آرشیف

2014-11-23

صدف فرهمند

نالـــــۀ ســـیـمــرغ
 

شـب شــد وســلسـلۀ مـوی  تـوأم یاد آمــد         یــاد آن سـنـبـل تـر مـثــل ســحــر یــاد آمــد

آن چـنـان مست صبا شـد دل زنـدانـی مـــن         کــه زهــربـنـد جـهــا نــی رستـه وآزاد آمـــد

مـن کـه ویـرانــه زهـجـران عــزیـزان گشتــم          نکـهت ســوی تــو چـــون مـــژده آبــاد آمـــد

مـن کـه حیـرانـم ازیـن بـازی تـقـدیـر و زمـان          هـمـچــو سیـمـرغ کــه در پنجـــۀ صیاد آمــد

لحـظـۀ حـس کردم،دست توست روی سرم          لحــظــۀ دیــدم کــــه ســـایـــۀ بـیــداد آمـــد

روزگـــاری زبـــــرت دور نــبــــودم یــــکــــدم          زچـه امـروزمـیـان مـن وتـو فاصـله ای داد آمـد

سـوزوســاز دل مــن مــرد زسـر مـای هجـر          بــهـــر تــو ایــن ســوز از دل نـــا شـــاد آمــد

لـحــظــــۀ از نـــظـــرم دور نـبـــاشـی پـــدرم          لحظــۀ دورئی تــو هـمـچــو خــزان بـاد آمــد

باز این خـاطــر، آشفـتـه ز ســودای تـو شـد

بـاز از نـــالــۀ مـــن چـــرخ بــه فـــریـاد آمـــد