آرشیف

 
من در دنیای تازه سیرمیکردم، وبا تازه هاوآرزوها با نوع دیگرسروکارداشتم.
این همه سال روی این سرزمین زیسته بودم ولی این تصاویر زیبا هیچگاه مرا بخود چنین نخوانده بودند.
ابرهاي تيره آهسته آهسته به هم نزديك ميشدند ؛و روي آسمان آبي و درخشانرا ميپوشانيدند. كم كم هوا تاريك وتاريكتر ميشد .باد وزيدن گرفت ،هوا سرد بودوسردترشد .  ريزه ها وذره هاي برف به اندازه هاي مختلف رو به زمين فرود می آمدند ؛وبه مدت كمي زمين را فرش كردند .كوه ها ،درختان ،خانه ها و دشتها سفيد گشتند .ذره هاي برف باسرعت زياد و باعجله خودرا به زمين ميرساندند، دانه های برف در فضا توسط باد بدين سو وآنسو كشانيده ميشدند  ،وبارسيدن به روي زمين خاكي آرام مينشستند . هر لحظه سردي هوا بيشتر وزیادتر ميگرديد.گردوله برف وباد هر دقيقه پیچانی ترميشد ،تاآنجا كه به آساني جايي ديده نميشد. چندي نگذشت كه  اندک اندک پرده های ابر از آسمان ناپديد گشت و روي قشنگ آفتاب ورنگ دلكش آسمان نمايان گرديد .اينطورمينمود كه خورشيد بهترين نعمت پروردگار براي بنده هايش است .واما باردیگر ابر پر بار با دانه هاي گوهرين گنجینه برف دوباره روي صحنه  قرار گرفته واز همان دقیقه تابه شام به باريدن پرداخت .ظاهرأسردي هوا در تمام مناطق و حصص شهر ما يكسان بود،ولي اين سردي در بعضي از خانه ها نسبت به ديگران زياد تر احساس ميشد .آناني كه نه هيزم دارند و نه هم گاز ،نه غذا دارند ونه هم لباس گرم وبلآخره آنهايي كه از صبح تاشام چشم به در دوخته اند كه چه وقت بوي خوش نان به مشام آنها خواهد رسيد،شايد هم هر بار نتوانند شكم سيرغذا بخورند .ويا تا نان از گلوي شان پائين نرفته غم پيدا كردن آذوقه فردا آنها را ميپيچاند.
آنانی که پاهايشان با كفش هاي پلاستکی كنده كنده پوشيده شده،ودستانشان  باگرمي کُف کُف دهن عادت كرده ،يا صورت هاي معصومانه كه از شعاع چشمانشان فقروبيچاره گي انعكاس ميكند .وآن تنه هاي كه از فرط سردي شب وروز ميلرزند.دل سنگ به حالشان آب میگردد.
بدرستیکه خداوند (ج)هر چه بخواهد همان خواهد شد. اما چنانچه خداوند متعال فرموده است :(همانا مسلمانان برادران يكديگراند )(الحجرات:10)
حالا ماكه قوم ،هموطن ‌و برادر مسلمان يكديگر هستيم ؛ اگر اقوام ،هموطنان و برادران مسلم خودرا ياري نكنيم ،چه کسی اين كار را خواهد كرد ؟
تا چه وقت منتظر باشيم بيگانه ها دست مارا گرفته واز جا بلند ماكنند؟       
و بلآخره تا چه زماني به نام گذشتگانمان افتخار كنيم ؟ تنها افتخار بسنده نیست ما ازخود چه کردیم؟ وچگونه ازکارکردهای نیاکان پیروی کنیم؟
چرافداكاري و گذشت آنها را شعار قرار داده يك بار ديگر اسم آريانای قدیم را به خط زرين بر دروديوار زبان هاي مردم جهان نقش نميكنيم ؟؟؟؟
زيرا وحدت نداريم ، هم دل وهمزبان نیستیم واين باعث ميشود تا ناتوان بمانیم .
گاهي اوقات فكر ميكنم هوا سرد كشور ما باعث شده است که اتحاد وهمبستگي مارا يخ بزند …..اما نه اين سردي نفرت ،قوم پرستي ،سمت پرستی و….،پدیده است؛كه عشق ،مهر ومحبت نسبت به میهن وهموطن را در قلب هاي ما يخ گرفته.اميد كه با فرارسيدن يك بهار ديگر گرمي همدلی ودوستي به ما برسد تاوحدت يخ بسته ما دوباره زنده شود.
پايان
چغچران
دلو١٣٩٠