آرشیف

تا بــکی گــردون بـگردد واژگون              تــا نویســـد ســـر نوشت ما بخـون

تا بــکی ابـــــر سیــــه در آسمـان              پــــــرده دارد آفــــتابی مهـــربـــان

تا بــکی تو فــان غـــم در آن دیار             محـو دارد هــرچـه داریم برگ وبار

تا بــکی خار جهـــالت راهــی ما              بســتــه دارد سیــــر سـوی ارتقـــــآ

تا بــکی دارد عنـــانی ما جـــنون              کـرده بــرمـــا هــرچه بوده واژگون

تا بــکـی باشــد بهـــار ما خــزان              زرد گــرددرنــگ وروی مـــــا زآن

تا بـکـی مرگ جوانان ،کــودکان              داغ دارد قـلـب  هــــای مـــــا  دران

تا بــکی بیــــــداد را دامـــن زدن              باغ وخـــانه مــزرعــه را ســـوختن

تابــکی ظلمــت بگــیرد جای نور             غــم بگـــیرد جای شـــادی وســرور

تابــکی بر دشمنــــان امـــــید وار             گـز نیـــارد هیچــگاه انگور، بــــــار

تا بـــکی فــرمان بریم از دیگران              ســـر فگنـــده در افـــول بیـــــکران

تا بــکی بـــردن عقب چرخ زمان             تا کـــه ســـــازند ملــتی را ناتــــوان

تا بــکی کهنــه بـود فــــرمان روا             محـــو ســــازد تاکــــه بــاشد نا خدا

تـو بیــندیــش چــــارۀ راه نجـــات             هست این شیــوه نمــودی از ممـات

گــر تو خواهی همرهی با کاروان             رســـم وقـانــون زمــان را تو بـدان

در تعقـل رو بـــــگردان هـم وطن             نیست راهـــی دگـری پایــان ســخن.

داکتر نصیر ندا اپریل 2004