آرشیف

             غنچه هــای گل و بستـان وطن زارشدند 
             بگـو، زین گلشن مـا چوچۀ شیطان برود

             دست وحدت بدهیم دشمن خود خوارکنیم
             ورنــه زین خـانۀ دیرینه کی آسـان برود

             همچولاله بــدل اسـت داغ شهیـدان وطن 
              کی شود مادرمیهن خوش وخندان برود

              پــا بــرهنـه ســربــازار بـؤد طفل وطن  
              بــاشـد آنــروزکــه غم یـاد یتیمـان برود

              شـرم بــاد آنکه فـروشد وطنـم بهـرعـدو 
              نــرود ازکف ما تـا ســروهم جـان برود

              یــاربــا ! روزنـۀ بــازکن ونــور فشـان  
              که شب ما به سحــرخـانـۀ خنـدان برود

               تا"عزیزه" غم میهن بؤدت اشک هنـوز 
               روزوشب قــافـلۀ خسته به دامـان برود