آرشیف

اگر بتوان کلمه "کاش" را حذف کرد، کلمه " باید" به خوبی میتواند حق جمله را با باری مثبت ادا کند.به گفته محققان گردو می تواند روند افزایش سالم سن را برای زنان به ارمغان آورد. "باید" گردوی زندگی مادر بود. آیا جثه یا ساختار فیزیکی مان کم تر از یک گردوست؟خاصیتی جز دو پا بودنِ یک مغزی نداریم؟! البته که داریم! لااقل میتوانیم خودمان به تنهایی هر روز یک گردو برای مادر باشیم.با کم ترین هزینه با بهترین نتیجه.

•«قطوفها دانیة[1]:كه میوه هایش در دسترس است!»
نهالِ وجودت بارور است و هرگاه اراده کنی از ثمره آن خواهی چید.هر لبخند به زنی که به زبان خودت مادر صدایش می زنی یک گردو است. همین که ثمره ی نهالی که کاشته را ببیند، عاقبت اش خیر خواهد بود.در پی بذر نباش، تو کاشته شده ای ریشه داده ای، در پی نور و مایه ای برای حیات باش که روزهای بارانی را بر سرش چتر باشی و آفتاب اگر تند بود با بازوانت سایه.

این روزها کم از زنان نمی شنویم، پویش ها، همایش ها، فیلم ها و نمایش نامه ها نقش پر رنگ و لعاب زنان را به همگان می رسانند اما برای ابد کافی نیست!هر زن یک مادر،حتی بی فرزند! مادر چندین کودک ذهنی که تازه شب ها یادشان می افتد باید شیر بخورند و نیمه ای از شب که می گذرد، با صدای گریه بیدارشان می کنند.روزها برای یک مادر مجرد چگونه می گذرد؟برای یک زن متاهل چطور؟ روزهایی که اشک هایشان جمع می شود،دفع نمی شود،خفه می شود، خفه خون، خون می شود و در نهایت یک جریان از سیلی روزهای سختی که بر صورت اشک سرخ می شود.

امروز روز مادر است، روز من، تو، او، آن مردی که پدر صدایش می زنی و عرقِ کار از چهره ی برای دولت بازنشسته شده اش سر میخورد روی یقه پیراهنی که هرگز اتو نمیخورد.آن مرد در قفسِ خانه زندانی ای که از کار افتاده اما فکرش هنوز در کار است. زنان اشک این صحنه ها را در دل انبار کرده اند،دختران نیز بی آنکه بدانند مادر شده اند. دلِ خون همین است.جنسِ زن جای شاه بیتی از غزل مولوی در محافل مشاعره را خالی گذاشته است. بی منت اما من جای این بیت را در این نامه با خودش پر میکنم:
 
«هر گل سرخی که هست از مدد خون ماست
                                                            هر گل زردی که رست رسته ز صفرای ماست»