا از کاری بازسازی نظارت نمیکند که این انجینیران خود سر و  بی پاسپورت که دارای چی نوع ماشین آلات میباشند و مهم تر از همه مواد را که استفاده میکنند دارای چی نوع کیفیت است و طریق استفاده مواد چی نوع باید باشد.
برای پیبردن به واقعیت ها  به عکسهای مستند ذیل نگاه نمایید.
 
 
وای وای وای … دل هر کس به حال غور بیچاره میسوزد.

 
  
این قسمت کار را بچیومنت پروف (لایه قیرپاشی) یاد مینمایند برای دفع خاک و چسب مواد با زمین اصلی میباشد.
 
 
این قسمت کار را بیزکورس (لایه اول قیر ریزی) یاد مینمایند که ذخامت آن 6سانتی  متر و حرارت آن 180درجه باشد. اما به این کیفیت نیست.
 
 
این قسمت کار را بیچیومنت لیولینگ (هموارکاری مواد به یک سطح) مینامند، اما اینطور غیر عادلانه است.
 چراکه یک ماشین مخصوص برای این نوع کار وجود دارد،بخاطر جلوگیری از پخش و بلندی یا کپرک شدن سرک میباشد.  مانند عکس ذیل:
 
                     
این قسمت کار را بچیومنت پروف (لایه قیرپاشی) یاد مینمایند برای دفع خاک و چسب مواد با زمین اصلی میباشد.
  
 
این قسمت کار را بیزکورس (لایه اول قیر ریزی) یاد مینمایند که ذخامت آن 6سانتی و حرارت آن 180درجه باشد. اما به این کیفیت نیست.
 
 
  ماشین برنگ زرد که شما در عکس متدکره مشاهده مینمایید برای هموار سازی مواد مخلوط شدهء قیر میباشد،
اما ناتوانک پیرشده قادر به کارکردن نیست و میگوید بیزارم ازاینکه تولید یا خلقم کردند، ایلاهم کن!!!
 

این نوع کار خلاف قرار داد و قانون سرکسازی / انجنیری میباشد. نظارت از این نوع پروژه وظیفه مدیریت/ریاست فواید عامه میباشد،
 اما آنها مزد نظارت کردن را قبلاِِِ اخذ نموده است، پس نیاز به اجراآت دوباره نیست.
 
  نوت: سلام های پر از مهر و محبت خدمت همکاران مجرب و عزیز سایت جام غور از راه دور مگر با احساس مشترک تقدیم میدارم. امید که همیش سبز، خرم، کامگار و سرفراز در همه عرصه کاریتان باشید.
این اولین مطلب سروپاکنده بنده میباشد، امیدارم که قابلیت نشر را در سایت داشته باشد و مجددأ تکرار مینمایم اگر کدام کاستی داشته باشد بنده را با مهربانی خویش ببخشید.
با احترامات فایقه