نعناع سبز دارای اسانس و طعم مخصوص بوده بسيار خوشبو ميباشد، اين گياه دارای برگ های بيضوی دندانه دار و ساقه های بلند و گلهای آن ريز و برنگ سرخ يا بنفش جزو سبزيهای خوردنيست. در دری آن را پونه باغی، نانا و نانه هم گفته اند.
نعناع برای درد سر بيماری های مختلف مجاری تنفس و قلبی مفيد است، دم كرده نعنا ضد تشنج مسكن اعصاب، محرك اعمال هاضمه، ضد اسهال، دافع درد معده است، و هم جويدن كمی نعناع هكك را رفع ميكند. 
كمپرس جوشانده نعنا با محلول مانتول برای دفع خارش جلد مفيد ثابت ميشود. مانتول جوهر نعنا است، الكول مانتولی را برای استنشاق بكار ميبرند. آب و شربت نعنا برای معطر كردن شربتهای طبی استعمال ميشود. 
دكتور برتوله ميگويد: نسج های عضلاتی معده و روده ها توسط روغن مايع معطر نعنا تحريك ميشوند، و در نتيجه گاز و نفخی كه در معده و روده ها جمع شده اند به حركت آمده دفع ميشوند. 
نعناع سبز مقوی اعصاب، معالج سرفه، دافع استفراغ و آسان كننده هضم غذا است همچنين برای كسانيكه دچار تشنجات عصبی هستند و يا مبتلا به زكام، نزله و برونشيت شده اند بسيار مفيد است. 
نعناع خشك را علاوه بر اينكه برای درمان امراض متذكره بكار ميبرند بصورت پودر اگر بالای غذا انداخته شود غذا را خوشبو و خوشمزه ميسازد و هم معده را تقويت ميكند. 
دم كرده نعناع مقدار يك قاشق فرنی خوری در يك گيلاس آب برای ده دقيقه دم داده روزانه سه پياله صرف ميشود. گياهان خانواده نعناع در ميان گياهان داروئی ممتاز اند. در سال 1696 طب عصری به خواص اين گياه پی برده و بيشتر نوع (Poivre) آن را برای تهيه مانتول و جوهر نعناع كشت ميكنند. يك پياله دم داده نعناع برای رفع گوارش مناسب بوده عمل هضم را آسان ميسازد. 
نعناع ضد عفونی بوده و اخيراً ثابت شده كه نعناع اثر مكروب كش دارد. در بيماری های گوارش مثل گريب معده، حيضه، بيماری های پوستی از قبيل اكزما، خارش های گوناگون، سوختگی و غيره نيز مفيد است.

 

بااحترام
تورن احمدضیاسالنگی
17/2/1392