آرشیف

بر مقدم نوروز بیـــا ساز دیگر کن
چون نرگس ونسرین به چمن باز نظرکن

زانفاس مسیحایی دامــان بهــــاران
با جان دیـگر روح و روان تازه و ترکن

دی رفت و دیگر بار نیاید به تکرار
نـــو آید و نــــوروز نوا هـــای دیگر کن

با گـــــــردش ایام بیامیـز و بیاموز
آن صفـــــحه فرسوده بیـانداز بســـر کن

با سیـــــــر تمــــــدن ره آزاد بپیما
وز ظلمــــــت مــوهوم به انـوار گذرکن

ازشور و تحرک دراین گنبد دوار
جان و خـــرد از عالـــــم پـرکار خبر کن

با دیده بینا همــــه اسرار عیان بین
چشــــــمی بکشا غفلـت مــوهوم بدر کن

بر کهنه پرستان بنما مشرب رندان
وز زهـــــد ریایی بـــه رهء یـار سفر کن

هر گلبن نو رسته بری زیب گلستان
برسیر زمــــان تازه گواهیست نظـر کن