آرشیف

2014-11-17

عزیزه عنایت

هستــی مــلــت

باز از سوی وطن خوش خبری نیست که نیست
مادر و خواهری بی چشم تری نیست که نیسـت

گشته دامــان وطن هــروجب از خــون رنگیــن
بـد تراز دشمن ما، خیره سری نیست که نیســت

تــادرایــن خــانـه بـه در، حلقه زنـد دسـت عـدو
صلح را جــانـب میهن گــذری نیست که نیسـت

انتحـــار اســت بـه هــر گــوشــۀ دامــان و طـن
کارما غیــرء گـریستـــن دگـری نیست که نیست

نــالـــه و ضجــۀ اطــفــال یـتـیـم اســــت بــلنـــد
زین همه آه و فغــان هـم اثــری نیست که نیست

هــرســو آتــش بفــروزنــــد بــه نــا بــودی مــا
جـاده و کـوچــۀ ما بــی شرری نیست که نیست

هســـتی مـلــت، افســـرده بــه تــــاراج بـــرنـــد
غارت و دزدی از ایـن بیشتری نیست که نیست

فــقـــر گستــــرده تـــر از پیــش نمــوده دامـــن
دولــت ازحـال غریبـان، خبری نیست که نیست

دل – عزیزه – مشـکــن ازغــم وانـــدوه وطـــن
به امیــد که شبـــی بی سحری نیست که نیســت

26/12/2012