آرشیف

امشب رخ تــو جــای مـــه عیـــد عیــان شــد         دل بــاز جــوان شــــد

در حیـــرت تـو آب ازین دیـــده روان شـــــد           دل در نـــوســـان شــد

می کرد بـه وقت سحری یـــاد تــو خپ خپ           هان، این دلم هـر شب

امروز ببیـن راست همـه ظن و گمــــان شـد          اقـــرار بیــــان شــــــد

نی خـط و سـلامی، نــه پیــامی، نـه کــلامی           نــی وعــــدۀ خــــامـی

هر حوصله منـدی برون از حـد تـــوان شــد          خـارج ز عنـــان شـــد

در پشت لب هـــر لحظه که نــام تــو ببــردم           دنــــــدان بفشـــــــردم

دنــدان سـر دنـــدان سبب زخـم زبـــان شـــد          چون کرد و چنـان شـد

خاک قدمت بــــرده ام من بـــر سر مـژگــان          بـــا چــاک گــریبــــان

تا آنکــه چـــو خون دلـم از دیــده روان شــد         فــــریـــاد نهـــان شـــد

ای مـــاه هـــلال خـم ابــــروی تـــو ســــازم          محــــــراب نمـــــــازم

هیأت نگــر وقتـی تـرا چهـــره عیـــان شــــد         خـورشیـد نهـــان شـــد

سی روز بــــه یــاد لب تــــو روزه گـــرفتـم           یـک حــــرف نگفتــــم

الحمــــد لله آخــــر مـــــاه رمضــــــان شــــد          وز عیـد نشــان شــــد

یک بــوسه گــک نازک عیــــدی کـه گـرفتـم         از خـــویش بــــرفتــــم

«واهِب» بنگر هر دو جهان شعله فشان شــد       دانم نـه، چـــه سان شـد

28 – 07 – 2014 
صالحه وهاب واصل
هالند