آرشیف

 بلآخره سال (1387ه-ش)به پایان رسيد وسال (1388)فرارسيد .درسال (1387ه ش)اوضاع افغانستان همانند چند سال گذشته كه بحران درعرصه هاي مختلف برزنده گي مردم ما سايه افگنده است به وضوح مشاهده مي شد.
اوضاع كشور دراين سال نسبت به سال (1386)بحراني ترشد وباتاسف فراوان كه باگذ شت هر روزبحران  دركشور درعرصه هاي مختلف گسترده ترشد.
گسترش ناامني ها درنقاط مركزي ،جنوب وغرب  كشوروقوع حملات انتحاري خونين دركابل وديگرولايات ,.افزايش توليد وقاچاق مواد مخدر.بروزاختلافات شديد ميان كشورهاي عضوناتوبرسر مسايل افغانستان،بلندرفتن سرسام آورقيمت هاي موادخوراكي ومواد سوختي وكشتارمردم بيگناه  توسط نيروهاي ناتو وگروه طالبان را ميتوان ازمهم ترين رويداد ها و تحولات افغانستان دراين سال ذكركرد كه هركدام ازاين موارد تاثيرات ناگواري برمردم افغانستان وارد كرد وسال (1387)را سال پرفاجعه براي مردم ما رقم زد.
مردم افغانستان دراين سال رنج هاودردسرهاي فراواني راتحمل كردندوشاهد بي كفايتي مسئولان دولتي دربرخورد باوقايع ورويدادهاي اين سال بودند.هرچندمسئولان دولتي وانمودكردند كه سال (1387)دست آورد هاي زيادي داشتند اماواقعيت اين است كه اگربه گفتهء آنان توجه كنيم مشاهده مي كنيم كه دستآورد هاي شان قابل مقايسهء بابي كفايتي ها يشان نمي باشند.
مسئولان عالي رتبه ء دولتي وناتوكه ادعاي موفقيت رادراين سال دارند بفرمايند كه ازدستآورد چه تعريفي دارند وازدستآورد هاي انان چه كساني مستفيدكرديدند؟فاميل ها اقارب  ودوستان شخصي شان يامردم افغانستان.
اگرآنان دراين سال دستآورد هاي قابل توجه داشتندپس چرا دستآورد هاي شان حداقل ،مشكلات كوچك مردم راحل نكرده است .دولت مردان ومسئولان زماني ميتوانند ادعاي موفقيت كنند كه دركنترل بحران وحل مشكلات مردم نقش اساسي ايفانمايند.
براي دولتمردان ومسئولان افزايش مشكلات مردم وگسترده شدن دامنهءبحران ناكامي بزرگي به حساب مي آيد .آنچه مسلم است اينست كه افزايش بحران درسال(1387ه-ش)دركشورناشي ازعمل كرد هاوبي كفايتي مسئولان عالي رتبهءدولتي،امريكا وكشورهاي عضوي ناتو است.
سال (1387ه-ش)براي افغانستان سال كشتار،انفجار،بي كفايتي، خونريزي پرازدردسربوده.سالي بود كه مردم عذاب ديدهءافغانستان شاهد خود سري هاي فراوان از سوي نيروهاي مستقر خارجي دركشور شان بوده اند.حالاكه بي كفايتي مسئولاندولتي وروش هاي نادرست سازمان ناتودرسال (1387ه-ش)مانندروشني آفتاب نمايان است چكونه مي توان اميدوار بود كه سال (1387ه-ش)افغانستان باهمين سيستم حكموتي وباهمين دولتمردان –سالي برنشاط وبر از دستآوردداشته باشد ؟روش هاي درظرف  هفت سال گذشته دركشور مورداستفاده قرار گرفته است به نفع مردم اين سرزمين نيست  ونمي توان بااين سيستم آرمان هاي مردم شريف افغانستان را برآورده كرد .درخاتمه بايد گفت كه اكرروش انجام شده درسال (1387ه-ش)دركشور ودرسال (1388ه-ش)هم مورده استفاده قرارگيرد ودولتمردان كشوروسازمان ناتو درسياست هاي خود تغييرات اساسي سال(1388ه-ش)هم به مراتب بدتر ازسال (1387ه-ش)درافغانستان .خواهدبود.وارد نكنند