آرشیف

2017-9-10

هفته شهید؛ آیا آرمان شهدا متحقق شده است؟!

در تقویم افغانستان، 18هم سنبله بنام"هفته شهید" نام گذاری شده است. چون، دراین روز احمدشاه مسعود ترور شد، و درهمین هفته تعدادی از جهادی های افغانستان به ابدیت واصل شدند. به همین دلیل از این روز سالانه یک بار در افغانستان تجلیل به عمل می آید.
امسال درمراسم سالیاد از"هفته شهید"، تعدادی از رهبران جهادی که هنوز رمق حیات را تجربه می کنند به سخن رانی پرداختند. اکثرا تاکید شان براین بودکه ما باید از از آرمان شهدا و خط مشی را که تعیین نموده بودند پاسداری نمایم. واگر از این راه منحرف شویم، به آرمان و هدف شهدای افغانستان خیانت نموده ایم.
اینجا سوال مطرح می شود که آیا این رهبران و تکه داران قدرت سیاسی و حاکمیت درافغانستان هنوز در مسیر تعیین شده ای شهدا، خط مشی زنده گی و نوید های جهاد مجاهدین در حرکت اند ویا اینکه مسیر خود را پس از پایان یافتن جهاد در افغانستان عوض کرده اند؟.
پس از اینکه قشون شوروی وارد افغانستان شد، برای تحکیم ارزش های کمونیزم دست به اقدامات عملی زدند. مردم مسلمان و مجاهد پرور این کشور بادرک و آگاهی که داشتند دربرابر ایدولوژی سوسیالیستی و عملی شدن آن آرام نه نشتند؛ بلکه بادرک واقعیت این ایدولوژی و خطر آن بالای نسل حال و آینده فورا دست بکار شدند.
این جابود که گروه های جهادی از اقشارمختلف جامعه و مذاهب اسلامی شکل می گیرند و بخاطر نابودی کمونیزم و آزاد سازی سرزمین شان از چنگالِ مخوف این ایدولوژی دست به کار می شوند.
مهم ترین اصل که در سرلوحه ی اهداف مقدس مجاهدین قرار می گیرد، بیرون نمودن کشور از اشغال شوروی سابق و احیایی دولت می باشد که در آن اسلام تطبیق شود. اما این آرمان که در واقع خواست اکثریت مردم افغانستان بود نظر به دلایلی مجال تحقق نیافت.
در جریان جهاد مردم افغانستان علیه شوری سابق و ایدولوژی شان، دولت وقت امریکا یک سلسله کمک های تسلیحاتی-استخباراتی را به مجاهدین تدارک دید. این کمک ها از دو ناحیه مجاهدین را در افغانستان متضرر نمود.
یکم: درمیان مجاهدین افغانستان تفرقه را ایجاد نمود؛ چون کسانی که دست بالا داشتند از این کمک ها به نفع خود وهم تیمی های شان بیشتر استفاده کردند. این عمل نزاعارا در میان گروه های جهادی بوجود آورد و آتش جنگ های حزبی را شعله ور ساخت. درنتیجه دوحزب بزرگ و قدرت مند«حزب اسلامی و جمعیت اسلامی» در این کشور به عوض رسیدن به اهداف والای جهادی، به جنگ و منازعه پرداختن که درنتیجه مردم افغانستان خسارات سنگین جانی و مالی را متقبل شدند.
دوم: با کمک گرفتن از یک قدرت و ضربه زدن به قدرت دیگر، در واقع خود را مدیون ساختن به قدرت کمک کننده است که مجاهدین با این کارشان مدیون امریکا شدند. اینجا بودکه پس از خروج قوت های روسی از افغانستان و به قدرت رسیدن گروه های جهادی، مجاهدین مجبور شدند تا خواست های امریکا را در حکومت شان جا بدهند.
از سوی دیگر، برسرتقسیم قدرت در دولت نوپا، اختلافات شدیدتر بروز نمود. ازجمله گلب الدین حکمتیار با گزافه طلبی هایش نتوانست خود را در دولت مجاهدین حفظ کند. بناء از بدنه دولت جدا شد و به یکی از مخالفین سرسخت دولت مبدل گردید.
نهایتا، با شکل گیری طالبان، دولت نوپای مجاهدین سقوط نمود و طالبان پا به رکاب حکومت داری گذاشتند.
درفرجام کار، پس ازسقوط دولت طالبان و ورود نظامی امریکا و ناتو در این کشور، اوضاع از بیخ و بن تغییرکرد. پس از توافق"کنفرانس بن" دولت جدید با روی کرد مردم سالاری روی کار آمد و تعدادی زیادی از بقایایی مجاهدین در این دولت سهم چشم گیری گرفتند.
اما؛ آرمان شهدا که تحقق عدالت اسلامی و برپایی حکومت به اساس دساتیر شرعی بود، متحقق نگردید. در پهلوی این، هدف دیگری شهدا بیرون راندن عساکرخارجی وقلع وقمع نمودن نظام غیر اسلامی شان بود. با تأسف امروز در سرزمین ما، هم عساکر خارجی حضور دارند و هم نظام که ممثل آرمان شهداباشد تشکیل نگردیده است.
نیروهای متجاوز امریکایی پس از استراتیژی جدید، بارها مردم ملکی را در نواحی مختلف مورد حمله هوایی قرار دادند، من جمله حمله به ولسوالی شندند هرات، حمله به ولسوالی خوگیانی ننگرهار، لوگر و نقاط دیگر افغانستان که تلفان مالی و جانی را برای مردم در پی داشته است.
پس قابل ذکر میدانم که آرمان شهدا در سرزمین ما متحقق نگردید است؛ علاوه از این، بازمانده گان راه جهاد ودراین مسیر پرخم وپیچ به رفته گان شان خیانت نمودند. بجای تحقق ارزش های اسلامی و معنوی به ارزش های سیکولرستی متوسل شد ند. اما، هریک از ما پاسدار آرمان های شهدای خود هستیم و می باشیم.

امین الله یعقوبی- نویسنده