با تقدیم بهترین تمنیات خویش به غوریان عزیز و خواننده گان محترم سایت جهانی جام غور، اگر کاستی در نوشتارم مشاهده مینماید با بزرگواری تان ببخشید!
دوستان عزیز نظر به مکلفیت ایمانی و وجدانی در قبال وطنم وظیفه خود میدانم که نارسای های موجود را تا حد توان برملا سازم و مسوولین را از خواب غلفت بیدار نموده و از مشاغل شخصی و تن پروری متوجه مسوولیت های رسمی شان گردانم، سرسبزی علاوه برمفاهید صحی اش سیمای و رونق افزای شهر است.
دست کسانی درد نکند که این نهال های مثمر را در پشته عیدگاه غرس نموده اند و مانند فرزندان صالح به خاطر پاک نگهداشتن محیط زیست به این دیار تقدیم نموده اند ، اما نمیدانم چرا از زحمات خود پاسداری نمینمایند که در اثر بی آبی کباب وبریان شده است و وضیعت اسف بار این درختان جگرمان را خون کرده است.

لازم نمیدانم کسی را توصیف و دیگری را توهین نمایم ، دوستان ما در مسله توزیع زمین اطراف رادیو نشرات بر کسانیکه دوکان نرسیده بود سر سبزی را بهانه نموده علیه شاروالی که سرشار از احساس بود و حس وطن پرستی در وجودش جوش میزد تظاهرات نمودند و لاف از حس وطن پرستی میزدند. آیا نارسای های موجود را نمیبینند و یا این نارسای های موجود متوجه حال خود شان میشود ، مشت نمونه خروار است صدها مشکل و نا رسای دیگر به این سرزمین دادمیزند کس نیست که این درد ها را مدوا کند.
دوستان ما اگر چشم بینا و گوش شنوا داشته باشند یک کمی خودرا در قبال وطن و وظیفه مسوول دانسته و با این نارسای های موجود پایان دهند.

با عرض حرمت.
عزیزالله (اقبالی)