آرشیف

گُلِ که چاک گریبــــان دریدوهیچ نگفت
فغــــان ونالۀ بلبل شنیــــدوهیچ  نگفت
 
خزانِ فصــل بهـــــــاران آرزوهایـم
به چهره ام خطِ زردی کشیـدوهیچ نگفت
 
زداغهـای درونم فغـــــانِ نــــاله ودرد
چوآهی ازدلِ تنـــــگم پریدوهیچ نگفت
 
زسنگدلان جهـــانم شکایتـــم برجاست
فـــــــلک زنــالۀزارم شنیدوهیچ نگفت
 
اگرکه قاصدپیغـــام من شوی بــــدرَش
بگو!که اشک زچشمش چکید وهیچ نگفت
 
زدست دربـــــدریهای باغبـــــان چمن
هزارغُنـچه گریبـــــان درید وهیچ نگفت
 
  هُمای بخت من آخر به وقت جان کنـدن
زکُنج سینۀ(جوهر)پرید وهیـــــچ نگفت
 
 
محم دنعیم (جوهر)
 
ازآلمان